خدا در برابر رفاه و خوشبختی مردم

امام جمعه موقت تهران می گوید مردم اگر خدا را در نظر می‌گرفتند مبتلا به مشکلات معیشتی نمی‌شدند. صدیقی در نماز جمعه تهران مردم را به انجام وظایف بندگی و ترک گناهان دعوت کرد.

مردم ایران با تک تک سلول های خود این سخنان را می شناسند. به کوچه و خیابان شهر خود نگاه کنید. فقر مردم را رها نمی کند. غم شریک زندگی است. گور خوابی، کارتون خوابی، اعتیاد و تن فروشی افسار گسیخته تر می گردد. هیولای تباهی در شهر چرخ می زند و قربانی می گیرد. سفره ها خالی و خالی تر و شعله امید به آسایش و آرامش خاموش تر می شود. این یک طرف چهره جامعه است.

در طرف دیگر وابستگان به حکومت و آن انگل های اجتماع را می بینیم که به خدایگان ثروث و تجمل تبدیل شده اند. تکیه گاه و امید آنها به حکومتِ وارثین خدا در ایران است. حکومتی که با توسل به سرکوب و زندان و اعدام از منافع این اقلیت میلیاردر پاسداری می کند. این هم بخش دیگری از واقعیت عیان در کشور است. حضور پُر رنگ و پُر هزینه نیروی قهریه و سرکوب حکومت اسلامی.

یک نیروی دیگر هم وجود دارد که همیشهِ تاریخ و در طول حیات ننگین حکومت اسلامی با همه توان در خدمت این جانیان خون آشام اسلامی بوده است. خدا و همه آن امامان و امامزادگان، پاسداران معنوی این انقیاد اجتماعی بوده اند. امام جمعه تهران از این بازوی دوم حکومت سخن می گوید. اگر فقیر و بی چیز هستید و نمی توانید نان شب تان را تهیه کنید و جهان در برابر چشم شما تیره و تار است، به خدای ما پناه برید. دعا کنید، ندبه و زاری سر دهید، بر سر خود بکوبید. شادی را دور بیندازید و زانوی غم بغل زنید. اینها پرده دوم پذیرش فلاکتی است که نظام اسلامی به ما وعده می دهد. در یک دست شمشیر اسلام و در دست دیگر کتاب قرآن.

این داستان زیادی تکراری و حال بهم زننده است. مردم همانقدر که از مزودران وزارت اطلاعات و نیروی انتظامی و بسیج و سپاه جمهوری اسلامی تنفر دارند و در برابر تحمیل این زندگی سراپا فلاکتبار، سراسر کشور را به عرصه مبارزه برای شکست جمهوری اسلامی تبدیل کرده اند، با شدت و حدت تمام دارند کل بساط خرافه و عقب ماندگی اسلامی و مذهبی را از جامعه پاک می کنند. سرکوب و جهالت اسلامی مدتهای مدیدی است که دیگر برندگی ندارد.

سرنگونی جمهوری اسلامی پایان حضور ارتجاع مذهبی- اسلامی و پایان سرکوب و فقر و فلاکت اقتصادی خواهد بود. جامعه برای همه انسانیت خیز برداشته است.