تهدید و دخالت در زندگی خصوصی زنان و تمامی شهروندان که سنتی پایدار در میان احزاب ناسیونالیست کرد است را باید شدیدا محکوم و رسوا کرد.
در چند روز گذشته اخباری در رسانه ها و میدیای اجتماعی منتشر شد حاکی از این موضوع که یکی از اعضای جنبش “نوه ی نوی” ( نسل نو ) از جریانات کردستان عراق بنام “شادی نوزاد” از عضو رهبری این جریان بنام “شاسوارعبدلواحد” به دادگاه شکایت کرده است. جنبش نسل نو در پارلمان اقلیم دارای دو کرسی است.
داستان از این قرار است که نیمی از اعضای رهبری این جریان که سیزده نفر هستند نسبت به راکد ماندن و انفعال این جریان در فعالیتهای روتین اعتراض داشته اند. علاوه بر این معترضین بر این نظر هستند که تمامی امکانات مالی و تصمیم گیریها در اختیار شخصی به اسم “شاسوار عبدلواحد” قرار دارد و میکوشد جهت گیری امورات “جنبش نسل نو” را در دایره امورات بیزنس و توسط خانواده خود قبضه کند. در همین رابطه شادی نوزاد و دیگر معترضین، شاسوار عبدلواحد را به این متهم کرده اند که در اتاق استراحت تنی چند از زنان از جمله شادی نوزاد دوربین مخفی کارگذاشته و از طریق پیام مبایل که برای شادی نوزاد فرستاده و تهدید کرده است که این ویدئوی خصوصی او را منتشر خواهد کرد. شادی نوزاد نیز روز چهارشنبه ۲۴ آوریل در یک کنفرانس مطبوعاتی با نشان دادن پیام تهدید آمیز به خبرنگاران آنرا رسانه ای کرد.
در واکنش به این مسئله، شاسوار عبدلواحد که در مقام مسئول در جنبش نسل نو قرار دارد و در خارج کردستان عراق بسر میبرد طی پیامی در پاسخ به معترضین گفته است: “خودفروشها، نامردها و نمکدان شکنها بی ارزش ترین افراد در میان مردم هستند. منتظر باشید دو روز دیگر باز میگردم و بخدمت خواهم رسید”
از سوی دیگر گروه زنان پارلمان اقلیم کردستان عراق که ۱۷ نفر هستند در اطلاعیه ای که با تیتر “بنام خدا” شروع شده است در قبال این مسئله موضع گرفته و نوشته اند: ” تهدید یکی از اعضای پارلمان از جنبش نسل نو را در ادامه همان تهدیداتی قلمداد میکنیم که بنام “شرف و ناموس” مدام با آن روبرو میشویم و امیدواریم “اینگونه تهدیدها در مقابل زنان متوقف شود. ما همچون زنان اعضای پارلمان اقلیم کردستان علیرغم تفاوتهای سیاسی، افکار و ایدئولوژیک، بشدت این تهدها را محکوم میکنیم و حمایت خود را از شادی نوزاد اعلام میداریم.”
آنچه که بعنوان اعتراض جمعی از رهبری جریانی بنام جنبش نسل نو مطرح شده است ابدا چیز تازه ای در میان احزاب ناسیونالیست و اسلامی حاکم بر کردستان عراق نیست. عملکرد سه دهه احزاب حاکم بر کردستان عراق مملو از حیف و میل ثروت بادآورده از سوی سران این احزاب بوده و هر جا با مخالفت بخش دیگری از شرکا مواجه شده اند بلافاصله به ترور فیزیکی و تهدید شخصیتی رقبا دست زده اند. پیداست که زنان در میان آنان با تهدید و حملات جنسیتی بیشتر از سوی فرهنگ و سنتهای مردسالار و اسلامی جریانات ناسیونالیست مواجه شده و مورد تعرض قرار گرفته اند.
حمایت گروه زنان پارلمان و دیگر نهادهای حقوق انسانی از شادی نوزاد بعنوان یک زن عضو پارلمان در مقابل شاخ و شانه کشیدنهای سنتهای مردسالارانه و ضد زن امثال شاسوار عبدلواحد تلاشی درست و واکنشی بجا است. اما سئوالی که مطرح است این می باشد که آیا گروه ۱۷ نفره زنان پارلمان اقلیم کردستان و سازمان حمایت از حقوق زن این پارلمان در برابر همین تهدیدها علیه زنانی که عضو پارلمان نیستند و روزانه با دهها و صدها تعرض، توهین، بی حرمتی و تجاوز و قتل های ناموسی قرار میگیرند صدایشان را بلند کرده اند؟
هیچگاه شاهد واکنشی از سوی سازمانهای زنان در حکومت اقلیم نسبت به قتلهای ناموسی، تجاوز و بی حرمتی نسبت به زنان نبوده ایم. نباید این توهم را داشت که گروه زنان پارلمان اقلیم کردستان بنا به موقعیت سیاسی، طبقاتی و پارلمانی و تمکین کردن به سنتهای عقب مانده مردسالار و ضد زن در میان احزاب متبوع خود نقش جدی ایفا کنند. واکنش هفده زن عضو پارلمان در برخورد به عملکرد زشت و ضد زن شاسوار عبدلواحد در نامه ای که با واژه “بنام خدا” شروع شده است، نمیتوان این انتظار را از آن داشت که در ابعاد اجتماعی کاری صورت دهند.
این نهادها حتی با حضور صدها زن عضو در پارلمان باز هم در ظرفیتی نیستند که بتوانند انتظار یک حرکت ریشه ای و اجتماعی را علیه سنتهای عقب مانده، مرد سالار و اسلامی از خود نشان دهند. جسارت شادی نوزاد قابل تحصین است اما کافی نیست به این خاطر که اعتراض او موردی، سطحی و در چهارچوب اختلافات درون سازمانش است.
پاسخ قاطع و کوبنده را میتوان از سازمانهای مستقل زنان در کردستان عراق داشت. آنان میتوانند با حمایت وسیع توده مردم و زنان بر بستر این موضوع و تعرض و تهدیداتی که متوجه یکی از اعضای پارلمان زن در کردستان عراق شده است کمپین وسیع، اجتماعی و گسترده ای علیه سنتها و فرهنگ مردسالارانه که توسط احزاب ناسیونالیست حاکم بر کردستان عراق مدام بازتولید میشود راه اندازی کنند. نیمی از جامعه یعنی زنان در کردستان عراق بطور روزمره و سیستماتیک با این نوع شاخ و شانه کشیدنها، باجگیریها، اهانت و بی حرمتی ها و قتلهای ناموسی مواجه هستند. سازمانهای زنان و احزاب چپ و کمونیست در کردستان عراق اگر بخواهند تعرضی علیه سنتهای مرد سالار و اسلامی احزاب حاکم صورت دهند باید در حمایت، دفاع و پشتیبانی از تمامی زنانی که روزانه با گردن کشی این باندها و دارودسته ها روبرو هستند تجمعات اعتراضی راه اندازی کنند. تعرض به سنتهای مردسالار، اسلامی و ناسیونالیستی را میتوان و باید عمیقتر کرد.
رسالت افسار زدن ناسیونالیسم کرد و فرهنگ و سنتهای اسلامی آنان تنها بوسیله احزاب کمونیست، تشکلهای مستقل و رادیکال زنان و دیگر نهادهای سکولار و انساندوست ممکن و میسر است.
۲۵ آوریل ۲۰۱۹