مندرج در ژورنال شماره ۹۷۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
روزهای پایانی سال و موعد تعیین حداقل دستمزدها برای سال آتی است و بساط خیمهشببازی کمیته مزد جمهوری اسلامی داغ. تعیین نرخ سبد معیشت که قرار است مبنایی برای تعیین دستمزد باشد، معضلی جدی برای حکومت است.
نرخ دلار از ۹۴ هزار تومان عبور کرده و سقوط ریال نمایانگر فلج اقتصادی حکومت است. سونامی فقر و گرانی بیداد میکند و کل جامعه را به نقطه انفجار رسانده است. مبارزه بر سر دستمزد نماد بارزی از اعتراض به این وضعیت فاجعهبار است.
درحالیکه رسانههای حکومتی از سبد معیشتی بالای ۴۰ میلیون حرف میزنند، همین روزها کمیته مزد شورایعالی کار سبد معیشت کارگران را رقمی حدود ۲۳ میلیون تومان نرخگذاری کرد. کانون عالی شوراهای اسلامی که به اسم کارگر عضوی از سیرک مسخره کمیته مزد است، در آذرماه این رقم را بیش از ۲۹ میلیون تومان اعلام کرده بود. این رقم دادنها بخشی از چوب حراج زدن بر قیمت نیروی کار کارگران است. کارگران کل این بساط بردگی را به سخره میگیرند.
بدینگونه باز هم نهاد دولت ساخته کانون عالی شوراهای اسلامی بازی کثیف هر ساله خود را آغاز و با جنگ زرگری بر سر ارقام سبد معیشتی و اشاره به گرانیها، رقم کمیته مزد را غیرواقعی دانسته و ژست طرفداری از کارگر را میگیرد. اما رقم ۲۹ میلیونتومانی آنان نیز زیر خطفقر است. کارگران بر افزایش حقوقها متناسب با صعود نجومی نرخ دلار و اینکه دستمزدها نباید کمتر از ۶۰ میلیون باشد تأکید کردهاند.
میرغفاری پادوی حکومتی عضوی از شورایعالی کار نیز با همراهانش کارزاری حول افزایش ۷۰ درصدی دستمزد راه انداختهاند که دستمزد به ۱۵ میلیون برسد که تازه به سطح زندگی کارگران در سال ۱۳۹۰ میرسد و از تمام کارگران میخواهند که امضای خود را پای این بساط بردگی بگذارند. کارگران نیز با فریاد” شورایعالی کار نمیخوایم، نمیخوایم” جوابشان را دادهاند.
در برابر این بساط توحش و بردگی و علیه فقر و گرانی صف اعتراض خود را متحد کنیم. بیانیههای مشترک نهادهای کارگری و اجتماعی، طومارهای اعتراضی میلیونی بر سر معیشت، تدارک تجمعات اعتراضی بزرگ در شهرهای مختلف همگی گامهایی در جهت قدرتبخشیدن به اعتراضاتمان است. دستمزد باید متناسب با رشد نرخ دلار افزایش یابد. زندگی انسانی حق مسلم ماست.