مندرج در ژورنال شماره ۷۶۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
آذر پویا: باتوجهبه فضای اعتراضی در جامعه و اعتصابات گسترده کارگران در ۱۱۰ شرکت نفت و گاز و اعلام خواستهایشان در مورد افزایش حقوقها، ۱۴ روزکار و ۱۴ روز استراحت و حذف پیمانکاران. فکر میکنید انتخاب هر یک از کاندیداهای مورد تأیید جمهوری اسلامی چه تأثیری بر روند مبارزات کارگران خواهد داشت و آیا اصولاً این کاندیدها توان و ظرفیت پاسخگوئی به خواست کارگران را دارند؟
شهلا دانشفر: پاسخ را کارگران پروژهای نفت با اعتصابات هزاران نفره خود دادهاند. این اعتصابات در فضای انقلابی جامعه و در آستانه انتخابات نمایشی حکومت اتفاق سیاسی مهمی است. کارگران میدانند که مطالبات و کرامت و معیشت آنها نه از صندوقهای رأی بلکه در کف خیابان و باقدرت انقلابشان ممکن است. “رأی ما سرنگونی است، انتخاب ما انقلاب زن زندگی آزادی” امروز گفتمان عمومی مردم است.
کارگران اعتصابی نفت ضمن تأکید بر تداوم مبارزاتشان تا رسیدن به مطالبات خود، با گفتن اینکه دیگر حاضر به تندادن به بساط توحش و بردگی حاکم نیستند، “رأی بی رأی” حرف آخرشان را هم زدهاند.
سیرک انتخاباتی حکومت، این مضحکه حکومتی در سراشیب سقوط است. کارگران و مردم هیچ توهمی به هیچ جناحی از حکومت ندارند. این را با شعار اصلاحطلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا در خیزش سال ۹۶ هم اعلام کردند. امروز نیز شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت با گفتن اینکه در هیچ دورهای در برنامههای هیچ دولت و هیچ طرح بودجهای کارگران نفت جایی نداشتهاند، مینویسد: “همانطور که بازنشستگان عزیز در خیابان فریاد زدند، همانطور که مردم صدایشان بلند شده است، حرف ما هم همین است. رأی بی رأی. از حقمان کوتاه نمیآییم “.
با این گفته کارگران اعتصابی نفت خط بطلان بر روی تمامی کاندیداهای سیرک انتخاباتی حکومت کشیده شده و مثل دیگر بخشهای جامعه فریاد اعتراضشان علیه چهل و پنج سال بساط استثمار وحشیانه و چپاول و غارت بلند است و حرفشان پایاندادن به این بربریت است.