جمهوری اسلامی نه شهامت مناظره با شکنجه شدگان و زندانیان سیاسی را دارد و نه جرات علنی کردن بیدادگاه هایش را. چون هر مناظره و هر دادگاهی به صحنه محاکمه خود رژیم بدل خواهد شد. اما کارزار علنی کردن بیدادگاهای حکومت شروع شده است. اسماعیل بخشی وزیر اطلاعات را به مناظره طلبید و سپیده قلیان خواهان دادگاه علنی شد و بدنبال آن طیفی از زندانیان سابق و بازداشت شدگان روزهای اخیر شروع به بازگویی صحنه های دادگاه کرده و علیه شکنجه هایی که توسط جلادان حکومت متحمل شده اند، دست به افشاگری زده اند و مقامات حکومت را به پریشان گویی انداخته اند. وکلای پیشرو و معترض نیز با افشاگری ها و طومارهای اعتراضی خود نقش مهمی در این مبارزه ایفا کرده اند.
این عرصه مهمی از مبارزه مردم علیه سیستم قضایی، قوانین و روند دادرسی و مجازات ها و رفتار جنایتکارانه قاضیان و شکنجه گران و زندانبانان حکومت، و و جنبشی علیه کل تار و پود حکومت اسلامی است. عرصه مهمی از تعرض کارگران و معلمان و زنان و دانشجویان و هنرمندان و نویسندگان و وکلا و فعالین سیاسی و اجتماعی است که بدلیل مبارزه برای خواست های بحق خود دستگیر میشوند و مورد شکنجه و بیحرمتی و تهدید و انواع مجازات های قرون وسطایی قرار میگیرند. حکومت جرات نمیکند حتی پنج دقیقه میکروفون صدا و سیمای منفورش را در اختیار مردم معترض قرار دهد. اما مردم این محدودیت ها را با قدرت خودشان دارند در هم میشکنند و تهدید و زندان و شکنجه و به اصطلاح مستندسازی ها دیگر مانعی در مقابل پیشروی مردم نخواهد بود. مردم معترض در خیلی زمینه ها حکومت را عقب رانده اند و فضا را برای گسترش مبارزه خود آماده تر کرده اند. در این زمینه نیز فی الحال حکومت را به حالت دفاعی انداخته اند. نفس اینکه این روزها سران حکومت ناگزیر شده اند شکنجه را انکار کنند و به “مستند سازیهای” مسخره متوسل بشوند یک عقب نشینی آشکار است. اعلام کیفرخواست علیه سیستم قرون وسطائی بازداشت و بازجوئی و شکنجه و اعتراف گیری و بیدادگاههای حکومت از زبان زندانیان گام دیگری در مبارزه علیه ماشین سرکوب حکومت و تحمیل عقب نشینی بیشتر به جانیان حاکم است. این مبارزه، حکومتی که با شکنجه و اعدام و زندان نفس میکشد را به سرنگونی نزدیک تر خواهد کرد.
حزب کمونیست کارگری کلیه زندانیان سیاسی، کلیه خانواده های زندانیان و جانباختگان و کلیه فعالین کارگری و معلمان و زنان و دانشجویان را فرامیخواند که صحنه های دستگیری و بازجویی و دادگاه و زندان را به اطلاع افکار عمومی برسانند و بیدادگاه های حکومت را تماما علنی کنند و در مقابل چشمان جامعه قرار دهند. با گسترش این مبارزه ضربه بزرگی به سیستم قضایی حکومت، که رکن اصلی سر کار ماندن آن است، و بر پیکر فرتوت حکومت شکنجه و قصاص اسلامی وارد خواهد شد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۰ بهمن ۱۳۹۷، ۳۰ ژانویه ۲۰۱۹