مندرج در ژورنال شماره ۹۸۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
نماینده کاشمر در مجلس اسلامی مدعی شد کسانی که روبروی درب مجلس در حمایت از حجاب اجباری تحصن کرده‌اند، بابت این کار پول دریافت کرده‌اند. این تجمع پیش از اظهارنظر جناب “نماینده” هم به‌اندازه کافی اسباب آبروریزی رژیم بود. تعداد انگشت‌شمار زنانی که با ماسک و سایر وسایل صورت‌هایشان را پوشانده بودند و حضور آخوندی که میانه‌دار این لشکر شکست‌خورده بود هر ناظری را متوجه اوضاع وخیم رژیم و هوادارانش می‌کرد. حالا که کاشف به‌عمل‌آمده همان تعداد معدود هم “هوادار” رژیم نیستند و با دریافت پول حاضر به انجام این کار شده‌اند. نمایش چنان مضحک است که صدای خودشان هم درآمده است.
این تصویر حاکی از اوج درماندگی و استیصال رژیمی است که از نظر ایدئولوژیک مدت‌ها است کاملاً پایه مردمی خود را ازدست‌داده است و توان بسیج نیرو را حتی برای همین نوع حرکات را هم ندارد. وضعیت کنونی رژیم روشن‌ترین و واضح‌ترین شکل عملی واژه شکست سیاسی است. شکستی بزرگ در تمام زمینه‌ها و ارکان سیاست و اقتصاد. حتی منفورترین دیکتاتوری‌ها پس از سقوط، اقبال بیشتری میان بخش‌های ناچیزی از مردم دارند تا این نظام “مستقر”. حکومت اسلامی نه به لحاظ سیاسی و نه از نظر ارزشی نماینده هیچ بخشی از جامعه نیست. تنها نماینده همان اقلیت حاکم یعنی سران فی‌الحال در قدرت و یک قشرکوچک مفتخورخارج از حاکمیت است. حتی رؤسای جمهور و مقامات سابق همین نظام کنار گذاشته شده‌اند. این جرگه در قدرت از نظر کمی هر روز در حال آب رفتن است و این عارضه به‌تنهایی برای سقوط هر حکومتی کافی است.
شرایط امروز رژیم از هر زمان دیگری وخیم‌تر است و به همین نسبت سقوطش محتوم‌تر و نزدیک‌تر. حکومت امروز حتی توان از سر گذراندن ضربه‌ای مانند ۱۴۰۱ را ندارد حال‌آنکه تردیدی نیست ضربه بعدی مردم بدون تردید و طبق تجربه به‌مراتب محکم‌تر و قاطع‌تر خواهد بود.
در این فاصله زمانی اتفاقات بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای رخ‌داده است. اعدام‌ها و سرکوب‌هایی که نتوانست جامعه را عقب براند، بر عزم مردم هزار بار افزوده است.
مثل همیشه آنچه باید در شرایط کنونی مورد توجه اکید مردم و فعالین قرار گیرد موضوع حیاتی تشکل و سازمان‌یابی است. اتحاد همه مردم علیه همان دایره تنگ‌ترشونده قدرت که بالاتر اشاره شد. پایان کرکسان اسلامی نزدیک است.
