بیانیه کانون صنفی معلمان استان بوشهر در محکومیت سرکوب لنجداران

روز ۱۳ خرداد تعدادی از لنج‌داران شریف استان بوشهر برای مطالبه‌ی حق ته‌لنجی خود که مدتهاست روی زمین مانده است، تجمعی آرام در مقابل اداره‌ی بندر داشتند. ولی این تجمع با وحشی‌گری و سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجه شد. دیدن تصاویر این برخورد ضدانسانی و بی‌رحمانه دل هر آدمی را به درد می‌آورد و هر وجدان بیداری را می‌آزارد. حمله‌ی وحشیانه‌ی نیروهای امنیتی و انتظامی که با باتوم به جان مردم به ستوه آمده افتاده بودند، طنین فریادها و ناله‌هایی که در میانه‌ی صدای شلیک و دود گاز اشک‌آور، همهمه‌ی جمعیتی که چون گله‌ای گرگ به آنها حمله‌ور باشد و هر یک سراسیمه به سویی دوان است را می‌شکافت: «سوختم، کور شدم و …»، خشم و جنونی که در فضا موج می‌زد و … تنها و تنها به خاطر «خواست زندگی» بود که مردمانی آرام و محنت‌کشیده را گرد هم جمع آورده بود. در مقابل این خواست، نیروهای انتظامی و امنیتی به نمایندگی از حاکمیتی «ضد زندگی» تیغ سرکوب برکشیدند تا مکرر نشان دهند که زندگی مردم را دشمن می‌دارند و از هر آنچه نشان از حیات دارد، می‌هراسند. حاکمیتی که خفه کردن هر نفسی را پیشه‌ی خود ساخته و خفقان و مرگ مردم را سیاست خویش قرار داده است. کانون صنفی معلمان استان بوشهر ضمن حمایت از هرگونه «مطالبه‌ی زندگی و معیشت با عزت» توسط هر قشری، در این مصداق، لنج‌داران شریف استان بوشهر، این سرکوب وحشیانه را محکوم می‌نماید. و رو به مردم، که حاکمیت هیچ امیدی را بر نمی‌انگیزد، با صدایی بلند فریاد می‌زند که به پاس زندگی و آزادگی و انسانیت از همدیگر حمایت کنید و لعن سکوت در مقابل بیداد را برای خود نخرید. به باور ما سکوت در برابر چنین بیدادهایی «مرگ خودخواسته»‌ی هر انسانی‌ست. به نیروهای انتظامی و امنیتی نیز گوشزد می‌کنیم که هر آنچه در این عمله‌ی ظلم شدن به چنگ آورید، اندک سرمایه‌ای خواهد بود که بهایش بر باد دادن شرف و انسانیتتان خواهد بود. وه، که چه داد و ستد زیان‌باری کرده‌اید. کانون صنفی معلمان بوشهر

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران