روزنه rowzane خبری – تحلیلی
کارگر کمونیست ۸۸۱
فضای جاری سیاسی و عمومی جامعه برای ما کارگران و همه مردم متنفر از جمهوری اسلامی امکان برگزاری مراسمات روز جهانی کارگر را در ابعادی وسیع و سراسری فراهم کرده است. جنب و جوش ها در استقبال از اول مه نشان می دهند که روز جهانی کارگر امسال از نظر کمی و کیفی در سطح بالاتری نسبت به سالهای گذشته گرامی داشته شود.
تا حالا بیانیه ها و فراخوان های متعددی از سوی تشکل های کارگری و اجتماعی و گروه های بازنشستگان صادر شده و در سطح شهرها شعار نویسی ها و پخش تراکت هائی انجام گرفته اند که دارای محتوا و مضامین عمیقا رادیکال در دفاع از زندگی و رفاه عمومی و همه مطالباتی که اساس انقلاب “زن، زندگی، آزادی” هستند و در ضدیت با کلیت جمهوری اسلامی به عنوان یک حکومت فاسد و جنایتکار که برای بقاء خود دست به هر جنایتی می زند، هستند.
در این اثنا متأسفانه جنایت هولناکی توسط جمهوری اسلامی به وقوع پیوست که جامعه را دچار غم و اندوه کرده است. انفجار مهیب روز شنبه ششم اردیبهشت در اسکله رجائی بندر عباس که ناشی از انفجار کانتینرهای حامل مواد شیمائی برای تهیه سوخت موشکی بوده است، تا حالا طبق آمار رسمی ده ها نفر کشته و بیش از 1000 نفر مصدوم و زخمی داده است و به این ترتیب حکومت تروریست ها و آدمکشان اسلامی یک اقدام جنایتکارانه دیگر به لیست جنایات بی شمار خود اضافه کرد. طبعا تلفات و خسارت های جانی و مالی این انفجار محدود به آمارهای اعلام شده نخواهند ماند. انتشار آلاینده های بسیار سمی و خطرناک، سلامت مردم منطقه را به طور جدی به مخاطره انداخته و از اینرو گستره و عمق فاجعه بسیار بیشتر خواهد بود و برای سالیان طولانی ادامه خواهد یافت.
جمهوری اسلامی مسئول مستقیم این جنایت است و اجازه ندهیم براحتی خود را از زیر بار آن بیرون بکشد. باید رژیم را زیر فشار اعتراضات خود به هر روش ممکن قرار دهیم و خواهان پاسخگوئی اش شویم. روز جهانی کارگر فرصت بسیار مناسبی برای اعتراض عمومی به حکومت و به محاکمه کشیدن خامنه ای و همه سران و سرداران جنایتکار رژیم است. اما تا یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر نباید در برابر این جنایت جمهوری اسلامی ساکت بمانیم. اعتراضات علیه این قتل و فاجعه حکومتی در هر جا و هر شهر را از کارخانه تا مدرسه و دانشگاه و خیابان برپا کنیم. دنیای ننگینشان را بیشتر از پیش تیره و تار کنیم. کاری کنیم که روز جهانی کارگر که ذاتا و اساسا علیه ستم و نابرابری و تبعیض به عنوان منشاء و ریشه همه جنایتهای سازمانیافته دولت و حکومت هاست و در ایران علیه حکومت جمهوری اسلامی است، به روز محاکمه قدرتمند آن توسط توده های کارگری و مردمی تبدیل شود.
اول ماه مه تنها به کارگران تعلق ندارد. بلکه روز اعتراض همه مردم علیه کل بساط توحش و بردگی سرمایه داری حاکم است. نزدیک به یک قرن کارگران سراسر جهان علیه حاکمیت یک درصدیهای مفتخور که با استثمار و چپاول دسترنج های کارگران و زحمتکشان و ثروت های عمومی ثروتهای نجومی به جیب زده و اکثریت مردم را محکوم به زندگی حقیرانه کرده اند، به خیابان می آیند و اعتراض می کنند. در ایران تحت حاکمیت جنایتکار جمهوری اسلامی نیز طبقه کارگر به طریق اولی نماینده اعتراض توده ای و عمومی کل جامعه است. به عبارت روشنتر طبقه کارگر نقش مهمی در کشیده شدن اوضاع به شرایط انقلابی جامعه داشته و در انقلاب “زن، زندگی، آزادی” با ابراز وجود سیاسی اش بصورت بیانیه های اعتراضی و شعارهای کف خیابانی به مبارزات مردمی عمق بخشیده و افق و دورنمای مبارزات و اعتراضات خود برای پایان دادن به هر گونه تبعیض و نابرابری و پایان دادن به حکومتی که اساسش بر جنایت، ترور، قتل و اعدام و ویرانی گذاشته شده است، را در مقابل جامعه قرار داده است. از جمله یک پای مهم منشور خواستهای حداقلی کارگری با بیست امضا و گرامیداشت روز جهانی کارگر و قطعنامه های و بیانیه های ویژه این روز نقاط درخشانی از نقش آفرینی طبقه کارگر است.
به این اعتبار روز جهانی کارگر به عموم مردمی که نمی خواهند سر بر تن جمهوری اسلامی بماند تعلق دارد و وظیفه همه این انسان های دادخواه زندگی است که روز اول مه در همبستگی با کارگران، معلمان، بازنشستگان و پرستاران به خیابان بیایند و به هر نحو ممکن چه با شرکت در مراسمات و جشن ها و چه با پخش گل و شیرینی و کاغذ نوشته های “زنده باد اول مه”، “زن، زندگی، آزادی” و ” ما دادخواهان فاجعه بندر عباس هستیم” ضمن گرامیداشت این روز متحد کننده اکثریت مردم محروم در برابر صاحبان جنایتکار ثروت و قدرت، خامنه ای و همه جنایتکاران رژیم را مورد اعتراض و نفرت قرار دهند.
هم اکنون اولین بخشی که در برابر جنایت هولناک جمهوری اسلامی در اسکله رجایی دست به اعتراض زدند بازنشستگان و تشکلهای کارگری و معلمان هستند. سران حکومت کاملا واقف هستند که مردم دادخواه به خاطر چنین جنایتی به راحتی دست از سرشان بر نمی دارند. از همین رو کاملا وحشت زده شده و بلافاصله بعد از وقوع انفجار اقدام به امنیتی و نظامی کردن منطقه توسط سپاه تروریستی کرده و اجازه به هیچ کس و هیچ رسانه ای غیر از صدا و سیمای حکومتی برای مهندسی افکار و انتشار اخبار مدیریت شده توسط نهادهای امنیتی، نمی دهند تا واقعیات جنایت برای مردم روشن شود.
باید همانند جنایتی که حکومت در حق سرنشینان هواپیمای اوکرائینی مرتکب شده و نتوانست بیشتر از سه روز واقعه را پنهان کند، در این مورد خیلی بیشتر زیر فشارشان بگذاریم تا هر چه سریعتر به جنایت خود اعتراف کنند و از این طریق به زانویشان در آوریم.
روز جهانی کارگر همه دست در دست همدیگر دهیم و اتحاد خود را برای سرنگونی جمهوری اسلامی مستحکم تر کنیم.
