بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون آتش سوزی ها

این چه نظمی است که انسانها را بی هیچ توقفی به مسلخ مرگ و نیستی سوق میدهد. دانش آموزان را درکلاس درس، کودکان را درمیان شعله های آتش برکشیده از میان فقر و بی پناهی، کارگران را در کارخانه ها، نانواها را برای معاش، دختران و زنان را برای احساس بودن و زیستن، انسانهای درمانده از ظلم و ستم را بر دار خودکشی، معترضین را با پرتاب از پلهای عابر پیاده، کول بران را در مرزها، معترضین به فقر و فلاکت را در حبس و اینک آتش نشانان را که خود مرهمی بر سوختن هستند اینچنین در میان شعله های آتش می سوزاند و می میراند.

این نظم، نظم دزدان و غارتگران و رانت خوارانی است که مشغله ای جز چپاول ثروتهای اجتماعی و دسترنج ما کارگران ندارند. گارد سرکوب شان پیشاپیش برای مقابله با حق خواهی ما کارگران در هر مکانی حضور دارد و در یک چشم بر هم زدنی کارگران شرکت واحد را در مقابل شهرداری تهران مورد محاصره و یورش قرار میدهد، اما برای اطفا حریق اماکن عمومی و حفظ جان انسانها از هیچ امکان و قدرت رعد آسایی برخوردار نیست و همت و غیرت کارگران آتش نشانی فقط و فقط به بهای جان شان تمام میشود.

امروزه دیگر در ربع اول قرن ۲۱ و بر متن رشد غول آسای تکنولوژی و قدرت خلاقانه انسان در بهبود شرایط ایمنی و زیست، حادثه و تصادف خواندن مرگ انسانها و مدفون شدن آنان در زیر آواری از آهن داغ و آتش در ساختمانهایی همچون پلاسکو، از طریق آدرس دهی فریبکارانه و انداختن تقصیر بر گردن قصور افراد، نه تنها خاک پاشیدن در چشم مردم، بلکه بمثابه معاونت و مشارکت در همه حوادث تلخ و دردناکی است که بر علیه یک جامعه هشتاد میلیونی جاریست.

اتحادیه آزاد کارگران ایران با ابراز تاسف عمیق از جان باختن دو کودک کار در میان شعله های آتش و دهها نفر از مردم و آتش نشانان در فاجعه ساختمان پلاسکو، این ضایعه دردناک را به خانواده های این عزیزان و مردم شریف و آزاده ایران تسلیت میگوید و اعلام میدارد: تمامی کسانی که در راس اداره یک جامعه، چنین حوادث و فجایع قابل پیشگیری را رقم میزنند و از آن سو در کمال گستاخی خبرنگار را به جرم خطای آماری، کارگر را به جرم حق خواهی و زن را به جرم پوشش شلاق کش میکنند خود باید به فوریت مورد محاکمه و مجازات قرار بگیرند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران – دوم بهمن ماه ۱٣۹۵