جمهوری اسلامی مسبب مرگ کیانوش سنجری است – میلاد رسایی‌منش

مندرج در ژورنال شماره ۸۸۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

خبر خودکشی کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر، به‌عنوان اعتراضی تکان‌دهنده علیه سرکوب و خفقان جمهوری اسلامی و در اعتراض به ادامهٔ بازداشت چهره‌های معترض از جمله فاطمه سپهری، نسرین شاکرمی، توماج صالحی و آرشام رضایی، یک‌بار دیگر توجه جامعه جهانی را به وضعیت حقوق بشر در ایران جلب کرده است.

سنجری، که پیش‌تر بارها در دفاع از آزادی بیان و حقوق بشر فعالیت کرده بود، با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) اعلام کرد درصورتی‌که این فعالان تا چهارشنبه آزاد نشوند، او برای نشان دادن اعتراض خود به دیکتاتوری و سرکوب رژیم به زندگی خود پایان خواهد داد. این حرکت، هرچند دردناک و تراژیک، به‌روشنی عزم جامعه ایران برای دفاع از زندانیان سیاسی، و خواست سرنگونی رژیم سفاک اسلامی در ایران را نشان می‌دهد و نمایانگر فشار سنگینی است که رژیم جمهوری اسلامی بر دوش شهروندان خود گذاشته است.

این اقدام کیانوش سنجری باید به‌عنوان زنگ خطری برای جامعه بین‌المللی و مدافعان حقوق بشر تلقی شود. بازداشت و محاکمهٔ مخالفان و منتقدان رژیم به دلیل بیان عقاید و شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز، نه‌تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه تاکتیکی آشکار برای ارعاب و جلوگیری از گسترش “انقلاب زن، زندگی، آزادی” در ایران محسوب می‌شود. رژیم ایران با صدور احکام سنگین از جمله اعدام برای معترضان، تلاشی نافرجام در خاموش‌کردن صدای حق‌طلبی و آزادی‌خواهی مردم ایران دارد؛ مردمی که سال‌ها است خواهان تغییر و ایجاد جامعه‌ای آزاد و عادلانه هستند.

مرگ کیانوش سنجری نمادی است از شدت سرکوب در ایران و شرایطی که بسیاری از مخالفان و فعالان با آن روبرو هستند. جامعه بین‌المللی باید با به‌رسمیت‌شناختن مبارزات مردم ایران، و بایکوت سیاسی رژیم اسلامی از بروز چنین فجایعی جلوگیری کند. رژیم اسلامی باید درک کند، فشار بر فعالین سیاسی هزینه‌ای بالا برایش خواهد داشت تا جرئت نکند روشنفکران و هیچ معترضی را تحت‌فشار قرار دهد و سرکوبشان کند. عواقب خودکشی کیانوش سنجری قطعاً دامن رژیم را خواهد گرفت. درعین‌حال این وظیفه فعالین سیاسی و جامعه جهانی است، که رژیم اسلامی را به‌خاطر خودکشی کیانوش سنجری مورد بازخواست قرار داده و مجبور به پاسخگوئی کند.