جلسه گرفتن با مقامات حکومت اقلیم و نوشتن نامه سرگشاده به آنان یک عقب گرد است

 اخیرا نامه ای سرگشاده بتاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۱۷ از طرف محسن کریم از اعضای رهبری حزب کمونیست کارگری کردستان و بنمایندگی از طرف چند گروه و جمع در تجمعات سلیمانیه بنام ( جنبش ضد فقر ) خطاب به “هەڤال ئەبوبەکر” استاندار سلیمانیه وابسته به حزب گوران منتشر شده است. او در این نامه به نشستی که با استاندار سلیمانیه داشته اشاره کرده است و از زیرپا گذاشته شدن تعهدات استاندار در این نشست در قبال اعتراضات و دستگیری”حسن مارف”، از استاندار گلایه کرده است.

( متن نامه به زبان کردی است )

 

از اشاره به جنبه های فرعی تر این نامه نظیر، “محترم” و “دکتر” خطاب قرار دادن استاندار سلیمانیه که همین دو هفته اخیر دستور حمله به دستفروشان را صادر کرد که بگذریم، باید گفت که بر بستر تحولات کنونی در کردستان عراق گرفتن جلسه و نوشتن نامه سرگشاده به مقامات حکومت اقلیم که در سرکوب اعتراضات مردم نقش مستقیم داشته اند  یک عقب گرد است. چرا میگویم یک عقب گرد است؟

در حالیکه مردم بستوه آمده و ناراضی از وضع موجود و مردمی که همه احزاب حاکم را منفور و مسبب فقر و فلاکت خود میدانند و دم و دستگاه اداری و مقر و مراکز نظامی همه این احزاب را به آتش کشیدند این چنین نامه ها و این گونه گلایه ها امروز دیگر خیلی عقب است.

در حالیکه مردم تظاهرات کننده و ناراضی خواهان برچیدن بساط همه احزاب قومی و اسلامی حاکم بر کردستان عراق هستند، رجوع به بارگاه استانداری سلیمانیه از طرف سوسیالیستهایی که باید امرشان سازماندهی اعتراضات علیه دارودسته های حاکم باشد، زیاده از حد عقب است.

حزب کمونیست کارگری کردستان با اتخاذ چنین شیوه های توهم آمیزی، نه تنها قادر به آزادی دستگیر شدگان تجمع خود نخواهد شد بلکه با این شیوه از فعالیت سبب میشود ته صف قرار بگیرد.

کمونیستها و حزب کمونیست در بوحبوحه اعتراضات اخیر کردستان عراق میتوانند نقش و رسالت آلترناتیو در مقابل وضع موجود باشند.

احزاب ناسیونالیست قومی و اسلامی تنها امتحان پس داده های بی ربط به زندگی مردم کردستان نیستند بلکه آنان جامعه ای چند میلیونی را به ورطه تباهی کشانیده اند. مردم نیز علیه تمامی این دارودسته ها خیز برداشته اند و با شعار “سرنگون باد” پیام نهایی خود را به گوش افکار عمومی رسانند آنگاه حزب کمونیست از بالای سر این همه خشم و تنفر اجتماعی علیه این باندها، سرگرم مذاکره با عناصر فاسد این حکومت در استانداری و نوشتن نامه های سرگشاده است.

تاریخ ایفای نقش سوسیالیستها، کمونیستها و احزاب جدی و دخالتگر در تحولات سیاسی اجتماعی، تاریخ سازماندهی، برگزاری تجمعات حول خواست و مطالبات مردم، آکتیو شدن در هر شرایطی برای پیشبرد امر سوسیالیستی و آرمان و آرزوهای انسانی جامعه بوده است. امروز دیگر حتی نیازی به درس گرفتن از این تجارب تاریخی نیست بلکه کافیست نه عمیق مردم به وضع موجود را در مسیر تحقق خواستهای، انسانی، سیاسی و اجتماعی شان را متشکل و متحد کرد.

تنها امید و افق مردم کردستان عراق کمونیست ها و نیروهای مترقی، برابری طلب و آزادیخواه هستند. این جبهه امید بخش نباید با این شیوه های عقب از مبارزات مردم ابراز وجود کند. باید ضرورت وجودی و تاریخی خود در مقطع کنونی اوضاع و تحولات کردستان عراق را دریابد و با اعتماد بنفس، با جسارت و شهامت لازم به بسیج نیروی معترض و خشمگین علیه حاکمان در میدان مبارزه به ایفای نقش بپردازد.

آیا خواست و مطالبات عینی، مادی و زمینی مردم غیر از این است که سوسیالیستی و برابری طلبانه است؟

مگر مردم نمی گویند، رفاهیات، تامین آب، برق، و اینکه حقوقهای عادلانه شان باید عادلانه باشد و بموقع پرداخت شود؟

مگر مردم معترض و بستوه آمده نمی گویند این دارودسته های طوایف وعشایر و احزابی که بیش از دو دهه و نیم گند زده اند و خالق فسادند باید بروند؟

مگر مردم زنجدیده و زحمتکش کردستان عراق خواهان یک زندگی انسانی و بدون تبعیض و تحقق آزادی و برابری، رفاه و امنیت نیستند؟

رسالت و موجودیت حزب کمونیست، سخنگو شدن و نمایندگی کردن تحقق این مطالبات است نه برگزاری اجلاس با کاربدستان یک حکومت در حال سقوط و نوشتن نامه های گلایه آمیز. در پنج سال و یا ده سال قبل بسر نمی بریم که نمایندگان یک حزب کمونیست بنا به موقعیت زمانی و بعنوان یک تاکتیک ناچار به مذاکره و نشست با کاربدستان حکومت برای چانه زدن بر سر برخی خواست و مطالبات مردم باشند. بلکه در شرایط و در مقطعی بسر میبریم که مردم میگویند “بروخی ده سه سلاتی هه ر پینج حزب” ( سرنگون باید حاکمیت هر پنج حزب)

شخصا آرزو میکنم و امیدوارم حزب کمونیست کارگری کردستان عراق عمق تحولات دور اخیر را بخوبی دریابد و در اشل ماکرو و بالایی اوضاع را تحلیل و برسی کند. جامعه و توده های مردم محرم و ستم دیده کردستان عراق انتظار دارند حزب کمونیست قادر باشد بعنوان سخنگو و نماینده آرزوهای آنان ظاهر شود و نقش رهبری اعتراضات مردم کردستان عراق را بر عهده بگیرد.

 

عبدل گلپریان

۲۵ دسامبر ۲۰۱۷