دربارهٔ اجرایی شدن “مکانیسم ماشه” و پیامدهای آن

اجرایی شدن “مکانیسم ماشه” و بازگشت گسترده تحریم‌های بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، زندگی و معیشت مردم را با فشار مضاعف روبه‌رو خواهد کرد. سقوط آزاد ارزش ریال، تشدید تورم، گرانی، کمبود کالا و تنگنای معیشتی بیشتر از پیامدهای قطعی این وضعیت است.به علاوه تقابل نظامی و جنگی نیز بدون تردید در پی این بحران بسیار محتمل خواهد بود.

این در حالی است که شهروندان پیش‌تر نیز با گرانی بی‌سابقه، قطعی‌های مکرر آب و برق،اوضاع سخت و غیر قابل تحمل اقتصادی، دستمزدهای ناچیز، مشکلات زیست‌محیطی نظیر آلودگی هوا و فرونشست زمین دست‌وپنجه نرم می‌کردند. بازگشت تحریم‌ها نه تنها این مشکلات را تشدید خواهد کرد، بلکه مصائب تازه ای نیز به توده مردم تحمیل خواهد نمود.

همان‌گونه که بارها تأکید کرده‌ایم، مسئولیت مستقیم این وضعیت بر عهدهٔ جمهوری اسلامی است. این رژیم که موجودیت خود را با غرب‌ستیزی گره زده و همواره از آن به‌عنوان ابزاری برای سرکوب مردم ایران استفاده کرده است، اکنون به پایان راه رسیده است.

حاکمیت، با پافشاری بر برنامه‌های هسته‌ای و موشکی‌ای که ربطی به منافع مردم ندارد و برعکس در خدمت سرکوب مردم است، حاضر است زندگی و آیندهٔ شهروندان را قربانی مطامع جنگ‌طلبانهٔ خود کند. در کمال بی‌شرمی اعلام می‌کنند که حفظ فضای جنگی بر کنار گذاشتن برنامه‌های هسته‌ای و موشکی ترجیح دارد، و این آشکارا نشان می‌دهد که حیات و امنیت مردم برای آنان هیچ ارزشی ندارد.مضافاً این‌که بخشی از حاکمیت که به “کاسبان تحریم” معروف‌اند، از بازگشت تحریم‌ها بیشترین بهره را خواهند برد.

پاسخ واقعی به این اوضاعِ فلاکت‌بار در دستِ مردمِ ایران است. مردمی که بارها عزمِ خود را برای سرنگونیِ رژیمِ نکبت‌بارِ اسلامینشان داده‌اند. مردمی که اعلام کرده‌اند دشمنِ ما نه آمریکا، که خودِ حکومتِ اسلامی است. مردمی که به‌خوبی می‌دانند انرژیِ هسته‌ای در دستِ جمهوریِ اسلامی تهدیدی برای جامعه و خطری برای بشریت است. مردمی که با هیچ‌کس سرِ جنگ ندارند و می‌خواهند روابطِ مسالمت‌آمیز با دولت‌ها داشته باشند.

سیاستها و تنشهای بین المللی جمهوری اسلامی به فاز بن بست و بحران نهایی خود وارد شده و بیش از پیش زندگی مردم را با تهدیدات جنگ و خطرات هر روزه موجه کرده است. تحریم‌ها و تهدیدِ جنگ ریشه در سیاست‌های غرب ستیزانه حکومت دارد و تا زمانی که این رژیم در قدرت باقی است، در معرض این خطرها خواهیم ماند. تنها راه رهایی از این وضعیت، سرنگونیِ رژیمی است که با چپاول، فساد و جنایت بر سرِ کار مانده است.

برای مردمِ ایران در مقابِلِ همهٔ بدبختی‌ها و مصائبی که این رژیم برای آن‌ها به‌بار آورده است، راهِ دیگری نیست جز اینکه متحدانه دست به اعتراض بزنند و انقلابی را که سالِ ۱۴۰۱ شروع کرده‌اند به سر منزلِ مقصود برسانند.

حزب کمونیست کارگری مردم را فرا می‌خواند که علیه برنامه‌های هسته‌ای و موشکی رژیم و برای غنی سازی زندگی به مبارزه‌ای متحدانه دست زنند. مردم نباید تاوانِ بن‌بستِ جمهوری اسلامی و جنگ طلبی حکومت را بپردازند. ما نه جنگ می‌خواهیم و نه موشک و نه برنامه‌ هسته‌ای. یکی از شعارهای محوری انقلابِ ۱۴۰۱”زندگی” بود که به ورطهٔ نابودی کشیده شده است. نباید اجازه دهیم موجودیت و هستیِ مردم قربانیِ بقا و منافع این حکومتِ تبهکار و فاسد شود.

حزب  همه مردم را به تشدید مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق برپایی اعتصابات سراسری، ااعتراض‌های خیابانی، اعتراض در مراکز کار و تحصیل و گسترش بیشتر جنبشِ زن زندگی آزادی فرامی خواند.

حزب کمونیست کارگری ایران

۷مهر ۱۴۰۴، ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