روزنه rowzane خبری – تحلیلی
در دومین روز اعتصاب و تحصن قدرتمند و سراسری معلمان سراسر کشور که به فراخوان «شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران» برگزار میشود، رسانه ها سکوت کردند، اما آموزش و پرورش ناچار به واکنش شده است.
«امیرعلی نعمت‌اللهی (قائم مقام وزیر آموزش و پرورش) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، گفت: در استفاده از امکانات و ظرفیت‌های وزارت آموزش و پرورش برای همکاران فرهنگی و فرهیخته در سراسر کشور کوتاهی نکرده‌ایم، البته در برابر خدمات، تلاش‌ها و کرامت همکارانمان شرمنده هستیم، ولی همکاران فرهیخته ما هم بدانند که تمام خادمانشان در حوزه ستادی، استانی و کشوری وزارت آموزش و پرورش هر آنچه که امکان‌پذیر بوده را پیگیری کردند.همکاران ما در حوزه ستادی مضیقه‌ها و توانمندی‌های معلمان را میدانند، اما انتظار ما از همکاران این است که همه با هم با یک همدلی و همکاری کارها را جلو ببریم. در سال آینده بحث مهم طرح رتبه‌بندی معلمان را داریم که اجرایی خواهد شد. علاوه بر آن بر اساس قانون بودجه میتوان از ظرفیت‌های دیگر برای بهبود وضعیت معیشتی اقدام کرد که ما برای همکارانمان حتما این کار را خواهیم کرد…»
واکنش آموزش و پرورش قابل تامل است. اینها خط و نشان کشیدن و تهدید را کنار گذاشته اند و به سیاست تعامل و رفتار ملایم روی آورده اند! چرایی این تعامل و رفتار ملایم کجاست؟ در حاشیه واکنش آموزش و پرورش به اعتراضات سراسری معلمان به این مساله میپردازیم.
آموزش و پرورش در دومین روز اعتصاب و تحصن معلمان و با عجله واکنش نشان داد. واکنش عجولانه اینها ضمن اینکه تعامل و رفتار ملایم را در خود دارد، اما بشدت مزورانه است. اینها با این واکنش سریع عملا اعلام کرده اند زیر بار خواستهای معلمان نمیروند. هنوز جوابی و اقدامی برای آزادی معلمان زندانی نداده اند. طبق معمول وعده هایی را داده اند که هیچوقت عملی نمیکنند. در شرایطیکه معلمان در اعتصاب قدرتمند هستند و در شریطیکه در واکنش سریع حکومت اسلامی و آموزش و پرورش نگرانی از گسترده شدن اعتراضات مشهود است و با ترفند و صلاح تعامل بمیدان آمده اند، معلمان اعتصابی باید با توان و قدرت متحدانه برای تخقق خواستهایشان بر تداوم مبارزه پایفشاری کنند. واکنش سریع آموزش و پرورش را افشا و بر اتحاد و همبستگی بیشتر برای بعقب رانده توطئه های حکومت اسلامی و آموزش و پرورش نیروی وسیعتر با اعتراضات و اعتصابات گسترده را تدارک ببینند.
معلمان و فرهنگیان، بازنشسته ها و کارگران در چند سال گذشته در مرکز ثقل و جوشش اعتراضات قرار گرفته اند. در سال ١٣٩٧ معلمان چند بار در سطح محلی و سراسری دست به اعتراضات کوبنده و شکوهمند در اشکال اعتصاب و تحصن، راه پیمایی و تجمع زده اند.
بفراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران تجمع سراسری در روز ٢٠ اریبهشت ٩٧ و در روزهای ٢٢ و ٢٣ مهر و آبان ٩٧ و ٢٥ بهمن ٩٧ برگزار شد. در صدها مدرسه و ده ها شهر اعتصاب و تحصن معلمان برگزارشد. خواستهای اعتراضی معلمان علیه تورم و گرانی، علیه فقر، علیه ناامنی معیشتی و شغلی، علیه دستگیری و امنیتی کردن فعالیت معملمان و برای آزادی معلمان زندانی و آزادی تشکل و بیان برگزار شده است. معلمان خواستهایشان را به این شکل فرموله کرده اند؛« آزادی معلمان زندانی، رفع موانع قانونی برای فعالیت رسمی تشکلهای صنفی فرهنگیان، اختصاص بودجه عادلانه برای آموزش و پرورش، همسان سازی حقوق معلمان بازنشسته با شاغلان ، داشتن بیمه کارآمد و فراگیر، توقف سیاست پولی سازی مدارس».
حکومت اسلامی و آموزش و پرورش خود نیز به اندازه ما مردم، معلم و کارگر و بازنشسته شکاف طبقاتی، نابسامانی اقتصادی، بیکاری را شاهدند. میدانند مسبب تمام این شرایط نابسامان نظام سیاسی ظالمانه و دزد و فساد حکومت اسلامی، است. میدانند، جامعه در حال التهاب و دگرگونی است. میدانند، با خط و نشان و دستگیری کارگر و معلم و بازنشسته خاموش نمیشوند، میدانند یکی از خواستهای اصلی معلمان برای آزادی معلمان دستگیر شده است، میدانند که خواست زندگی انسانی در صدر مطالبات و مبارزات قرار دارد، به همین دلیل ناچارند سیاست تعامل و رفتار ملایم را اتخاذ کنند، به این امید که با این به اصطلاح رفتارهای ملایم موج روبگسترش اعتراضات را کم کنند. اما، همچنانکه ما شاهدیم اعتراضات رو بروز گسترده تر و رادیکالتر شده است. کارگر و معلم و بازنشسته و دانشجو با خواستهای مشترک با پرچم اعتراضی مشترک و همه گیر در مبارزه ای دائمی قرار دارند. تعامل حکومت اسلامی با زبان ملایم با معلمان ضعف و عقب نشینی حکومت اسلامی است. معلمان و بازنشسته ها با اعتصابات گسترده و شکوهمند در حمایت مردم در سطح سراسری یک گام به پیش گذاشته اند. اعتصاب و تحصن های روزهای ١٢و١٣ و ١٤ اسفند ٩٧ گامی مهم در بعقب راندن سیاست سرکوب حکومت اسلامی است.
نسان نودینیان
ایسکرا ۹۷۸
