روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۱۲۶– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس اسلامی روز سه‌شنبه ۱۱ شهریور با وقاحت تمام اعلام کرد: «قطعنامه‌های جدید پیامدهای تأثیرگذاری بر اقتصاد ایران ندارد.»
می‌شود به اقتصاد ایران نگاه و قضاوت کرد که آیا قطعنامه‌های تحریمی دول غربی و سازمان ملل تأثیرگذار یا بی‌تأثیر است. در یک نکته می‌شود با قالیباف هم عقیده بود. «آب از سر این اقتصاد بیمار گذشته است» اما دلیل اصلی این بیماری اقتصادی سیاسی است. این جنگ مردمی است که نمی‌گذارند رژیم سرمایه‌داران اسلامی آب خوش از گلویشان پایین برود و ایران را تبدیل به جامعه‌ای خاموش و گوش‌به‌فرمان کنند، طوری که مردم جرئت نفس‌کشیدن نداشته باشند و سرمایه در بهترین و امن‌ترین شرایط ممکن دست به استثمار بزند و خون مردم را تماماً بمکد و صدای اعتراضی هم به گوش نرسد. اقتصاد جمهوری اسلامی در ایران گرفتار یک جنگ بزرگ سیاسی بین مردم با حکومت اسلامی است و این اصلی‌ترین دلیلی است که منجر به بحران همه‌جانبه سیاسی و اقتصادی در ایران شده است.
در سایه این جنگ سرنوشت‌ساز بین مردم و حکومت اسلامی یک ضعف اساسی دیگر حکومت عود کرده است و آن هم فشار بین‌المللی به حکومت تضعیف شده و آبروباخته در منطقه و جهان است. در ایران جنبش انقلابی زن زندگی آزادی آن‌چنان ضربات سیاسی سهمگینی به رژیم وارد آورده است که همه دولت‌ها و بخش وسیعی از مردم جهان برهنگی و از نفس افتادگی رژیم در برابر مردم را به چشم می ببیند. در سایه این شکست‌های داخلی، ما شاهد ضربات سنگینی به نیروهای نیابتی حکومت اسلامی هستیم و همین دومینوی شکست‌های پی‌درپی باعث شده است تا فشارهای اقتصادی و تحریمهای بین‌المللی به رژیم بیشتر شود.
قالیباف بهتر از همه می‌داند که چه کابوس اقتصادی سخت تری در کمین حکومتش نشسته است. دروغ می‌گوید که تحریم‌ها تأثیری بر اقتصاد جمهوری اسلامی ندارد، اما این دروغ‌ها مطلقاً کسی را فریب نمی‌دهد.
در چنین وضعیت بحران‌زایی که مردم نیازمند نان‌وآب و برق‌اند و جمهوری اسلامی توانایی تأمین این ساده‌ترین رفاهیات اقتصادی و معیشتی را ندارد، فقط می‌تواند با سازماندهی یک انقلاب اجتماعی به جنگ جمهوری اسلامی رفت و کار این رژیم منزوی و شدیداً تضعیف شده را ساخت. اعتراضات معیشتی بعلاوی سازماندهی سراسری و متحدانه کلید رهایی در ایران است.
