تغذیه تروریستها و بن بست سرمایه گذاری

این هفته موحدی کرمانی امام جمعه موقت جمهوری اسلامی در تهران در دیدار با اعضای “شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان” در پاسخ به سوالی در مورد معاهده fatf یا گروه کار ویژه بین المللی ضد پولشویی گفت: “حتما این یک چیز خطرناکی است و مجلس باید بیدار و مراقب باشد. رئیس شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز تاکید کرد: این معاهده باعث می شود “به طور مثال اگر ما بخواهیم کمکی به حزب الله و امثال آنها بکنیم، جلوی ما را می‌گیرد”. میشود فهمید که منظور موحدی کرمانی از “امثال آنها” چه گروههای آدمکش دیگری است. 

“FATF” یا معاهده بین المللی ضد پولشوئی برای جمهوری اسلامی به دردسر جدی ای تبدیل شده است. این معاهده اساسا علیه گروههای تروریستی و مافیائی است. در لیست سیاه این معدهده از ایران بعنوان یکی از دو کشوری که سیستم اقتصادیشان به پولشوئی جریانات تروریست و مافیائی امکان نفوذ میدهد یاد میشود و دولتها از همکاری با آن منع شده اند. کشور دوم کره شمالی است که اینجا مورد بحث نیست. تا آنجا که به جمهوری اسلامی مربوط میشود دولت روحانی زیر فشار بانکها و به امید اینکه بتواند سرمایه گذاری محدود بین المللی در ایران را تشویق به گسترش کند، از مدتی پیش بحث در مورد fatf را به مجلس برد. حتی دولتهایی مثل دولت فرانسه و آلمان بدون امضای این معاهده بسادگی نمیتوانند با سیستم بانکی جمهوری اسلامی همکاری کنند. از زمان طرح تصویب معاهده ضد پولشوئی معضلات جدی حکومت اسلامی در سطح بین المللی بطور جدی تری روی میز آمده است و نزاع و کشاکش های درونی حکومت را تشدید کرده است. 

fatf دولتها را ناچار میکند که امکان کنترل سیستم بانکی شان توسط ناظران بین المللی را فراهم کنند و جمهوری اسلامی که در لبنان و عراق و یمن و افغانستان و بسیاری جاهای دیگر تروریستها را با پولهای کلان تغذیه میکند و سالهاست یک سیستم پولشوئی را برای جریانات مافیائی فراهم آورده، نمیتواند از این نظارت روسفید بیرون بیاید. خامنه ای مدتی پیش در مورد این پیمان گفت که مجلس تصمیم میگیرد. اما بعدا آنرا ساخته و پرداخته دشمنان جمهوری اسلامی دانست و گفت ما باید مستقلا خودمان قوانین ضد پولشوئی را تصویب کنیم. اما این نوع قوانین “مستقل” را جمهوری اسلامی فی الحال یک دوجین دارد و بدرد چیزی نمیخورد. مساله اساسی منزوی ماندن حکومت اسلامی به دلیل حمایت از تروریسم است و اینجاست که fatf به بلای تازه ای برای این حکومت تبدیل شده است. بویژه بانکها و موسسات سرمایه گذاری بین المللی بدون امضای چنین پیمانی برای ورود به ایران با مانع جدی تری روبرو میشوند و بهمین دلیل آن تعداد معدودی هم که با سیستم اقتصادی جمهوری اسلامی مرتبط هستند، بتدریج ایران را ترک میکنند. 

واقعا حکومتی که اقتصاد و سیاست و مذهبش در دنیای امروز به بن بست رسیده، آیا ساده ترین راه برایش این نیست که گم بشود و مردم را راحت بگذارد؟