روزنه rowzane خبری – تحلیلی
با پرچم زن زندگی آزادی به‌پاخیزیم و ضربه نهایی را بزنیم!
سه سال از قتل حکومتی ژینا‌مهسا امینی گذشته است؛ جنایتی که هم لکه‌ای پاک‌نشدنی بر پیشانی جمهوری اسلامی برجا گذاشت و هم سرآغاز انقلابی تاریخی با پرچم «زن زندگی آزادی» شد. این انقلاب، پس از دهه‌ها سرکوب، بی‌حقوقی و بی‌عدالتی، با پشتوانه مبارزات پیگیر جامعه و با پرچمداری زنان، توانست ارزش‌ها و اهداف خود را به گفتمان مسلط بدل کند و چشم‌اندازی عینی و تازه از آزادی، برابری، کرامت انسانی را بگشاید.
این واقعه بزرگ به‌تدریج به آلترناتیوی برای قوانین و فرهنگ اسلامی، ارتجاعی، پوسیده و سنت‌های کهنه تبدیل شد و در خیابان‌ها با شور و جسارت نسل زد، با فریاد دانش‌آموزان، ایستادگی زنان، پایداری دانشجویان و شجاعت نوجوانان و جوانان، و با همبستگی و همراهی مردم معترض در سراسر کشور، تجسمی زنده یافت.
امروز ما شاهد دگرگونی‌ای برخاسته از این انقلاب هستیم؛ دگرگونی‌ای از جنس رادیکالیسم، برابری و آزادی‌خواهی، مدرنیسم و انسان‌گرایی که بنیانی نو برای زندگی اجتماعی و سیاسی در ایران بنا می‌نهد. حجاب اجباری دیگر در سطحی گسترده بی‌اعتبار شده و مبارزه هرروزه زنان به نمادی ماندگار از ایستادگی در برابر هر شکلی از نابرابری و تبعیض معنا یافته است. زن زندگی آزادی همچنین توانسته است میان لایه‌های گوناگون اجتماعی از دانشجویان و کارگران گرفته تا بازنشستگان و خانواده‌های دادخواه، پیوند‌هایی ناگسستنی ایجاد کند.
حالا دیگر سرنگونی جمهوری اسلامی دیگر یک آرزوی دور نیست، بلکه به واقعیتی ملموس در ذهنیت جمعی و عمومی مردم ایران بدل شده است. تجربه سه سال گذشته نشان داد که رژیم اسلامی در سراشیبی سقوط قرار دارد و با هیچ ترفندی قادر به بازسازی اقتدار سرکوبگرانه و درعین‌حال پوشالی خود نیست. در عرصه سیاسی و اجتماعی، جمهوری اسلامی عملاً در هم شکسته و اعتراضات گسترده اقشار مختلف جامعه بخصوص علیه ابَربحرانهای انرژی با شعار «آب برق زندگی» همچنان ادامه دارد، بی‌آنکه کشور به وضعیت پیش از شهریور ۱۴۰۱ بازگردد. حکومت با وجود دستگیری‌ها، سرکوب‌ها، افزایش اعدام‌ها و فشارهای امنیتی، نتوانسته صدای آزادی‌خواهی و مطالبه برای یک زندگی انسانی را خاموش کند؛ صدایی که در خیابان‌ها، زندان‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس، مراکز کار، کارخانه‌ها، بیمارستان‌ها و در زندگی روزمره مردم جاری است. هم‌زمان، رژیم در حوزه امنیتی و نظامی نیز سخت‌ترین ضربات تاریخ خود را متحمل شد؛ نابودی و از کار افتادن نیروهای نیابتی‌اش در منطقه و شکست در جنگ اخیر نشان داد شکنندگی و ناتوانی‌اش در بقا بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. در کنار اینها، فشارهای بین‌المللی نیز رو به افزایش است؛ دولت‌های غربی، به‌ویژه اروپایی‌ها، با طرح و تهدید فعال‌سازی مکانیزم ماشه، گفتمان تروریستی بودن سپاه پاسداران، حلقه فشار علیه جمهوری اسلامی را تنگ‌تر کرده‌اند و موقعیت درهم شکسته‌تر شدن حکومت را بیش از پیش آشکار ساخته است.
