مندرج در ژورنال شماره ۱۰۰۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
روز دوشنبه ۱۱ فروردین احمد علمالهدی، نماینده خامنهای در خراسان رضوی گفت: “بیحجابی تجاهر به گناه است، دهنکجی به خداست. آیا باید بگذاریم که در مقابل عبادات ماه رمضان، یکمشت زن و دختر با بیحجابی به پیامبر دهنکجی و جسارت کنند؟”
علم الهدای بند حکومت را بهتر از همه سران حکومت آبداده است. او به ریشهایترین شکل ممکن تقابل مردم با حکومت اسلامی را بیان کرده است. بیحجابی قبل از هر چیز، امروز پرچم جنبش ضدمذهبی – ضداسلامی در ایران و سپس جنبش سرنگونی است. وقتی نیکا این دختر شجاع روسری سیاه را در جریان انقلاب زن زندگی آزادی به آتش کشید؛ وقتی صدها زن حجابها را به آتش کشیدند و شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند؛ یا وقتی همه شهرهای ایران دستخوش خیزش باشکوه بود، هدف فراتر رفتن از لغو حجاب اجباری بود. هدف حتی صرفاً سرنگونی دیکتاتور نبود. هدف این نبود و نیست که جمهوری اسلامی برود، حالا هر کس و هر چیز که میخواهد بیاید. هدف دستیابی به حق زن بعنوان یک انسان آزاد و برابر است. هدف رهایی جامعه از دست اسلام و همه جلوههای حضور مذهب در زندگی شخصی مردم و جاروکردن مذهب از حیات سیاسی جامعه بود و هست.
از همین زاویه نیز وقتی جمهوری اسلامی بیحجابی زنان را میبیند به درست مرگ حکومت خود و همه آن ارتجاعی را میبیند که خون مردم را در شیشه کرده و نشاط و زندگی و شادی را از مردم گرفته است. درست از همین زاویه که نگاه شود جریانات راست سلطنتطلب و شخص رضا پهلوی این عصیان عظیم ضداسلامی را میبیند و در تحلیل سیاسی خودشان آن را خطری به حال جریان سیاسی خود ارزیابی میکنند. یادمان نرفته که رضا پهلوی اعلام کرده است: اگر قرار باشد اسلام و دین مورد تعرض قرار بگیرد چهبهتر که همین جمهوری اسلامی برجا بماند.
رژه ارتش بیحجابها در خیابانها و حضور زنان در کنسرتهای چندین هزارنفره یک حرکت تمامعیار سیاسی است و به همین دلیل باید گستردهتر شود و بیش از این توسط همه، چه زن و چه مرد مورد حمایت قرار بگیرید. یک جامعه درگیر صدها مصیبت اجتماعی باید همچون گلوله یک توپ بهسوی یک هدف شلیک شود تا برج دشمن را فروبپاشد. گام دیگری بهسوی همه با هم بودن برداریم.