«حزبالله؛ تروریستهایی که آلمان ترجیح میدهد تروریست ننامد»
در آلمان بزرگترین گروه مهاجران لبنانی زندگی میکنند. حزبالله لبنان کمک مالی فراوانی از آنها برای مقاصد خود در منطقه خاورمیانه جمع میکند. روزنامه زوددویچه میپرسد چرا دولت آلمان با حزبالله کجدار مریز رفتار میکند؟
روزنامه آلمانی “زوددویچه” در شماره روز جمعه ۳۱ مه (۱۰ خرداد) خود گزارشی دارد که در آن به فعالیتهای حزبالله لبنان در آلمان پرداخته و میگوید که نحوه فعالیت این گروه شبه نظامی شیعه که متحد ایران در منطقه است، بر نهادهای امنیتی آلمان پوشیده نیست. به نوشته این روزنامه، نهادهای امنیتی آلمان از فعالیت اعضای این گروه در آلمان به عنوان پشت جبهه حزبالله یاد میکنند و آن را زیر نظر دارند؛ از جمله تظاهرات آنها در روز قدس و بالا بردن پرچمهایشان در برلین یا جمعآوری کمکهای مالی گسترده یا شبکههایی که فعالان این گروه در آلمان برای خود ایجاد کردهاند. اما دولت آلمان هنوز حزبالله را در فهرست گروههای تروریستی قرار نداده است. کاری که میتوانسته از مدتها پیش انجام دهد.
قانون اساسی آلمان دست قوه مجریه را برای تصمیمگیری در این باره که کدام گروه شبه نظامی را در ردیف گروههای تروریستی خارجی قرار دهد، باز گذاشته است. و قوه قضاییه بسیار خرسند است که مسئولیت این تشخیص را که چه گروهی تروریستی است بر عهده قوه مجریه گذاشته است. دلیل این موضوع نیز این است که برای مثال “کنگره ملی آفریقا” زمانی تحت رهبری نلسون ماندلا گروهی مسلح بود و دست به اقدامات تروریستی میزد اما بعدها ماندلا برنده جایزه صلح نوبل شد.
روزنامه زوددویچه در ادامه نوشته است که برخی ناظران در تعجباند از اینکه دولت آلمان تا به حال از تروریستی دانستن حزبالله خودداری کرده است و این در حالی است که سالهاست که این گروه پشت درهای بسته “تروریست” نامیده میشود.
براساس گزارش این روزنامه آلمانی، هر چند هفته یکبار یک کارگروه محرمانه متشکل از مقامهای وزارت کشور، وزارت خارجه، قوه قضاییه و مجلس در وزارت دادگستری آلمان برای بحث در مورد اقدامات حزبالله و بررسی “مجوز” برای بازجویان تشکیل میشود.
یکی از شرکتکنندگان در این جلسات به این روزنامه گفته است که تصمیمگیری درباره حزبالله بسیار حساس است. آنهم نه فقط به خاطر وضعیت به شدت پرتنش در خاورمیانه و نقش حزبالله در آن. بلکه به این خاطر نیز که در حال حاضر دادگاه دو تن از اعضای حزبالله به خاطر منفجر کردن یک اتوبوس مسافربری اسرائیلی در سال ۲۰۱۲ در بلغارستان شروع میشود. در این اقدام تروریستی ۳۲ نفر زخمی شدند و هفت گردشگر جان خود را از دست دادند. در موارد دیگری نظیر انفجار در مرکز یهودیان در بوئنوس آیرس نیز که ۸۷ کشته برجای گذاشت، حزبالله لبنان مسئول شناخته میشود.
پس چرا آلمان اینقدر با احتیاط با حزبالله برخورد میکند؟
تاکنون دولت آلمان میان کمکهای مالی که حزبالله مثلا برای اقدامات اجتماعی و کارهای خیریه در لبنان جمعآوری کرده با دیگر اقدامات آنها تفاوت قائل شده است. برای نهادهای امنیتی آلمان روشن است که بخشی از این کمکها به شاخه نظامی حزبالله اختصاص پیدا میکند. همین باعث شده است که دیوید ساترفیلد، فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، در سفرش به برلین به شدت از این موضوع انتقاد کند. او گفته است که حزبالله از تفاوت گذاشتن میان کمک به شاخه سیاسی و نظامی به عنوان پوششی برای اهداف نظامی خود بهرهبرداری میکند و در عالم واقع چنین مرزی وجود ندارد.
دولت بریتانیا در ماه مارس امسال شاخه سیاسی حزبالله را مانند شاخه نظامی آن تروریستی دانست. حالا لیبرالهای مجلس آلمان نیز خواهان اجرای همین سیاست شدهاند. آنها میگویند حزبالله در بطن خود یک گروه تروریستی است و باید به عنوان یک گروه تروریستی با آن برخورد شود.
زوددویچه در بخشی دیگر مینویسد، آلمان در خاورمیانه نقش یک “واسط” را از جمله به سود اسرائیل ایفا میکند. به همین دلیل نیز دولت آلمان حاضر نیست ریسک تروریستی خواندن حزبالله را بر خود هموار کند. حزبالله در لبنان در قدرت سهیم است و تعداد شبهنظامیان آن از شمار سربازان ارتش لبنان بیشتر است.
سفارت آلمان با این گروه ارتباط خوبی دارد و این موقعیت مهمی برای آلمان برای میانجیگری در دورههایی است که رابطه اسرائیل و حزبالله بحرانی میشود. اگر آلمان حزبالله را در فهرست گروههای تروریستی قرار دهد آنگاه ایفای چنین نقشی برای آن دیگر به سادگی میسر نخواهد بود.
در این میان گاه این یا آن انجمن حزبالله یا این یا آن اقدام تبلیغی آن در آلمان ممنوع میشود. بیش از این اما اتفاقی نمیافتد. به همین خاطر نیز ماموران امنیتی قادر نیستند ۹۵۰ نفر از اعضای حزبالله را به سادگی به عنوان اعضای یک گروه تروریستی به دادگاه کارلسروهه تحویل دهند.
این سیاست محتاطانه البته در مورد گروههای شبهنظامی در اوکراین، افغانستان و جنوب سودان نیز صدق میکند. زوددویچه مینویسد که این روش سایر کشورهای غربی نیز هست. در دوران باراک اوباما نیز آمریکا حاضر نشد مهمترین گروه تروریستی در سوریه یعنی جبهه نصره را در فهرست گروههای تروریستی بگذارد. دلیلش هم از نظر این کشور این بود که گروههای اپوزیسیون متعادلتری هم متحد این گروهاند و اگر مهر تروریست بر پیشانی آن زده شود، موجب دوریآنها میشود. در عین حال که جبهه نصره نیز دیگر انگیزه کمتری برای دوری گزیدن از گروههای افراطیتر از خود را خواهد داشت.رادیوآلمان