شبح جنگ در اوکراین، بار دیگر نفس ها را در سینه حبس کرده است. اوکراین حدود ۴۲ میلیون نفر جمعیت دارد و این مردم فی الحال جنگ را با گرانی و نا امنی و ترس بسیار لمس میکنند. دامنه چنین جنگی میتواند به کشورهای دیگر نیز کشیده شود. هم پوتین، هم اوکراین و هم ناتو میگویند قصد جنگ ندارند. اما کدام جنگ آفرینی است که به جنگ آفرینی خود اعتراف کند؟ پیدا کردن مقصر، در آستانه یک جنگ هیچوقت کار ساده ای نیست. پوتین صد هزار نیرو به مرز اوکراین گسیل کرده اما میگوید ناتو قبل از آن اوکراین را به پایگاه نظامی ناتو تبدیل کرده و روسیه را از نظر نظامی تهدید میکند.
از سالها پیش اوکراین به یک نقطه بحران زا تبدیل شده است. روسیه در سال ۲۰۱۴ بعد از سرنگون شدن یک دولت هوادار مسکو در اوکراین، شبهجزیره کریمه را، که بخشی از اوکراین بود، به خاک خود ضمیمه کرد و نطفه یک بحران بی پایان و خطرناک در این منطقه بسته شد. دولت پوتین از آن زمان از شورشیان هوادار روسیه که بخشهایی از شرق اوکراین را در دست دارند، حمایت میکند. اگر جنگی هم بخواهد صورت گیرد که احتمال آن زیاد است، با همین نیروهای نیابتی شروع خواهد شد. اما ابعاد آن به اینجا محدود نخواهد ماند.
دو طرف این کشاکش برای پیشبرد مصالح خود، حاضرند با یک فرمان ساده هزاران نفر از مردم را قربانی کنند و بعد با آسودگی سر میز مذاکره بنشینند. این منشاء تمام بدبخیتها و بحرانهاست.