مندرج در ژورنال شماره ۹۶۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
طبق خبرهای رسیده به دلیل تزریق خونهای آلوده در مراکز تالاسمی استان سیستان و بلوچستان، حداقل ۱۳۳ بیمار تالاسمی به هپاتیت سی مبتلا شدهاند. کمپین فعالین بلوچ که اخبار استان سیستان و بلوچستان را پوشش میدهد، با اعلام این خبر گزارش داد دو نفر از افراد مبتلا شده در زابل، جان خود را ازدستدادهاند. این کمپین همچنین اعلام کرد در اوایل دهه ۸۰ نیز ۲۰ نفر از بیماران تالاسمی در زاهدان و خاش به دلیل تزریق خونهای آلوده به هپاتیت سی مبتلا شدند. پیشازاین و در آبانماه نیز انتشار خبر مرگ ۷۰ بیمار دیالیزی با داروی آلوده به آلومینیوم با واکنشهائی همراه بود.
هپاتیت سی (یرقان نوع سی)، بیماری کبدی است که ویروس آن از طریق خون آلوده وارد بدن شده و باعث سرطان کبد و گاهاً باعث مرگ بیمار میشود.
روزانه شاهد خبرهایی مشابه و مرگ انسانهایی هستیم که اگر در یک جامعه سالم و متعارف زندگی میکردند میتوانستند سالهای طولانی در محیطی شاد و آرام به زندگیشان ادامه دهند و در صورت ابتلا به بیماری تحتنظر کادر پزشکی مجرب و مسئول تحت درمان قرار گیرند.
در همه کشورهای دنیا اشخاصی را که برای اهدای خون مراجعه میکنند قبل از هر چیز تحت آزمایشات مختلف قرار میدهند تا از سلامت آنها مطمئن شوند. خونهای اهدائی باید در شرایط و دمای هوای مناسبی نگهداری شده و قبل از تزریق خون به فرد بیمار، مجدداً آزمایشات هپاتیت (یرقان)، سفلیس و ایدز را انجام میدهند و بعد از اطمینان از سلامت خون آن را به فرد بیمار تزریق میکنند.
در قصابخانهای به اسم جمهوری اسلامی که پزشکان حکومتیاش با رعایت “اصول بهداشتی” دست قطع میکنند، چشم از حدقه در میآورند و ارزش جان انسانها با دلار اندازهگیری میشود، و از طرفی کادر درمانیاش با اعتراضات خیابانی روزانه دریافت حقوقهایشان را مطالبه میکنند، شاید انتظار رعایت استاندارهای بهداشت جهانی انتظاری لوکس و غیرواقعی به نظر برسد. ولی در یک جامعه مرفه، جامعهای که امروزه اقشار مختلف مردم، دانشجویان، پرستاران، کارگران و بازنشستگان هر روز در محل کار و خیابان برای رسیدن به آن مبارزه میکنند، امری کاملاً عملی و یکی از مطالبات اولیهای است که باید در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی بلافاصله اجرائی گردد.