جام جهانی فوتبال ٢٠١٨ در روسیه در جریان است و هنوز روزهای آغازین را پشت سر میگذارد. رویداد خیلی چشمگیری را در این هفته شاهد نبودیم. ایران از مراکش برد. یعنی در واقع مراکش هم گل خورد و هم گل زد! چونکه گل ایران را مراکش به خودش زد. در بازی با اسپانیا که روز ٢٠ ژوئن برگزار شد ایران یک گل خورد و یک بر هیچ شد. در نیمه دوم تیم ایران هم یک گل به اسپانیا زد و لحظاتی بازی یک به یک اعلام شد اما داور ویدئویی با بررسی این گل، به این نتیجه رسید که بازیکن ایرانی در آفساید بوده است و در نتیجه گل مزبور باطل شد و جشن ایرانیان به نا امیدی مبدل گردید.
یک رویداد جالب توجه در بازی ایران با مراکش این بود که چند پرچم بزرگ در دفاع از شرکت زنان در استودیوم های ورزشی در میان جمعیت کاملا به چشم میخورد و خبرنگاران زیادی از آن عکس برداری میکردند. روی این پرچم ها از جمله نوشته شده بود “به زنان ایرانی اجازه دهید وارد استودیومها شوند” و روی دیگری نوشته شده بود “در حمایت از شرکت زنان ایران در استودیومها”. زنده باد کسانی که با این ابتکار جالب با کل اعتراضات مردم ایران علیه حکومت اسلامی همراه شدند. خبر شادی بخش تر این بود که هنگام مسابقه اسپانیا و ایران، درهای استودیوم را برای اول بار بروی زنان باز کردند و شماری از زنان و دختران نیز به همراه مردان وارد استودیوم شدند. این یک پیروزی کوچک اما مهم برای زنان و همه مردم در برابر حکومت تحجر و عقب ماندگی بود. باید رسما و قانونا این حکومت را در برابر حق ورود زنان به استودیوم ها عقب راند.
براستی برای مقامات حکومت اسلامیایران و مدافعین این حکومت باید شرم آور باشد که در اول قرن بیست و یکم چنین خواست ساده ای را باید جلوی این حکومت گذارد و برای آن جنگید و کارزار و کمپین برپا کرد. دنیای کنونی دنیای جالبی نیست. اما خیلی چیزهای پایه ای در بیشتر جاهای آن عملی شده است. از جمله حقوق برابر زن و مرد. بجز برخی کشورهای اسلام زده مثل ایران و عربستان و پاکستان و سودان و امثالهم که تازه برای حق رانندگی زنان و شرکت زنان در استودیومها و امثال اینها باید جنگید، دنیا در فاز دیگری بسر میبرد و از این نوع سنتهای عقب مانده و عصر حجری عبور کرده است. اما تردیدی نباید داشت که در همه جای دنیا هر ذره از حقوق انسانی با کارزار و جدال و سرسختی نیروهای چپ و مردم آزادیخواه عملی شده است و در ایران هم میتوان نه فقط حقوق زنان، بلکه رفاه و برابری و آزادی و کل حقوق انسانی را با سرنگونی حکومت اسلامی سرمایه داران به کرسی نشاند.
انترناسیونال 769