اعتصابات : شماره ٣٣:
اعتصاب سراسری نفتگران ادامه دارد و دامنه اش گسترده تر میشود. عقب نشینی های پیمانکاران در مقابل کارگران بر سر خواست افزایش دستمزدها، زمینه بیشتری برای پیوستن بخش های دیگر کارگران نفت به این اعتصابات را فراهم کرده است. بعلاوه اخباری نیز حاکی از اینست که در برخی مراکز نیز پیمانکاران تلاش میکنند با دستمزدهای کمتر کارگران اعتصابی را زیر فشار قرار دهند. در کنار همه اینها اخباری از خصوصی سازی بخش هایی از صنایع وابسته به نفت که پیش از این شایعاتی در مورد آنها وجود داشت، انتشار یافته است و این باعث اعتراض بخشهای بیشتری از کارگران شده و دامنه اعتصاب را گسترده تر نموده است. در همین راستا روز ١٦ شهریور کارگران و کارکنان شرکت خوارزمی پتروشیمی ماهشهر در اعتراض به تصمیم هلدینگ خلیج فارس مبنی بر انتقال آنها به شرکت عملیات غیر صنعتی و خدمات صنایع پتروشیمی بندر ماهشهر دست از کار کشیده و تجمع کردند. بنا بر خبرها با اجرای این سیاست ٣٠٠ کارگر از پتروشیمی خوارزمی به عملیات غیرصنعتی ماهشهر انتقال می یابند و این شرکت پیمانی نیز اعلام کرده است که ۵۰ تا ۶۰ نفر از این تعداد کارگران بیکار خواهند شد و بقیه قراردادهای تازه ای با پیمانکار خواهند داشت. این موضوع به خشم و اعتراض کارگران بیشتر دامن زده است. در حرکت اعتراضی این روز تجمع کنندگان با در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار لغو انتقال خود به شرکت پیمانی عملیات غیر صنعتی شدند. به گفته کارگران، بندر امام قصد دارد وارد بورس شود و نیروهای خود را کاهش دهد و با این کار با آنها قرارداد جدید آنهم با شرایط پیمانی ببندد و عملا مثل اینست که از صفر شروع کنند. بعلاوه شرکت عملیات غیر صنعتی شرکتی ورشکسته است و با این دست بدست شدن عملا دستمزد این کارگران کاهش یافته و امنیت شغلی آنها نیز به خطر خواهد افتاد. این درحالیست که اغلب این کارگران بیش از ٢٠ سال و ۲۵ سال سابقه کار دارند. تجمع کنندگان با هشدار اینکه یک هفت تپه دیگر درست نکنید و با شعار تا حق خود نگیریم، از اینجا نمیریم، عزم خود را در ادامه این اعتراض اعلام داشتند. شرکت خوارزمی پتروشیمی بندر امام اجرای عملیات لوله کشی٬ جوشکاری و نصب ساپورت واحد های ۲۴۰-۲۵۰ و کلیه فازهای ۱ و ۲ طرح پتروشیمی را برعهده دارد.
نمونه دیگر از اجرای سیاست خصوصی سازی در موسسات وابسته به نفت در نیروگاه رامین اهواز واقع در کیلومتر ۲۰ جاده مسجدسلیمان – شهر ویس است. این کارگران در روز ١٤ شهریور دراعتراض به واگذاری این نیروگاه به بخش خصوصی دست به تجمع زدند. این خصوصی سازی ها بطور واقعی زندگی و معیشت کارگران را به خطر می اندازد و پشت این خصوصی سازی ها چپاول و دزدی و بالا کشیدن حق و حقوق کارگران قرار دارد که یکسر آن به خود حکومتیان وصل است. مقابله با این تعرضات یک عرصه دائمی اعتراض در میان کارگران است. از خواستها و مبارزات این کارگران باید وسیعا حمایت کرد و صدای آنها را بازتاب داد.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
١٦ شهریور ۱۳۹۹، ٦ سپتامبر ۲۰۲۰
همبستگی های جهانی با اعتصابات کارگری در ایران:
کنفدراسیون جهانی اینداستریال،
اتحادیه کارگران خدمات دولتی در بریتیش کلمبیا در کانادا،
اتحادیه کارگران بخش عمومی در بریتیش کلمبیا در کانادا،
شورای اتحادیه های کارگری کانادا،
ریتا میلیا دبیرکل واحد سات ولس اتحادیه کارگران ساختمانی، جنگل، دریایی، معدن و انرژی( عضو١٤٤٠٠٠)، صبحی البدری، نایب رئیس فدراسیون کارگران و کارمندان عراق،
جان کلارک از چهره های شناخته شده و سازماندهندگان کمپین علیه فقر در انتاریو،
٨٠ سندیکا و تشکل کارگری در کشورهای مختلف،
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد،
شورای اتحادیه های کارگران در استرالیا ،
کنفدراسیون فرانسوی دموکراتیک کار CFDT،
کنفدراسیون عمومی کار CGT،
فدراسیون سندیکائی متحد FSU،
اتحاد سندیکائی متحد Solidaires،
اتحادیه سندیکائی مستقل UNSA ،
کنفدراسیون ملی اتحادیه کارگری رومانی،
حزب کار در ترکیه «Emek Partisi»
و اتحادیه دریانوردی استرالیا حمایت و همبستگی خود را با موج اعتصابات کارگری در ایران اعلام کرده اند. این همبستگی ها ادامه دارد.