رئیس اورژانس استان تهران اعلام کرد که «ماموریتهای اورژانس در روزهای اخیر، که آلودگی هوا در تهران و برخی کلانشهرهای دیگر تشدید شده، ۳۱ درصد افزایش یافته است. او همچنین گفت تهران دستکم ۴۰۰ پایگاه اورژانس و ۵۰۰ دستگاه آمبولانس کم دارد و خارج شدن حتی یک خودرو از چرخهٔ کار میتواند به روند امدادرسانی ضربه بزند». تهران زیر دود سمی فرورفته است.
اسماعیل کهرم، مشاور پیشین سازمان محیط زیست نیز، به وب سایت حکومتی جماران گفته است: «اگر مردم و سلامت مردم برای مسئولین مهم باشد، با پول ۱۰ موشک که هر کدام دو میلیون دلار هزینه دارد، میتوانیم مازوتهایمان را استاندارد کنیم. نمیکنیم، برای اینکه اولویتها چیز دیگری است».
جنگلها را هم که میتواند هوای آلوده را پاک کند میسوزانند تا با زمینهای بایر آن کسب درآمد کنند. تنها بنا به آمارهای رسمی حکومت در سال گذشته ۵۸۸۷۵ نفر بخاطر آلودگی هوا جانشان را از دست دادهاند. یعنی هر ساعت ۷ نفر. این یک فاجعه است، کشتار جمعی است. جنایت آشکار است. تداوم مازوتسوزی در نیروگاهها، آن هم در فصل سرد، فضای تنفسی مردم را به محیطی سمی و مرگبار تبدیل کرده و نفس مردم را بریده است. کل امکانات مملکت یا صرف دزدی مقامات و وابستگان به حکومت میشود و یا صرف دم و دستگاه کثیف مذهب، نیروی سرکوب، نیروهای نیابتی و تاسیسات اتمی و موشکی برای بقای رژیم.
این وضعیت نه تصادفی بلکه محصول مستقیم دههها تخریب سازمانیافته محیط زیست توسط مشتی قاتل و دزد و عقبمانده اسلامی، استفاده از سوختهای فسیلی و بنزین آلوده، نابودی جنگلها، خشک شدن تالابها و رودخانهها، ریزگردهای مرگبار، پروژههای اقتصادی فاسد، زمینخواری، دزدی منابع طبیعی و تبدیل طبیعت ایران به قربانی سودجویی طفیلیهای حاکم است.
هزینههای دهها و صدها نهاد مذهبی، سپاه و بسیج و وزارت اطلاعات و انواع نیروها و دار و دستههای سرکوب، هزینههای کنترل زنان، نیروهای نیابتی، برنامههای موشکی و اتمی باید فورا قطع شود و صرف هوای پاک، انرژی پاک، آب سالم و بازسازی محیط زیست گردد. اینرا باید به گفتمانی سراسری تبدیل کرد. این یک مساله عاجل است. روزی ۱۶۰ نفر را دارند میکشند. تنها با قدرت اعتراضات مردم، با سازمانیابی در همه جا و طرح این خواستها در تجمعات، بیانیهها و طومارها و با بلند کردن صدا در مدرسه، دانشگاه، محل کار و زندگی میتوان فسیلهای حاکم را عقب راند.
