جامعه ای که از اعتراض میجوشد

اعتراضات گسترده در زندانها و پژواک جهانی آن ، فراخوانهای اعتراضی از سوی بخش های مختلف جامعه از جمله از سوی معلمان، کارگران، بازنشستگان و پرستاران و برپایی تجمعات بزرگ از سوی آنان و در سطوح مختلف جامعه، و چهره جامعه ای که از هر گوشه اش اعتراض می بارد، سیر اوضاع را پرشتاب بسوی تعیین تکلیف نهایی با سیستم جهنمی حاکم میبرد. نگاهی از نزدیک به آخرین رویدادهای سیاسی مهم داشته باشیم:

اعتراضات در زندان
قتل بکتاش آبتین ولوله ای در زندان ها و در درون جامعه براه انداخت. این اعتراضات یک سرش در زندانهای اوین و تهران بزرگ و در میان خانواده های زندانیان سیاسی بود و سر دیگر در خارج کشور، در وین آنجایی که اجلاس برجام برپا شده بود. دامنه اعتراضات بر سر این موضوع در داخل ایران و در سطح جهانی هر روز گسترده تر میشود. در وین در اعتراض به قتل بکتاش و در حمایت از اعتراضات درون زندان، در برابر محل مذاکرات هسته ای تحصنی بر پا شد که نتیجه مستقیم اعتراضات جانانه زندانیان در زندانها بود. بدین ترتیب زندانیان سیاسی در ایران توانستند صدای اعتراض خود را جهانی کنند. امروز تمام توجه ها به زندانها جلب شده است. این اتفاقات جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی را گام بزرگی به جلو برده است. با اعتراضات گسترده زندانیان سیاسی میله های زندانها به لرزه در آمده است و امروز مردمی را می بینیم که عزم خود را جزم کرده و میروند تا در زندانها را بگشایند. امروز شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد وسیعتر از هر وقت شنیده میشود. در کنار این شعار مردم معترض دارند از آزادی بیان، آزادی تشکل، آزادی تحزب و وسیعترین آزادی ها سخن میگویند و خود بدون ترس و وحشت چشم در چشم جانیان اسلامی دوخته و از حق مسلم خود به داشتن زندگی ای انسانی دفاع میکنند، و علیه جنایات حکومت کیفرخواست میدهند و دادخواهند.

یک موفقت جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی آزادی آتنا دائمی فعال دفاع از حقوق کودک، علیه اعدام، حقوق زن و صدای آزادیخواهی و انسانیت در این هفته از زندان است. آزادی آتنا موجی از شادی و شعف را در میان بخشهای مختلف مردم برانگیخت و امید گشودن در زندانها و آزادی همه عزیزان را ملموس تر کرد.
معلمان در تدارک اعتراضاتی گسترده
اعتراضات در سطح جامعه گسترده است و به وسعت آن فراخوانهای اعتراضی به تجمعات هر روز بیشتر میشود. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان به اعتراضی گسترده و در گام اول به دو مرحله از اعتصاب و تجمعات بزرگ و سراسری فراخوان داده است. خطاب این فراخوان به همه معلمان شاغل و بازنشسته و معلمان از شهرهای مختلف است. معلمان در قامت تشکلهایشان وسیعا به این فراخوان پاسخ داده و میگویند همه می آییم. در عین حال خطاب این فراخوان به خانواده های دانش آموزان و دانش آموزان کلاسهای بالاتر است که موضوع اعتراض و تاکید بر آموزش رایگان برای همه و بالابردن کیفیت آموزش به همه آنها و به کل جامعه مربوط است. زمان این تجمعات در روزهای نهم، دهم بصورت اعتصاب و تحصن و در یازدهم بهمن ماه بصورت تجمعات سراسری تعیین شده است. و مرحله دوم و در صورت پاسخ نگرفتن مطالبات در روزهای 23 تا 27 بهمن بصورت تحصن و اعتصاب و 28 بهمن بصورت تجمعات سراسری است. ضمن اینکه معلمان اعلام کرده اند که اگر بازهم پاسخ نگیرند در اسفند ماه در ابعادی گسترده تر اعتراضات خود را به پیش خواهند برد. بدین ترتیب موضوع بر سر اعتراض جمعیتی میلیونی است که به فقرو گرانی، به تبعیض و نابرابری، به اختلاس ها و دزدها و به سرکوبگری های حکومت معترض است. در طول سال جای نمونه هایی از تجمعات هزاران نفره معلمان را شاهد بوده ایم.

