درمورد انتساب فعالین سیاسی به حزب توسط دستگاه سرکوب حکومت

پرسش از اصغر کریمی

انترناسیونال:هیئت اجرایی حزب در مهر ۹۸ (سپتامبر ۲۰۱۹) قراری درمورد انتساب فعالین به حزب و سازمان جوانان حزب توسط جمهوری اسلامی تصویب کرد مبنی بر اینکه “حزب در شرایط کنونی انتساب افراد و فعالین سیاسی داخل کشور به این حزب توسط ارگانهای امنیتی رژیم را تکذیب و یا تایید نخواهد کرد”. هدف از انتشار این قرار چیست؟

اصغر کریمی: این قرار علاوه بر بندی که شما اشاره کرده اید دو بند دیگر هم دارد که در ادامه به اهمیت آنها اشاره خواهم کرد اما هدف تصویب و انتشار این قرار اساسا همان نکته ای است که شما به آن اشاره کرده اید. این قرار مدت کوتاهی بعد از اینکه رئیس کمیسیون امنیت مجلس اعلام کرد که اسماعیل بخشی عضو حزب کمونیست کارگری ایران است و بدنبال آن چند نفر دیگر از فعالین دستگیر شده نیز توسط نهادهای امنیتی رژیم به حزب مرتبط شدند، مطرح شد. قبل از آن حزب چنین قراری نداشت. اگر قبلا این قرار را داشتیم درمورد اسماعیل بخشی هم همین را میگفتیم. موقعی که رادیو فرانسه با من تماس گرفت تا درمورد ادعای رئیس کمیسیون امنیت مجلس مبنی بر عضویت اسماعیل بخشی در حزب کمونیست کارگری مصاحبه کند، فرصتی برای تصویب چنین قراری نداشتیم. فکر میکنم حتی یک ساعت از ادعای این مقام حکومت نگذشته بود و حتی ما از این مساله مطلع نبودیم تا اینکه برای مصاحبه با من تماس گرفته شد و باید به سوال در این زمینه پاسخ میدادم. بعدا در هیئت اجرایی حزب صحبت کردیم کهدرست نیست هر کس را رژیم به حزب منتسب کرد، صرفنظر از اینکه پرونده سازی باشد یا واقعی باشد، تکذیب کنیم. روشن است که در شرایطی که عضویت در احزاب سرنگونی طلب و مشخصا حزب کمونیست کارگری ممنوع است و مجازات دارد، تایید عضویت افراد توسط حزب هم موضوعیت ندارد.

اما چرا تکذیب نمیکنیم؟آیا این به نفع فعال زندانی نیست؟ مطلقا. تکذیب ما هیچ کمکی به فعال زندانی نمیکند. اگر قرار باشد درهر موردی انتساب افراد به حزب را، صرفنظر از اینکه عضو حزب باشند یا نباشند، تکذیب کنیم، این دیگر معنی اش این نیست که واقعا آن فرد عضو حزب نیست چون همه از جمله دستگاه قضایی حکومت یک سیاست یکسان و عمومی را میبینند که قرار است حزب درمورد همه بگوید. قرار حزب مبنی بر اینکه نه تایید میکنیم نه تکذیب هم خنثی است و اطلاعاتی به حکومت نمیدهد و در واقع دارد میگوید به حکومت ربطی ندارد. سیاست تکذیب یک سیاست دفاعی است در حالیکه قرار حزب تعرضی است و ما را با هیچ تناقضی مواجه نمیکند و مطلقا مشکلی هم برای فرد زندانی ایجاد نمیکند. تکذیب میکنیم رو به جلو نیست و یک بار منفی دارد و بخواهی نخواهی نگرشی گناهکارانه از حق مردم برای عضویت در حزب و کلا احزاب مخالف حکومت میدهد و شرایطی را در نظر نمیگیرد که زندانی بنا به شرایط و روحیه خودش با سر بلند از عضویتش در حزب دفاع میکند. ۴۵ سال قبل یک انسان انقلابی مثل گلسرخی در بیدادگاه حکومت شاه از خود دفاع ایدلوژیک کرد و از حقانیت خود دفاع کرد. قطعا به دوره ای نزدیک میشویم که زندانی با شهامت و در دادگاه حکومت اعلام کند که بله عضو حزب هستم و مردم را هم به عضویت در حزب فرامیخوانم. الان بیش از هر زمان فعالین کارگری یا دانشجویی و غیره دارند در بیانیه هایشان از حق عضویت در احزاب دفاع میکنند، حزب باید این جهت را در جامعه تقویت کند. سیاست تکذیب این روند را تقویت نمیکند و به نوعی عضویت در احزاب را تابو میکند. سیاست نه تایید میکنیم نه تکذیب از نظر اصولی و سیاسی موضع درست تری است.