در این شرایط، ایجاد یک رهبری سیاسی جمعی، متشکل و شورایی برای پیشبرد مبارزات حول پرچم زن زندگی آزادی برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی توسط مردم ضروری‌تر از هر زمان دیگری است. این رهبری باید برخاسته از دل مردم باشد، مورد اعتماد، پیشرو و مترقی، و بتواند خواسته‌های به حق همه مردم ایران فارغ از جنسیت، زبان، عقیده و اتنیک، را نمایندگی کند. با رهبری سیاسی جمعی و سازماندهی مدبرانه، می‌توان پیروزی در برابر جمهوری اسلامی و سازماندهی فراگیر دوران گذار را ممکن ساخت؛ دورانی که در آن تمام مردم و جنبشهای اعتراضی و مدنی، و جریانات سیاسی نقش مستقیم و واقعی در تعیین آینده کشور ایفا کنند.
وظیفه مشترک نیروهای آزادی‌خواه، برابری‌طلب و سکولار، سرنگونی طلب و متعهد به آرمانها و ارزشهای زن زندگی آزادی آن است که حول یک محور هماهنگ‌کننده گرد هم آییم و توان جمعی خود را برای تحقق این آینده آزاد، انسانی، مرفه برای همگان و عادلانه به کار گیریم. پر واضح است که مردم سراسر کشور نمی‌خواهند از بالای سرشان با رفراندوم‌های نمایشی، اصلاحات و ائتلاف‌ها و انتخاب‌های کاذب و نمایشی تصمیم گرفته شود. آنچه مردم می‌خواهند، درهم کوبیدن کلیت ساختار قدرت حاکم با تمامی مناسبات آن است؛ نه صرفاً استعفای خامنه‌ای، نه تغییر بخشی از نظام، نه اصلاحات، نه رژیم چنج، نه دست به دست شدن قدرت از بالا، و نه پدرانگی برای انقلابی که اولین انقلاب زنانه تاریخ بشریت است؛ انقلابی برای نابود کردن تمامی قوانین و مناسبت مردسالارانه و ضد زن. لذا برای هر سناریویی از فروپاشی رژیم گرفته تا درگیری مجدد نظامی، فعال شدن مکانیزم ماشه یا قیام سراسری، تنها مردم هستند که باید قدرت را به دست بگیرند، و این امر نیازمند ایجاد شورای هماهنگی و رهبری واقعی است.
ما امضا کنندگان این بیانیه، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره عزیزان جانباخته در انقلاب «زن زندگی آزادی» و تمامی مبارزان راه آزادی، از همه نیروهای همراه و متعهد به مبانی و چشم انداز زن زندگی آزادی، از زنان و جوانان، دانشجویان و دانش‌آموزان، رنگین‌کمانی‌ها و آتئیست‌ها، خانواده‌های دادخواه و زندانیان سیاسی، فعالین جنبش علیه اعدام، کارگران، معلمان، بازنشستگان و پرستاران که همواره با اعتراضات و اعتصابات خود حماسه آفریده‌اند، دعوت می‌کنیم تا در سومین سالگرد این انقلاب بار دیگر عزم خود را برای تغییر ریشه‌ای نشان دهند و برای سازماندهی دوره سرنوشت‌ساز آماده شوند.
ما از تمامی سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌های جهان، به‌ویژه دولت‌های اروپایی، می‌خواهیم جمهوری اسلامی را از مشروعیت سیاسی ساقط و به طور کامل بایکوت کنند؛ اقدامی که نقش تعیین‌کننده‌ای در پیشبرد انقلاب «زن زندگی آزادی» و ادامه مبارزه بی‌وقفه مردم ایران علیه این رژیم خواهد داشت.
پایان جمهوری اسلامی نزدیک است و انجام این امر کار ماست. امروز مسئولیت ما ساخت یک آلترناتیو سیاسی جمعی، مردمی با دخالت حداکثری فعالین، گروه‌ها، تشکل‌ها، سازمان‌ها، احزاب سیاسی و سازماندهی، تشکل یابی وسیع‌تر، همبستگی سراسری‌تر و اقدام فوری برای پیروزی سیاسی و قطعی و همه جانبه انقلاب «زن زندگی آزادی» و ساختن جامعه‌ای آزاد، برابر، انسانی، بدون اعدام و بدون زندانی سیاسی روی خرابه‌های جمهوری اسلامی است.