این چنین است که جامعه سازمانیافته و مطالبه گر و قدرتمند دارد به جلو می آید. معلمان در این اعتراض همچنین به لایحه بودجه حکومت که مصوب شده و یک نتیجه آن رد طرح رتبه بندی مشاغل است که میتواتنست اندک بهبودی در زندگی شان ایجاد کند معترضند. به عدم اختصاص بودجه برای اجرایی کردن آموزش رایگان اعتراض دارند. به زندانی کردن ها و دستگیری ها اعتراض دارند و به طرح چپاول صندوق ذخیره فرهنگیان معترضند. و اینها همه در اساس خود اعتراضات و دردهای مشترک همه مردم است. معلمان تا همینجا نقش پیشتاری در جلو آوردن مطالبات سراسری همه مردم و ایستادن در برابر تعرضات حکومت به زندگی و معیشت کل جامعه داشته اند. باید وسیعا همراه معلمان و اعتراضاتشان باشیم.

بازنشستگان یک بخش معترض جامعه
یکشنبه ۳ بهمن بازنشستگان تامین اجتماعی در شهرهای رشت، مشهد، تبریز و بازنشستگان و مستمری بگیران صندوق بازنشستگی فولاد در ادامه یکشنبه های اعتراضشان در شهرهای تهران، اصفهان، اهواز، رشت، و شاهرود بخاطر وضع بد معیشتی خود و با فریاد مطالباتشان تجمعاتی برپا کردند. روز چهارم بهمن نیز بازنشستگان آموزش و پرورش در شهرهای تهران، داراب، ممسنی، شیراز، همدان، سنندج، کرمانشاه و رشت تجمع داشتند و شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، انجمن صنفی بازنشستگان کشوری و گروههای اتحاد بازنشستگان، اتحاد سراسری بازنشستگان، و شورای بازنشستگان ایران، از این فراخوان اعلام حمایت و پشتیبانی کرده بودند. در همین روز جمع بزرگی از بازنشستگان مخابرات ایران از استان‌های مختلف در اعتراض به خلف وعده ها و برای پیگیری مطالبات خود و وضع بد معیشتی شان مقابل ستاد اجرایی در تهران تجمع کردند. بازنشستگان وزارت بهداشت نیز در همین هفته برای روز پنجم بهمن فراخوان به تجمع داده بودند. اعتراض به گرانی و تورم، اعتراض به دزدی و چپاول، اعتراض به سرکوب ها، موضوع مشترک همه این اعتراضات و فراخوانهای اعتراضی است. همسان سازی حقوقها و افزایش آن تا حد داشتن یک زندگی انسان، تحصیل و درمان رایگان و داشتن حق مسکن و پایان دادن به اختلاس ها و سرکوبگری ها مطالباتی است که بازنشستگان در این تجمعات بر روی آنها تاکید کرده است.

بر اساس آمارهای وزارت رفاه جمهوری اسلامی با وجود ۱۸ صندوق بازنشستگان در کشور ۲۴ میلیون نفر از جمعیت کشور عضو هیچ کدام از این صندوقها نیستند . یعنی آنها حتی از همان بیمه زیر استاندارد نیز محرومند . موجودی این صندوق ها که اساسا از جیب کارگران تامین میشود به محلی برای اختلاس و چپاولگری حکومتیان و دارو دسته هایشان تبدیل شده است. و این خود یک موضوع اعتراض در میان بازنشستگان است و آنها بر خواست بیمه رایگان، مناسب و همگانی به عنوان حق عمومی همه مردم تاکید دارد.

نگاهی به اخبار اعتراضات در همین هفته بیانگر اعتراضات گسترده هزاران بازنشسته در سطح جامعه است و این اعتراضات گوشه دیگری از فضای پر التهاب جامعه را شکل داده است. “فقط کف خیابان بدست میاد حقون” امروز به شعار همه بازنشستگان و بخش های معترض جامعه تبدیل شده است.

