بدنبال تجمعات قدرتمند کارگران آذرآب و هپکو در اراک و برخورد وحشیانه مزدوران حکومت با کارگران، تعدادی از مراکز کارگری و تشکل های کارگری با آنها اعلام همبستگی کرده و خواهان برخورد قاطع با مسببین ضرب و شتم کارگران شده اند.
کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی در هرمزگان پیشگام این حرکت بودند و در روزهای گذشته کارگران آلومینیوم ایرالکو در اراک، ماشین سازی اراک، دانشجویان دانشگاه اراک، شرکت کنندگان در تظاهرات روز سوم مهرماه مقابل مجلس اسلامی، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران شرکت واحد، اتحادیه آزاد کارگران ایران، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های کارگری، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، جمعی از کارگران سنندج، کانون مدافعان حقوق کارگر و انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه به شکل شعار و بیانیه و پلاکارد و غیره همبستگی خود را با کارگران هپکو و آذرآب اراک اعلام کرده و برخورد نیروهای سرکوب با کارگران را محکوم کردند و خواهان برخورد قاطع با مسببین ضرب و شتم کارگران شدند. معلمان و بازنشستگان نیز با پوسترهایی از کارگران این دو کارخانه حمایت کرده و اعلام کردند که کارگران اراک را فراموش نمیکنیم.
سنت های پیشرو و نوینی در سالهای گذشته در جنبش کارگری شکل گرفته است که هر کدام به سهم خود چهره تازه ای به جنبش کارگری داده و موقعیت ویژه ای برای جنبش کارگری ایجاد کرده است. همبستگی با کارگران نیز در دهه گذشته و به موازات گسترش اعتراضات کارگری و تغییر در توازن قوای جامعه، شروع به گسترش کرده است. نقطه اوج همبستگی با کارگران، همبستگی وسیع و گسترده مردم در سراسر کشور با کارگران آتش نشانی بدنبال فاجعه پلاسکو بود. الان نیز فرصتی است تا سنت همبستگی را هرچه بیشتر گسترش دهیم و اینرا نیز به یک سنت پایدار و توده گیر تبدیل کنیم. مراکز مختلف کارگری، معلمان و بازنشستگان، دانشجویان و تشکل ها و نهادهای مختلف پیشرو و مدافع حقوق انسان را فرامیخوانیم با تجمع و میتینگ و صدور بیانیه و پیام و تهیه پوستر و به هر شکلی که میتوانند همبستگی خود را با کارگران اراک اعلام کرده و ضرب و شتم آنها را بشدت محکوم کنند. ۱۳ مهر نیز فرصت مناسبی است که با تمام قوا اعلام کنیم که کارگران هپکو و آذرآب را فراموش نخواهیم کرد.
زنده باد همبستگی سراسری با کارگران اراک
حزب کمونیست کارگری ایران
۶ مهر ۱۳۹۶، ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۷