داستان مسافران هواپیمای اوکراینی؛ ‘آرزو می‌کنم دلیل سقوط، نقص فنی باشد’

BBC

۱۷۶ سرنشین هواپیمایی اوکراین در سقوط این هواپیما در صبح چهارشنبه ۱۷ دی ماه کشته شدند. ۱۴۷ نفر از آنها ایرانی بودند که بسیاری از آنها تابعیت کانادایی و بریتانیایی هم داشتند. خانواده‌های شماری از این مسافران با رسانه‌ها از جمله بی‌بی‌سی و سی‌بی‌سی نیوز در کانادا درباره آنها و داستان‌های شخصی‌شان صحبت کرده‌اند.

ری‌را اسماعیلیون ۹ ساله و مادرش پریسا اقبالی، ساکن اونتاریو، کانادا:

آنها برای تعطیلات سال نو میلادی و بازدید خانواده به ایران رفته بودند. ‌

حامد اسماعیلیون، نویسنده و دندانپزشک، پدر ری‌را و همسر پریسا، که برای شناسایی اجساد عزیزانش در راه بازگشت به ایران است، در ویدئویی که برای بی‌بی‌سی فارسی فرستاده گفته است آرزویش این است که دلیل سقوط هواپیما نقص فنی باشد. ‌او گفته است تنها چیزی که به او تسکین می‌دهد کشف حقیقت است.

آقای اسماعیلیون بعد از این حادثه در صفحه فیس‌بوکش پست‌هایی درباره دخترش گذاشته است. او در یکی از این پست‌ها که ری‌را در حال نواختن پیانو نشان می‌دهد، نوشته: “چه کنم؟ چه کنم که زورت نرسید صندلی پیانو رو جلو بکشی؟ چه کنم ری‌رای من؟”

سام زکایی، ساکن لندن، بریتانیا:

سام زکایی مهندس در شرکت نفتی بی‌پی بود. شرکت بی‌پی در بیانیه‌ای مرگ او را تسلیت گفته است. سام برای تعطیلات سال نو به ایران سفر کرده بود. در یکی از تصاویری که از بقایای هواپیما و لوازم متعلق به مسافران منتشر شده است کتاب آموزش سه‌تاری دیده می‌شود که به گفته دوستان سام زکایی، متعلق به او بوده است.

شادی اسداللهی، از دوستان سام، در توییتی با انتشار این عکس نوشته است: “سام زکایی، دوستی عزیز، خوش‌قلب و یکی از نخبه‌های روزگار تازه شروع کرده بود به یادگیری سه‌تار. معلم کلاس ازش خواسته بود کتاب اول دستور سه‌تار حسین علیزاده رو از ایران بیاره. سام سوار پرواز اوکراین بود. ما موندیم و عکس پاره کتاب که اتفاقی در رسانه‌ها دیدیم.”

وریا امیری، معلم سه‌تار سام در لندن، هم در پست فیس‌بوکی اش درباره سام نوشته بود که او چند سال پیش یادگیری سه‌تار را شروع کرده بود ولی بعد از مدتی آن را رها کرد. به گفته آقای امیری، سام پیش از سفر دوباره تصمیم می‌گیرد که آموزش سه‌تار را از سر بگیرد و برای همین کتاب آموزش ستار حسین علیزاده را از ایران با خودش آورده بود.

آروین مرتب و آیدا فرزانه،‌ ساکن کانادا:

زن و شوهری که هر دو مدرک دکترای خود را در رشته مهندسی از مدرسه مهندسی دانشگاه کبک دریافت کرده بودند. ‌آرش، برادر آروین، که او هم ساکن کانادا است نوشته است که نیم ساعت قبل پرواز برادرش، به او پیام داده است و گفته:‌”برادر زودتر برگرد، اوضاع خراب است. ممکن است فرودگاه‌ها را ببندند.” آروین هم با خنده به او پاسخ داده است: “نه بابا، خبری نیست. ما الان در فرودگاه هستیم.”

او که برای پیگیری پرواز برادر و زن برادرش در وب‌سایت “فلایت ترکر” جستجو می‌کرده، ناگهان می‌بیند که شماره پرواز آنها هشتگ شده است و از روی پست‌های توییتر از سقوط هواپیمای آنها آگاه می‌شود.