جمهوری اسلامی نابود باید گردد
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
۲۵ شهریور ۱۴۰۴
۱۶ سپتامبر ۲۰۲۵
امضا‌کنندگان:
تشکل دانشجویان پیشرو
کمیته سراسری دانشجویان کردستان
نهاد آزادی‌خواهان دانشگاه تهران شمال
جمعیت دانشجویان دادخواه دانشگاه تهران
مجمع آزادی‌خواهان بهشتی
اتحاد دانشگاه صنعتی اصفهان
اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا
نهاد دانشجویان دانشگاه آزاد اصفهان
صدای آزاد دانشگاه هنر اصفهان
جمع‌های دانشجویی از:
دانشگاه اصفهان
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
انشگاه علوم پزشکی ارومیه
دانشگاه سنندج
دانشکده فنی یزدان‌پناه کردستان
دانشکده فنی دخترانه سنندج
تشکل دانش‌آموزان انقلابی بوشهر
تشکل دانش‌آموزان انقلابی تهران
جمعیت دانش آموزان آزادی‌خواه کرج
زنان و جوانان رودکی – تهران
جوانان سقز
اتحاد زنان کردستان
یاسمن آریانی – فعال حقوق زنان
رها احمدی – فعال حقوق کودک و زنان
معصومه آذری – مادر دادخواه حنانه کیا جانباخته زن زندگی آزادی
سوری بابایی چگینی – فعال کارزار حجاب بی‌حجاب
کوکب بداغی پگاه – فعال صنفی معلمان
فرزانه برزه‌کار – مادر دادخواه عرفان رضایی جانباخته زن زندگی آزادی
نادیا بهاری – فعال حقوق زنان
رضوانه خان بیگی – فعال حقوق زنان
مارسیا خدیجه مهدی پور – فعال حقوق زنان
فرشته دیدنی – فعال حقوق زنان
ایلیار زراس حاتمی – بازنشسته فولاد و معدن
الهام رسولی – فعال حقوق زنان و کودکان کار
سعید سعادتی – زندانی سیاسی، کارشناس گردشگری و امور پروازی
ریحانه سعیدی – از بازداشت‌شدگان انقلاب زن زندگی آزادی
مریم شجاعی – فعال حقوق زنان و کودکان کار
حدیث صبوری – فعال حقوق زنان
نرگس ظریفیان – فعال حقوق زنان
فریبا فریدونی – فعال حقوق زنان
محبوبه فرحزادی – عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران
مطهره گونه‌ای – فعال سیاسی
محبوبه موسوی – از فعالان و بازداشت شدگان انقلاب زن زندگی آزادی
رادا مردانی – کنشگر مدنی
مهناز مرتضایی – زندانی سیاسی سابق
ژیلا مکوندی – زندانی سیاسی سابق
پوران ناظمی – فعال حقوق زنان
صبا آلاله – روانشناس بالینی، روان‌تحلیل‌گر سیاسی و اجتماعی
عظمت اژدری – خواهر دادخواه غنیمت اژدری، عضو انجمن خانواده‌های دادخواه PS752
سهیلا انزلی – فعال مدنی و کادر درمان
عاطفه اسدی – نویسنده و شاعر
آرش احترامی – شاعر و ترانه‌سرا
الهام (الی) امیدواری – فعال مستقل اجتماعی
ایمان آقایاری – فعال سیاسی
هومن امجدی – فعال حقوق بشر
کیان آذر – دبیر سازمان جوانان کمونیست
علی اللەویسی – زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر
فریبا برهان‌زهی – فعال حقوق زنان اهل بلوچستان
آزاده بار‌زاده – روزنامه نگار
جمشید بهرامی – روزنامه‌نگار و فیلمساز
وحید بهشتی – فعال سیاسی و موسس جبهه احیای قانون و حاکمیت ملی ایران
شعله پاکروان – مادر دادخواه ریحانه جباری
نسترن پایبندی – فعال سیاسی و حقوق زنان
ندا پایبندی – فعال حقوق زنان
پریسا پوینده – دبیر کمیته آزادی زندانیان سیاسی
رها ثابت سروستانی – مدرس و محقق
فروزان جلالی – کارگردان و امضا کننده بیانیه ۸۰۰ زن سینماگر علیه آزار جنسی
سمیرا حسین پناهی – مادر هستی حسین پناهی آسیب دیدە زن زندگی آزادی
امید حبیبی نیا – روزنامه نگار و زندانی سیاسی سابق
ملیحه حیاتی – فعال سیاسی
امجد حسین پناهی – برادر دادخواه رامین حسین پناهی
