تولید موشک و کمبود پوشک

این تیتر احتیاج به توضیح بیشتری ندارد. یک روزنامه رسمی در ایران دیروز با تیتر پوشک و موشک از جمله این طور نوشته است “با یارانه ٤٥ هزارتومانی و پوشک ٩٠ هزارتومانی انتظار فرزندآوری و افزایش جمعیت هم دارید؟ با بی تدبیری برخی مدیران «چقدر حقیر شده سقف بلند بودن مان» که درگیر پوشک شده ایم! ..”
این روزها معضل نبود پوشک به مشکل جدی بسیاری از خانواده ها تبدیل شده است. یکی از مسئولین جمهوری اسلامی میگوید “مواد اولیه وارد نمیشود به همین دلیل نتوانسته ایم به اندازه کافی پوشک تولید کنیم!”
در مدیای اجتماعی ناتوانی در تولید پوشک با مقایسه تبلیغات بر سر تولید موشک به موضوع طنز و تمسخر جمهوری اسلامی تبدیل شده است. حکومتی که نمیتواند پوشک تولید کند و باید منتظر ورود مواد اولیه از خارج باشد اما ادعا میکند که میتواند موشک های دوربرد در داخل ایران تولید کند یک جایش بطور جدی میلنگد. هیچکس فکر نکرده و نمیکند که موشکهای جمهوری اسلامی در داخل ایران تولید میشود. همه میدانند که آنها هم تمام قطعاتش از روسیه و کره شمالی و جاهای دیگر وارد میشوند. اما بالاخره به اندازه کافی سلاح و بمب و موشک وارد میشود. اما تهیه پوشک و شیرخشک و دارو و نیازهای اولیه مردم به قول خودشان “به امان خدا” رها شده است.
جمهوری اسلامی از اساس حکومت جنگ و بحران و تروریسم و کشتار است. اینگونه زاده شده است. موشک و بمب و تفنگ از همه چیز برایش واجب تر است. بدون آنها بساط چپاولش دوام نخواهد آورد. اما نان و پوشک و شیرخشک و نیازهای اولیه زندگی مردم جایی در این سیستم ندارد. به این دلیل است که حتی نوزاد بیچاره ای هم که از سر بدشانسی در ایران متولد میشود از همان لحظه اول زندگی متحمل ناهنجاریهایی میشود که حکومت اسلامی به او تحمیل کرده است. بی دلیل نیست که اکثریت قریب به اتفاق جوانان و مردم این مملکت بطور جدی در تلاش خلاص شدن از شر جمهوری اسلامی و زندگی کردن در فضایی آزاد و مرفه و بدون حکومت مذهبی و اسلامی هستند. مردم موشک و بمب نمیخواهند و از کشتارها و جنایات حکومت خسته شده اند. جامعه ای میخواهند که تهیه پوشک و شیرخشک و غذا برای کودکان و رفاه و زندگی انسانی برای همه مردم اولویت اولش باشد. نه آخر.