حکومت اعدام و جامعه ضد اعدام! مصطفی صابر

مندرج در ژورنال شماره ۷۷۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

وقتی در یک مناظره تلویزیونی کاندیداهای رئیس‌جمهوری اسلامی، یکی از کاندیداها به شوخی و جدی کاندید دیگر را به قبول مجازات اعدام در صورت عدم تحقق وعده‌های انتخاباتی‌اش تهدید کرد، کسی نخندید! برعکس، مردم از این فرصت استفاده کردند تا فاجعه وحشیگری و آدم‌خواری جمهوری اسلامی حاکم بر ایران را بار دیگر جلوی چشم جهان بگیرند.

جمهوری اسلامی از همان روز اول چوبه‌های دار را برای حفظ حکومت الله بر پا کرد. در ابتدا متأسفانه جامعه حساسیت کافی نداشت و علیه اعدام‌ها اعتراض جدی نشد. اما رفته‌رفته وضع عوض شد. در تیر ۱۳۷۳، یعنی درست سی‌سال پیش بود که حزب کمونیست کارگری در برنامه “یک‌دنیای بهتر” اعلام کرد که مجازات اعدام ضدبشری است و باید الغا شود. رفته‌رفته گفتمان لغو مجازات اعدام گسترش یافت، “کمیته بین‌المللی علیه اعدام” و دیگر تشکل‌های مبارزه علیه اعدام تشکیل شد. با هر موج اعتراضی و خیزش مردم علیه رژیم، توجه بخش‌هایی وسیع‌تری به مبارزه علیه اعدام جلب شد. در جریان انقلاب زن زندگی آزادی این عبارت منصور حکمت، “اعدام قتل عمد دولتی است”، ورد زبان مردم شد و به ادبیات اغلب گروه‌های سیاسی وارد شد.

اکنون مبارزه علیه اعدام در ایران یک جنبش بسیار گسترده و قوی و روبه گسترش است. آخرین شاهد این مدعا همانا نحوه عکس‌العمل جامعه به همین مناظره تلویزیونی مضحکه انتخابات جمهوری اسلامی است. مردم نمایش انتخاباتی رژیم را هم به فرصتی برای اعتراض علیه اعدام تبدیل کردند.