افشین صدر دادرس مدیرعامل اتحادیه پرورشدهندگان دام سبک ایران؛از ۸۶ میلیون ایرانی تنها ۱۰ میلیون مشتری خرید گوشت قرمز هستند!
وب سایت حکومتی آفتاب نیوز:دختر بچه با شوق مقابل قصابی لاشه گوشت را با انگشت به زنی سالخورده که به نظر مادربزرگش بود نشان میداد و مادربزرگ با حسرت دستش را کشید و گفت؛ «اینها گرونه قربونت برم، بیا بریم»! کوبیده، دیزی و غذاهای با مصرف گوشت قرمز بخشی از سنت باستانی ایرانیان بودهاند، مادهای غذایی که سالها است تقریباً از سفره دهها میلیون ایرانی رخت بر بسته و دیگر کارمندان، کارگران و بازنشستگان توانایی زورآزمایی با قیمتهای سرسام آوراین کالای لاکچری را ندارند.
بسیاری از شهروندان حتی با بالا رفتن ۱۰ هزار تومانی قیمت سیب زمینی آن را لااقل برای مدتی از سبد غذایی خود حذف میکنند. وی گفت: واقعیت این است که قیمت دام زنده گران نیست، بلکه این قیمت تمام شده ما است که بالاست، پس از حذف ارز ترجیحی و رشد نرخ تورم متانسب با تورم قدرت خرید مردم افزایش پیدا نکرد. علی رغم نرخ مناسب قیمت دام زنده، متاسفانه سودی که در چرخه پخش روی گوشت کشیده میشود غیرمنطقی است. تولیدکننده دام زنده وقتی دام را تحویل کشتارگاه داد دیگر کاری به نرخ ندارد و از آنجا به بعد این عوامل عرضه و بازار هستند که تعیینکننده هستند. در حال حاضر قیمت دام زنده و قیمت نهایی مصرف کننده با هم نمیخواند. شما باید نهایتاً نرخ هر کیلو گوشت در دام زنده را ضرب در ۲ کنید و این بشود نرخ نهایی مصرف کننده، اما ما میبینیم که در برخی اوقات این قیمتها ضرب در ۴ هم میشود. یعنی قیمت گوشت گاهاً ۳ یا ۴ برابر قیمت دام زنده است. عدهای بازار را ملتهب میکنند و سودهای آنچنانی میبرند. چون هیچ نظارتی هم وجود ندارد هر کاری هم دلشان بخواهد انجام میدهند، وقتی لاشهای گوشت درجه یک بره نر که باید قیمتش ۵۹۰ تومان باشد، اما میبینیم که در بازار همین گوشت با قیمتهای بسیار بالاتر به فروش میرسد.
وی در تشریح بیشتر قیمتها گفت: اگر نرخ بره نر ۲۷۰ تومان باشد، قیمت گوسفند ماده یک شکم زاییده حداکثر باید ۲۲۰ تومان باشد، حالا این قیمتها را اگر با قیمت نهایی مصرف کننده مقایسه کنید میبینید که چقدر اختلاف دارد، لاشه این گوشت در کشتارگاه باید بشود ۴۴۰ تومان و گوشت باید حداکثر با نرخ ۵۲۰ تومان به دست مصرف کننده برسد که متاسفانه چنین نیست.