قرار حزب علاوه بر این نکته محوری، پرونده سازی دستگاه قضایی و امنیتی حکومت علیه فعالین سیاسی را شدیدا محکوم میکند و اعلام میکند که عضویت در هر حزب سیاسی حق مردم است و مردم را به عضویت در حزب فرامیخواند. یک پاسخ کارساز و مهم به تشبثات حکومت گسترش عضویت در حزب است. حکومت هیچوقت حاضر به دادن این حق به مردم نیست. این را باید مثل خیلی چیزهای دیگر به حکومت تحمیل کرد. مردم بسیاری از چیزها را به حکومت تحمیل کرده اند از جمله به درجاتی حق اعتصاب و تجمع و یا داشتن ماهواره و دسترسی به تلویزیون کانال جدید را. حتی نصاب ها اتوماتیک مشخصات کانال جدید را در رسیورهای مردم وارد میکنند و یا صاحب خانه ها از نصاب ها چنین تقاضایی میکنند. کانال جدید اینقدر عادی شده که حتی در برخی اماکن عمومی از جمله در فروشگاهها دستجمعی به آن نگاه میکنند. عضویت در حزب را هم باید چنان گسترش داد و عمومی کرد که بتدریج مثل نگاه کردن به برنامه های کانال جدید شود و عملا سیاست سرکوبگرانه حکومت خنثی شود. این یکی از مهمترین و کلیدی ترین خواست ها و نیازهای سیاسی جامعه است. حزب کمونیست کارگری حزبی شناخته شده است و اهداف و سیاست هایش گسترش زیادی در جامعه یافته است بطوری که مقامات حکومت هم اینرا اعتراف میکنند. اما عضویت در حزب هنوز بدلایل مختلف که مهمترینش ممنوعیت آن است، توده ای نشده است. مردم در ابعادی وسیع و اجتماعی باید انتخاب سیاسی و حزبی کنند و بدینطریق عضویت در حزب آنقدر وسعت پیدا کند که به یک امر عادی در جامعه تبدیل شود. باید همه جا درمورد حزب و سیاست هایش صحبت کرد، با آن تماس گرفت، همکاری کرد، حزب را به دیگران، از اعضای خانواده تا دوستان و همکاران، معرفی کرد، عضو شد و دیگران را هم به عضویت در حزب تشویق کرد. انتخاب اجتماعی حزب نه تنها تضمین بیشتری برای یک آینده موفق و انسانی خواهد بود بلکه همچنین روند متحد شدن، خوشبینی به سرنگونی حکومت و کم هزینه کردن انقلاب و سرنگونی را تقویت کرد.

قرار مصوب هیئت اجرایی حزب کمونیست کارگری ایران 

درمورد انتساب فعالین به حزب و سازمان جوانان حزب توسط جمهوری اسلامی

تاریخ: ۱۱ مهر ۱۳۹۸ (۳ سپتامبر ۲۰۱۹)

اخیرا بیدادگاه ها و پلیس امنیتی رژیم اسلامی بازهم فعالینی را در داخل کشور به حزب کمونیست کارگری منتسب کرده است. قصد جمهوری اسلامی آشکارا پرونده سازی و امنیتی کردن فضای فعالیت سیاسی و صنفی در جامعه است. حزب کمونیست کارگری این تشبثات جمهوری اسلامی را همچون گذشته محکوم میکند و اعلام میدارد:

1) عضویت در هر حزب سیاسی و فعالیت سیاسی حق مدنی هر فرد است. 

2) حزب کمونیست کارگری در شرایط کنونی انتساب افراد و فعالین سیاسی داخل کشور به این حزب توسط ارگانهای امنیتی رژیم را تکذیب و یا تایید نخواهد کرد. 

3) حزب کمونیست کارگری تمامی کارگران و انسانهای شریف را به عضویت در حزب فرامیخواند. 

به امید آن روز که انقلاب میلیونی کارگران و مردم به جان آمده جمهوری کثیف اسلامی را کاملا ریشه کن کند و جامعه ای را بنا گذارد که در آن همگان از آزادی های  بی قید و شرط سیاسی، و حق تشکل و تحزب برخوردار باشند. 

انترناسیونال 839