نشریه ژورنال شماره ۱۱۲۴– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
غلامرضا نوری قزلجه، وزیر کشاورزی گفت: «از نظر تأمین امنیت غذایی در سختترین شرایط قرار داریم.» او اضافه کرد: «در حال حاضر با بیسابقهترین خشکسالیها درگیریم و وضعیت اقتصاد کلان ما شرایط نرمالی ندارد.»
نباید قبول کرد که «گناه» عدم تأمین امنیت غذایی را به گردن خشکسالی بیندازند. این مطلقاً حقیقت ندارد که در ایران بخاطر خشکسالی است که زندگی مردم غرق در فقر و فلاکت است. خشکسالی درعینحال که یک حقیقت قابلمشاهده است، اما راهحلهای علمی فراوانی در مقابله با این پدیده وجود دارد که نهتنها توسط جمهوری اسلامی اجرا نمیشود که این حکومت در تداوم خشکسالی نقش اساسی دارد. همه بررسیهای کارشناسانه که توسط سازمانهای مستقل داخلی و بینالمللی در مورد خشکسالی در ایران انجام شده است، اثر انگشت جمهوری اسلامی را در تداوم این «جرم جنائی» ثبت و افشا میکند.
جمهوری اسلامی فروپاشی در امنیت غذایی را به گردن خشکسالی میاندازد تا سیاستهای مخرب و ضداجتماعی خود را پنهان کند و خود را که اصلیترین شریک جرم این وضعیت مخرب در جامعه است از ترس انتقادات و اعتراضات جامعه دورنگه دارد.
ما مردم در بدترین وضعیت زیستی ممکن قرار داریم. زندگی و حیات و وجود ما مردم با سرعتی عجیب به تاراج میرود و برای پایاندادن به این وضعیت وخیم باید تدبیری دیگراندیشید. تنها راهی که میتواند این روند فروپاشی را از حرکت باز دارد، دخالت سیاسی مستقیم مردم در ابعاد سراسری است. هم اکنون روزانه شاهد اعتراضات و اعتصابات گوناگون در سراسر ایران هستیم. تنوع این اعتراضات به یک معنی دلگرمکننده و نویدبخش است.
این اعتراضات میتواند و باید زیر یک چتر سیاسی واحد قرار بگیرد. همه شهرهای ایران و همه مراکز کارگری و همه اصناف و اقشار جامعه در مقابله با این فروپاشی زندگی یک منفعت عمومی دارند. این منععت عمومی را در یک ظرف و بستر مبارزاتی واحد منسجم کنیم و همه شبکهها و گروهها و تشکلها را برای رسیدن به یک حرکت سراسری متحد کنیم. جامعه بدون تشکل سراسری در برابر این دیو ضد زندگی لطمات سنگینتری خواهد خورد. همه مبارزین راه انسانیت، آزادی و برابری در مسیر یکیشدن دست در دست هم دهند.