مندرج در ژورنال شماره ۸۸۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
طبق اخبار رسیده مهمترین جایزۀ ادبی فرانسه، امسال به کمال داوود، نویسندۀ الجزایری – فرانسوی، اهدا شد که رمان “حوریها” را دربارۀ وضعیت زنان در کشورش (الجزایر) نوشته است. جایزه گنکور بیش از ۱۲۰ سال قدمت دارد و معتبرترین جایزۀ ادبی فرانسویزبان به شمار میرود. آقای داوود روز سهشنبه ۱۴ آبان پس از دریافت این جایزه، به مبارزات زنان ایرانی اشاره کرد و به خبرنگاران گفت که شخصیت اصلی رمانش تجسم همۀ زنان از جمله زن معترضی است که بهتازگی در یکی از دانشگاههای ایران برهنه شد. کمال داوود پیشتر نیز دربارۀ مسائل ایران بارها اظهارنظر کرده است. این نویسنده در جریان جنبش “زن زندگی آزادی” در مطلبی با عنوان “حجاب، زنکشی است”، نوشته بود: “حجاب میکشد. مرگ مهسا امینی بار دیگر این گواه را یادآوری میکند.”
اینکه شهامت و شجاعت زنان در ایران بخصوص بعد از انقلاب ژینا زبان زد خاص و عام شده است تردیدی نیست. در همان مقطع هم دیدیم که چگونه دنیا برای مبارزات زنان ایران کلاه از سر برگرفت، وکیل و وزیر به اظهارنظر و تحسین و تمجید زنان پرداختند و شجاعتشان را ستودند.
جنبش آزادیخواهی زنان در ایران تاریخ طولانی دارد، این جنبش مرتباً و به اشکال مختلف پیشرفته است. در انقلاب زن زندگی آزادی دستاوردهای ارزشمند و غیر قابل برگشتی را صاحب شد که با چنگودندان از آنها مراقبت میکند. در این راه عزیزان زیادی را از دست دادهایم و زنانی چون سپیده قلیان، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، زینب جلالی و صدها زن در بند دیگر با جان و هستیشان از این دستاوردها محافظت میکنند. دیدیم که چگونه آهو دریائی با اعتراض جسورانهاش و ایستادگی با صلابتش، از تنش سنگری و از هر تار مویش تیری ساخت و مصممانه به جنگ لشکریان اسلام رفت.
بیجهت نیست که آقای کمال داوود پس از دریافت جایزهاش به “دختر علوم تحقیقات” اشاره میکند و میگوید: که شخصیت اصلی رمانش تجسم همۀ زنان ازجمله زنی است که در یکی از دانشگاههای ایران لباسهایش را درآورد.
پیروزی انقلاب در ایران قطعاً در آزادسازی جامعه جهانی زنان از بند خرافات مذهبی و فرهنگ مردسالار تأثیر بسزایی خواهد داشت. با مبارزات متحدانه و اعتراضات سراسری و یکپارچه و در حمایت از آهو دریائیها تا رسیدن به خواستهایمان از پای نمینشینیم.