جای آیت الله قاتل در مجامع جهانی نیست! آِیت الله اعدام باید دستگیر و محاکمه شود!

خبری منتشر شده است که از رئیسی دعوت شده است در 26 امین اجلاس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل در اسکاتلند به ریاست مشترک انگلستان و ایتالیا شرکت کند.
تاریخ اجلاس 9 تا 21 آبان همین امسال است. یعنی چهار ماه بعد. درست در سالگرد کشتار معترضین آبان 98. ماهی که معترضین آبان را در خیابانها کشتار کردند و قاتلین هم در زیر عبای همین رئیسی به عنوان رئیس قوه قضاییه پناه گرفتند و خانواده های جانباختگان هم توسط دستگاه قضایی همین ابراهیم رئیسی تعقیب و آزار و زندانی شدند!
حتی اگر پرونده خونین کشتار تابستان 98 هم زیر بغل رئیسی نبود، او باید به عنوان یکی از مقامات بلند پایه حکومتی که مسئول سازمان یافته ترین تخریب آب و هوا و رودخانه و دریاچه و جنگل و طبیعت در ایران است، محاکمه شود. توسط دستگاه قضایی زیر ریاست همین رئیسی دهها فعال محیط زیست زندانی شده اند، شکنجه شده اند، به اعدام محکوم شده اند و به قتل رسیده اند.
اما پرونده رئیسی بسیار سنگینتر از تخریب و ویران کردن طبیعت است. چنگالهای او به خون هزاران زندانی سیاسی آغشته است. او بدرستی لقب “آیت الله قاتل” را از آن خود کرده است.
مهم نیست که خبر دعوت از رئیسی چقدر دقیق است یا نیست. اما یک چیز روشن است. با این خبر منتشر شده، دارند مز مزه میکنند. دارند عادی سازی میکنند. دارند راه را برای برسمیت شناسی یک “آیت الله قاتل” هموار میکنند. دارند از پیدا شدن سر و کله یک قاتل حکومتی، یک قاتل زنجیره ای در مجامع جهانی قباحت زدایی میکنند
باید از همان اول، با همان درز اولین خبر در مقابل این اعتبار سازی برای یک جانی ایستاد. باید کاری کرد که مسئول و مقام هر دولتی که با اولین دعوت از رئیسی به یک نهاد بین المللی، پای این قاتل هزاران زندانی سیاسی، این مرتکب جنایت علیه بشریت را به نهادهای بین المللی باز میکند بی آبرو شود. بداند که از نظر افکار عمومی دستش را در دست یک مجرم، یک جانی حکومتی مورد نفرت و اعتراض مردم در ایران گذاشته است. بداند که با این کارش دارد در پرونده قتل عام زندانیان در دهه شصت و تابستان 67 سهیم میشود.
حکومت اسلامی خوب میداند که با تف کردن رئیسی به عنوان رئیس جمهور – مستقل از هر منطق سیاسی که پشتش باشد – تفی سربالا به بیرون پرت کرده است. درست به همین دلیل تمام نیرویش را گذاشته است تا منفذی پیدا کند تا این موجود خونین و چرکینش به مجامع بین المللی راه پیدا کند.
باید همان اولین منفذی را بست که حکومت اسلامی تلاش میکند برای باز کردن پای رئیسی به نهادهای بین المللی بوجود بیاورد. شکست دادن این اولین تلاش حکومت اسلامی برای عادی کردن حضور رئیسی در مجامع بین المللی یکی از مهمترین اقدامات مخالفین سیاسی، جنبش سرنگونی حکومت اسلامی است.