آرش که باورش نمی‌شده، به سرعت به برادرش پیام می‌دهد که رسیدی حتما خبر بده اما دیگری پاسخی دریافت نمی‌کند. ‌علی برزگر، همکار پیشین آروین، درباره آورین و آیدا به سی‌بی‌سی نیوز گفت: “آنها زوج دوست‌داشتنی بودند”.

سیاوش غفوری‌آذر و سارا ممانی، ساکن مونترال، کانادا:

زن و شوهری که برای جشن ازدواج خود به ایران رفته بودند. ‌بابک غفوری‌آذر، روزنامه‌نگاری که پسر عموی سیاوش است در پستی در توییترش نوشته است:‌” رفته بودند لباس عروس و دامادی بر تن کنند در آن خاک. برای دل خوشی عزیزان مانده در آنجا که ببینندشان در آن لباس‌ها و کمی دلشاد شوند در تحمل و صبوری تراژدی مهاجرت نسل ما.”

سیاوش و سارا به تازگی در مونترال خانه خریده بودند و تصمیم داشتند بعد از بازگشت به مناسبت خانه تازه مهمانی بگیرند. هر دوی آنها فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد در رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه کنکوردیا بودند و در شرکت‌های مهندسی در شهر مونترال کار می‌کردند.

رضا غفوری‌آذر، عموی سیاوش در گفتگو با شبکه سی‌بی‌اس نیوز او را عاشق زندگی و یکی از بهترین کسانیکه تا به حال می‌شناخته معرفی کرده است. علی دولت‌آبادی، استاد دانشگاه کنکوردیا و استاد راهنمای سیاوش، به سی‌بی‌سی نیوز گفته است او دانشجویی با استعداد و مهربان بود.

۱۷۶ سرنشین هواپیمایی اوکراین در سقوط این هواپیما

آرش پورضرابی ۲۶ ساله و پونه گرجی ۲۵ ساله، ساکن کانادا:‌

آرش و پونه هم برای برگزاری جشن عروسی خود به ایران سفر کرده بودند و چند روز پیش از سقوط هواپیما مراسم آنها برگزار شده بود. هر دو فارغ‌التحصیل رشته کامپیوتر از دانشگاه آلبرتای کانادا بودند. رسانه‌های ایران گزارش کرده‌اند که آرش مدال طلای المپیاد کامپیوتر را هم برده بود و پونه در دانشگاه صنعتی شریف درس خوانده بود. ‌

اوین ارسلانی ۳۰ ساله، هیوا مولانی ۳۸ ساله، کردیا مولانی ۱ ساله، ساکن کانادا:‌

خانواده‌ای سه نفره که برای شرکت در مراسم عروسی خواهر اوین به ایران رفته بودند. امید ارسلانی، برادر اوین، به سی‌بی‌سی نیوز گفته است خواهرش خیلی خوشحال بوده چون همه اعضای خانواده را بعد از سالها دیده بود.

درینا موسوی ۱۴ ساله، دنیا موسوی ۹ ساله، پدرام موسوی، مژگان دانشمند، ساکن ادمونتون کانادا:‌

خانواده چهار نفره که پدر و مادر ، پدرام و مژگان، در دانشگاه آلبرتا تدریس می‌کردند.

غنیمت اژدری – ۳۶ ساله، ساکن اونتاریو، کانادا: ‌

از شهریور گذشته دانشجوی دکترا در کالج علوم انسانی در دانشگاه گوآلف در اونتاریوی کانادا بود و درباره حقوق بومیان تحقیق می‌کرد.

در گزارش روزنامه اعتماد آمده است که خانم اژدری سالها بود که از شیراز به تهران رفته بود و فعال حقوق عشایر و تنوع زیستی بود.

دکتر فیصل مولا، یکی از استادید دانشگاه گوآلف با انتشار عکسی از غنیمت اژدر در توییترش نوشته است: “یکی از دانشجویان من، غنیمت اژدری بعد از دیدار از خانواده‌اش در راه بازگشت به دانشگاه در هواپیمای اوکراین بود. من و دیگر دانشجویانم سوگواریم.” ‌

اتحادیه بین‌المللی “مناطق و قلمروهای تحت محافظت بومیان و دولت‌های محلی” درباره غنیمت اژدری نوشته است: “غنیمت اژدری، یک فعال و مدافع قوی برای جنبش بومیان جهان بود. تنها ما فقدان او را حس نمی‌کنیم، سازمان‌ها و جنبش‌های جهانی هم کمبود او را حس خواهند کرد.”