جنگجویان «آرمانخواه» اروپایی در کردستان و چالش بازگشت به غرب

از آغاز عملیات نظامی نیروهای ترکیه از ۲۵ ژانویه در عفرین علیه نیروهای کُرد یگان‌های مدافع خلق «ی پ گ» تا به امروز در حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ شهروند اروپایی به این گروه شبه‌نظامی پیوسته اند. بیشتر این شهروندان اروپایی عقاید چپ افراطی دارند وحاضرند برای «انقلاب کُرد» کشته شوند. بازگشت این شهروندان نگرانی مقام‌های را برانگیخته است. جنگجوی بریتانیایی، جمیز ماتیو، که در کنار نیروهای کُرد علیه داعش جنگیده بود در بازگشت به کشورش به اتهام شرکت در کمپ آموزشی تروریستی، به دادگاه احضار شد. این در حالی است که بریتانیا، مانند دیگر کشورهای اروپای غربی از نبرد نیروهای کرد علیه داعش، حمایت می‌کرد.

کارگر فرانسوی در خط مقدم عفرین

یک کارگر فرانسوی به نام «کندال برایتز» شش ماه در کنار نیروهای کرد جنگیده است. او در مصاحبه‌ای به سایت «فرانس انفو» از احتمال ایجاد مشکل حقوقی برای جنگجویان فرانسوی که علیه داعش مبارزه کرده اند، بعد از بازگشت به فرانسه، صحبت کرده بود. وی به این رسانه فرانسوی گفت: «تا به حال برای جنگجویان فرانسوی که بازگشته اند مشکلی به وجود نیامده است چرا که نیروهای ارتش فرانسه از نیروهای کرد «ی پ گ» حمایت می کند. اگر دولت فرانسه، داوطلبان فرانسوی که در کنار این نیروهای کرد جنگیده اند را تحت تعقیب قرار دهد، حرکتی تناقض آمیز خواهد بود». او در پایان مصاحبه با خنده گفت: «من شش ماه دیگر به فرانسه برمی گردم. برایتان تعریف خواهم کرد.» اما کندال برایتز هرگز به فرانسه بازنگشت. او در ۱۰ فوریه در خط مقدم جبهه عفرین کشته شد.

با اینکه آنکارا شبه نظامیان کُرد «ی پ گ» را یک گروه تروریستی می خواند، این نیروهای از حمایت اتحادیه اروپا برخوردارند و متحد ارزشمندی برای واشنگتن محسوب می شوند.

اروپایی‌های در عفرین: کهنه سربازان، چپ‌های رادیکال و ماجراجویان آرمانخواه

پیوستن شهروندان کشورهای اروپایی به نیروهای ضد داعش اتفاق جدیدی نیست. از سال ۲۰۱۳ تا به امروز در حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ شهروند اروپایی خانه و زندگیشان را رها کرده و به خط مقدم مبارزه علیه داعش پیوسته اند. اما اکثر این افراد بیش از شش ماه در جبهه دوام نمی آورند و به کشور خود بازمی‌گردند. بعضی بعد از یک اقامت طولانی به میدان نبرد باز می‌گردنند، برخی تنها برای «عکس گرفتن» با نیروهای مبارز به جنگ می‌روند. عده ای هم جان خود را در درگیری ها از دست داده و هرگز به کشور خود باز نگشته اند.

حمله ترکیه به منطقه عفرین ماهیت جنگ را برای مبارزان خارجی تغییر داد. جنگ دیگر علیه نیروهای داعش نیست بلکه این مبارزان داوطلب حالا علیه یک کشور می جنگند: ترکیه. محقق و تحلیلگر کانادایی «گیوم کورنو ترامبلی» معتقد است که تعداد جنگجویان خارجی ماجراجو و انسان دوست رو به کاهش است. او می گوید: «آنان که هنوز در کنار شبه نظامیان کرد در مقابل ترکیه می جنگند، اکثرا افرادی با ایده‌های چپی افراطی هستند». به نظر این تحلیلگر مبارزان داوطلب با جنگ کردها علیه ترکیه همذات پنداری می کنند و این به نوعی می تواند مبارزه با نیروهای ناتو نیز به نظر برسد. او می گوید: «این جنگجویان داوطلب آرمان‌هایی ضد ساختار/ساختارشکنانه دارند. شرکت درنبردهای مسلحانه و حضور مداوم در محیط‌های خشن ممکن است آنها را به سمت مبارزه با برخی نمادهای غربی همچون ارتش، نظام های مالی و سیاسی سوق دهد».

نظارت بر بازگشتگان

یک مقام فرانسوی معتقد است که در صورت بازگشت این مبارزان داوطلب به خاک فرانسه، آنان باید تحت تعقیب و نظارت قرار بگیرند. تجربه جنگ برای این مبارزان، استفاده از خشونت و مبارزه با نظام اجتماعی را توجیه می کند. این مقام که با پرونده های تعدادی از مبارزان فرانسوی از نزدیک آشنایی دارد می گوید: «این فرآیند تغییر به فرآیند رادیکالیسم اسلامی بسیار شباهت دارد و از این لحاظ تعقیب این افراد ضروری است.»