ناهید حسینی – مدیر هماهنگی شبکه استقلال و برابری پایدار زنان(وایز)
مسعود حمیدی‌فر – کنشگر آتئیست
احسان حکیمی – سازمان سیاسی یار
فاطمه خوشرو – از شاهدان دادگاه آبان
هیمن خستان – فعال سیاسی
فاطمه داوند – از شاهدان دادگاه آبان
بهار دهکردی – رپر و فعال حقوق زنان
آزاده دواچی – فعال حقوق زنان
واحد روزوند – آسیب دیدە چشمی زن زندگی آزادی
ترانه روستا – فعال حقوق زنان و فعال حقوق بشر
شادی روائی – فعال سیاسی
عاطفه دانشگر – روزنامه‌نگار
شهلا دانشفر – فعال حقوق زنان و سخنگوی کمپین آزادی کارگران زندانی (فری‌دم‌ناو)
مهدی ذوالفقاری – فعال سیاسی
سارا سیاهپور – فعال صنفی معلمان
یحیی سرخانی – فعال محیط زیست، آسیب دیده انقلاب زن زندگی آزادی
زویا سپهری – فعال حقوق بشر و علیه اعدام
مهیار سماویش – پژوهشگر و کنشگر حقوق بشر
افشین سپهری – بنیاد استراتژی
گلین شیرزاد – روانشناس و فعال حقوق زنان
شیرین شمس – از مسئولین تشکل انقلاب زنانه
امید شمس – وکیل حقوق بشر
فرزاد شریفی – فعال حقوق بشر
ساناز صفایی – هنرمند و فعال حقوق زنان
ساره صدیقی همدانی – فعال ال‌جی‌بی تی‌کیو و حقوق زنان
نیلوفر صابری – فعال حقوق زنان
حسن صالحی – سخنگوی کمیته بین‌المللی علیه اعدام
جوانا طیمسی – همسر دادخواه زنده یاد محسن مظلوم
بیان عظیمی – همسر دادخواه زنده یاد پژمان فاتحی
بهار عباسی – فعال حقوق زنان
رویا علیخانی – فعال حقوق زنان
خلیل عبیات – فعال حقوق ال‌جی‌بی‌تی+ و مسئول بخش عربی شش‌رنگ
عزیزه لطف‌الهی – از مسئولین کمپین نه به تابو، نه به خشونت علیه زنان
رادا فاتحی – خواهر دادخواه رامین فاتحی
الهام فتحی – فعال حقوق زنان
کیمیا قربانی – خواننده و آهنگساز
سارا قربانی – فعال حقوق زنان
محمد قمری – فعال حقوق زنان
علی قلی‌لو – فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی سابق
نازنین کرمی – از خانواده‌های دادخواه
مژگان کشاورز – فعال حقوق زنان
شیوا گنجی – روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان
علی مصری – آسیب دیدە چشمی ۵ آبان ۱۴۰۱
ماریا محمودی – همسر دادخواه محمد فرامرزی جانباخته راه آزادی
اوین مصطفی‌زاده – کنشگر حقوق بشر و زنان
مهدی موسوی – شاعر و نویسنده
شهناز مرتب – فعال حقوق زنان و از خانواده‌های دادخواه پرواز
شیوا محبوبی – فعال حقوق زنان و روانشناس
آرمان محمودی – فعال سیاسی از آمریکا
لیلا مروتی
دنیا ماشاله پور – فعال حقوق زنان
رضوان مقدم – سخنگوی کمپین علیه قتلهای ناموسی و از خانواده های دادخواه دهه شصت
پرهام میرهمایونی – فعال سابق جنبش دانشجویی
شیلان میرزایی – فعال حقوق بشر
دیاکو مرادی – روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر
مراد معلم ـ فعال سیاسی
هیرش نقشبندی – بازیگر و کارگردان تئاتر و از آسیب دیدگان چشم زن زندگی آزادی
زهرا نصیری ـ فعال حقوق زنان
مهشید ناظمی – کنشگر سیاسی
آرش نظامی – روزنامه‌نگار
هلن همتی – کارگردان تئاتر و فعال حقوق زنان ایران
محمد یوسفی آقکند ـ فعال مدنی
تشکل انقلاب زنانه
چالش صنفی معلمان
نهاد نه به تابو نه به خشونت علیه زنان
دادخواهان کردستان
کمیته آزادی زندانیان سیاسی
خانه آزادی ترکمن
گروه زن زندگی آزادی – سیاتل آمریکا
زن زندگی آزادی یونیتی – کلن آلمان
امضاها ادامه دارد…
مریم فتحی – جامعە زنان آزاد شرق کوردستان
سیمین صبری – روانپزشک و فعال فمینیست اینترسکشیونال تورک
