روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۷۲۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در روزهای اخیر تصاویری مبنی بر حصارکشی در ضلع جنوبی پارک لاله در مساحتی بیش از ۲۰۰۰ مترمربع انتشاریافته است. در پاسخ به نگرانی شهروندان از ساخت‌وساز در محوطه پارک لاله و فضاهای سبز و مخالفت آنها با تخصیص بوستان‌ها و گردشگاه‌های عمومی برای بنای مساجد و مراکز دینی از طرف شهرداری و دیگر مقامات، طبق معمول اطلاع‌رسانی صورت نگرفته و مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران گفته که علی‌رغم نامشخص بودن علت حصارکشی “قرار نیست درختی قطع شود.”
سکوت معنی‌دار مسئولین دررابطه‌با علت حصارکشی در پارک لاله از چند جهت حائز اهمیت است. در اینکه افراد خشکه‌مذهبیِ معتقد به خرافات دینی، از جمله آموزه “اشرف مخلوقات” بودنِ انسان، پشیزی ارزش برای فضای سبز، محیط‌زیست و بقای دیگرگونه‌ها و حق تفریح شهروندان و استراحت آنان در بوستان‌ها و تفریحگاه‌ها قائل نیستند شکی نیست، اما این ظاهر دینی – ایدئولوژیک تنها جلوه‌ای از مسائل و منافع زمینی مادی و سیاسی است. از بُعد اقتصادی تسخیر و مصادره فضاها و اماکن عمومی و تخصیص آنها برای ساخت‌وساز روشی برای تصاحب رانت و سود بیشتر از طریق سلب حق مردم از بهره‌مندی از فضای عمومی است. این روش یکی از ترفندهای سرمایه برای بالاکشیدن ثروت اجتماعی و از ارکان سرمایه‌داری دزد سالار اسلامی مبتنی بر اختلاس و باندبازی و رانت‌خوار است.
اما وجه مهم‌تر مسئله سیاسی – امنیتی است: هدف رژیم اسلامی از ساخت مساجد در بوستان‌ها و تفریحگاه‌ها، قرق کردن فضاهای عمومی و ایجاد رعب و وحشت در میان مردم است. رژیم طرح ایجاد پایگاه‌های امنیتی – نظامی برای مقابله با موج بزرگ‌تری از اعتراضات انقلابی خیابانی را در دستور دارد و استمرار حکومت الله و منافع زمینی نمایندگان و سخنگویان خدا از جمله آخوند میلیاردرها و آقازاده‌ها را تنها از طریق سرکوب توده‌های به‌پاخاسته ممکن می‌بیند.
اما طرح رژیم برای ایجاد پایگاه‌های امنیتی – نظامی از پیش شکست‌خورده است؛ زیرا موازنه قدرت میان جامعه و حکومت اسلامی به یُمن پیشروی‌های انقلاب زنانه جاری به نحو بارزی به سود مردم تغییر کرده است. سکوت مقامات حکومتی دررابطه‌با محتویات طرح ساخت‌وساز در پارک لاله نشانه وحشت رژیم از واکنش و اعتراض مردم است، واکنشی که گوشه‌ای از آن را در مقابله با طرح ساخت مسجد در پارک قیطریه و پاسخ مردم به بسته‌شدن تفرجگاه‌ها در سیزده‌بدر شاهد بودیم. سکوت رژیم سرشار از ناگفته‌هاست!
