نشریه ژورنال شماره ۱۰۷۲ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
طی چند دهه گذشته ضرباتی اینچنین سهمگین و هولناک در کارنامه جمهوری اسلامی ثبت نشده است. در حمله دقیق و برنامه ریزه شده اسرائیل طی فقط چند ساعت بالاترین فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی به هلاکت رسیدند و خامنه ای و بیت لاشخورش سراسیمه به غارها در عمق زمین پناه گرفته و با ناباوری از حجم نفوذ دشمن در صفوف نظامشان بر خورد لرزیدند.
این صاعقه که به جان رژیم افتاد باعث شد موجی از خوشحالی و امید به سرنگونی در دل مردم شعله ور شود. حتی علیرغم مصائب این جنگ، مردم فرود هر موشک و هر بمب و کشته شدن هر چه بیشتر نظامیان و “دانشمندان اتمی” رژیم را به فال نیک گرفته و فریاد شادمانی سر دادند. اینجا و آنجا در دل تاریکی شب و با روشن شدن مقطعی آسمان از نور هر انفجار، گروهی فریاد مرگ بر خامنه ای سر دادند.
با این وجود همانطور که گفتیم و نوشتیم مشخص بود رژیم در این بمباران ها سرنگون نمی شود و دولت اسرائیل نیز منظما تاکید می کرد که هدف حتی کشتن خامنه ای و تلاش برای سرنگونی جمهوری اسلامی نیست و منظور از این حملات پایان دادن به پروژه هسته ای جمهوری اسلامی است.
حالا اما کجا ایستاده ایم؟
پروژه هسته ای جمهوری اسلامی دیگر به این زودی ها نمی تواند تهدیدی برای غرب یا اسرائیل باشد. نه تنها این شاید برای همیشه از دستور کار رژیم خارج شود. مگر نه اینکه هر بار این تهدید عملا جان بگیرد، یک بار دیگر آسمان ایران صحنه تاخت و تاز و جولان هواپیماهای اسرائیل می شود؟ جمهوری اسلامی توان حتی دفاع از آشیانه رهبر خودش را ندارد، چه برسد حفاظت از حریم هوایی و حفظ جان سران حکومتش.
حقیقت موجود و جاری ورای تبلیغات جمهوری اسلامی مبنی بر ادعای پیروزی پیش می رود. جنگ مردم برای زندگی و انسانیت و رفاه بی هیچ تردید یک بار دیگر در صدر جنگ با حکومت قرار می گیرد. این جامعه ضربه پذیری حکومت را دیده و با همه ضعف های این جانیان به خوبی آشنا است. آتش بس با اسرائیل ادامه جنگ بی امان مردم با جمهوری اسلامی است. همه ابزار و ادوات این جنگ مردم با جمهوری اسلامی آماده است. در همین هفته ها و ماههای در پیش غرش مبارزه مردم، آسمان و زمین ایران را غرق در نور و روشنایی می کند. ما آمادباش می دهیم.