تجمع علیه اعدام در مقابل زندان اوین – سهیلا دالوند

مندرج در ژورنال شماره ۹۶۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

در شامگاه روز سه‌شنبه ۳۰ بهمن تعدادی از خانواده‌های زندانیان سیاسی و فعالین سیاسی زن بدون حجاب در مقابل زندان اوین تجمع کردند. آنها با نام‌بردن از وریشه مرادی، پخشان عزیزی، و شریفه محمدی و در اعتراض به احکام اعدام آنها و کلاً در اعتراض به اعدام، طناب دار را به‌صورت نمادین آتش زدند. این اعتراض هم زمان با پنجاه و ششمین هفته از کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” و پیوستن زندانیان زندان دیزل آباد کرمانشاه به سه‌شنبه‌های نه به اعدام برگزار شد.

در این تجمع اعتراضی علیه اعدام، از جمله نرگس محمدی، عالیه مطلب‌زاده، جعفر پناهی حضور داشتند که ضمن سردادن شعارهایی مانند “تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان” خواهان پایان‌دادن به احکام اعدام شدند.

این تجمع اعتراضی علیه اعدام با حضور زنان بدون حجاب – که نماد سرکوب سیستماتیک علیه زنان است – و آتش‌زدن طناب دار و شعاردادن علیه اعدام آن هم در مقابل زندان اوین به معنای به چالش کشیدن حکومت اسلامی و سیاست‌های سرکوبگرانه و مشخصاً پایان‌دادن به احکام ضدانسانی اعدام است.

اعتراض علیه اعدام در مقابل زندان اوین، اعلام همبستگی با زندانیانی است که بیش از یک سال در شرایط بسیار سخت و طاقت‌فرسا هر سه‌شنبه در زندان‌های سراسر کشور از شمال تا جنوب و غرب تا شرق علیه اعدام مبارزه می‌کنند. مبارزه‌ای که هر روز گسترده می‌شود.

این اعتراضات فریادی از سوی جامعه برای پایان‌دادن به تعرض حکومت اسلامی به جان و زندگی انسان‌هاست. اقدامات اعتراضی علیه اعدام، همچنین مبارزه علیه کل بساط سرکوب و جنایت حکومت اسلامی است. باید این اعتراضات در مقابل تمام زندان‌ها سراسری شود. با همبستگی و اعتراض متحدانه و وسیع می‌توانیم به چرخه انسان‌کشی حکومت اسلامی پایان دهیم، ماشین سرکوب حکومت اسلامی را درهم بشکنیم، و نهایتاً حکومت اسلامی را به زیر بکشیم و جان و زندگی‌مان را نجات دهیم.