کارگران ساختمانی هم به میدان آمدند
یک فراخوان قابل توجه اعتراضی در این هفته فراخوان کارگران و استادکاران ساختمانی به تجمع در مقابل مجلس اسلامی بود. این تجمع در پنجم بهمن ماه برپا شد و تجمع کنندگان از شهرهای مختلف جهت شرکت در این حرکت اعتراضی به تهران آمده بودند. و این صدای اعتراض صدها هزار کارگر ساختمانی بود که با شعار معیشت، منزلت حق مسلم ماست، در مقابل مجلس اسلامی طنین انداخت. اعتراض تجمع کنندگان به شرایط سختی کاری و معیشتیشان است. به رسمیت شناختن حق تشکل یک مطالبه مهم این کارگران است. بعلاوه بیمه شدن تمامی کارگران و استادکاران ساختمانی، الزام کارفرمایان به رعایت مسایل ایمنی در صنعت ساختمانی و بهره مندی آنها از مزایای قانون مشاغل سخت و زیان آور و غرامت ایام بیماری و لغو دستورالعمل های یک جانبه ضد کارگری تامین اجتماعی در قبال آنان از خواستهای مهم دیگرشان است. این تجمع مقدمه ای برای به میدان آمدن سازمان یافته هزاران کارگر ساختمانی در قامت تشکلهایشان و فریاد خواستها و مطالباتشان است و این یک اتفاق بزرگ و مهم در این هفته بود.

اعتراضات در نفت باردیگر گسترش می یابد
آخر سال است و موعد تعیین حداقل دستمزدها. امسال کارگران نفت و پتروشیمی نیز در ادامه اعتصاب سراسری خود، بیش از پیش به این عرصه گام گذارده اند و این برای کل جنبش کارگری بسیار مهم است. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در بیانیه ای به همین مناسبت با اشاره به رشد سرسام آور قیمت ها و تورم و در اعتراض به لایحه مصوب بودجه و تدارک تعرض بیشتر به زندگی کارگران و کل جامعهT، بر خواستهای زیر تاکید کرده است: ” شورای عالی کار نماینده ما نیست و آنرا قبول نداریم و اجازه نمیدهیم که همچون برده با ما رفتار شود. خودمان با قدرت متحد و سراسری مان به میدان می آییم و رقم می دهیم، حداقل دستمزد ١۶ میلیون و مزد هیچ کارگری نباید از این رقم کمتر باشد، لایحه بودجه را قبول نداریم و به آن اعتراض داریم، درمان رایگان همگانی، تحصیل رایگان برای همه کودکان و داشتن حق مسکن حق مسلم همه ما مردم است”. این شورا در خاتمه از همه بخش های کارگری خواستار گذاشتن امضای خود در زیر این بیانیه و بیانیه هایی که با چنین مطالباتی بر سر این موضوع انتشار می یابد شده است. بدین ترتیب شورای سازماندهی اعتراض کارگران پیمانی نفت پیشتاز مبارزه برای خواست افزایش دستمزدها با مطالباتی روشن و اعتراض به لایحه بودجه ضد کارگری حکومت اسلامی در مقطع تعیین حداقل دستمزدها در این روزهای پایانی سال شده است.

بطور کلی این روزها اعتراضات در میان کارگران نفت و پتروشیمی در حال گسترش است. برچیده شدن بساط پیمانکاران و داشتن امنیت شغلی با قراردادهای مستقیم و دائمی، افزایش دستمزدها، پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات و به رسمیت شناخته شدن حق تشکل، بالا بردن استاندارد زیستی کمپ ها و ایمنی محیط کار از جمله خواستهای اعلام شده کارگران نفت در مبارزاتشان است.

در این هفته اعتصاب کارگران پیمایکاری پالایشگاه تندگویان تهران در ششم به ماه به سطح نازل حقوقها ، اعتصاب کارگران پتروشیمی ایلام در اعتراض به اخراجها و خلف وعده ها و با خواست افزایش حقوقها، اعتصاب کارگران پتروشیمی رازی سربندر در اعتراض به سطح نازل حقوقها و پایین آمدن هر روز بیشترقدرت خریدشان و تعویق پرداخت دستمزدها و زدن پیمانکاران به زیر وعده و وعیدهایشان، و اعتصاب روز سه‌شنبه ۵بهمن کارگران پتروشیمی مروارید در فاز ۲ صنایع پتروشیمی عسلویه‌ به‌ دلیل عدم پرداخت پنج ماه حقوق توسط پیمانکار و خلف وعده ها را شاهد بودیم. و اینها خود نشان میدهد که نفت دیگر آرام و قرار ندارد.

در کل فضای اعتراضی جامعه که اساسا اعتراضات کارگران و معلمان و بازنشستگان فعالترین بخش آنرا تشکیل میدهد پیش زمینه های بهم پیوستن اعتراضات و یک حرکت قدرتمندتر و سراسری تر را فراهم آورده و میتوان امیدوار بود که شاهد اعتصابات سراسری میلیونی برای به کرسی نشاندن خواستهای مشترک کل بخشهای طبقه کارگر باشیم.
۲۷ ژانویه ۲۰۲۲

انترناسیونال 957