بار دیگر بحث حول مذاکره میان جمهوری اسلامی و دولت آمریکا بالا گرفته است. پس از تاکیدات خامنهای که مذاکره عاقلانه و شرافتمندانه نیست، عراقچی وزیر خارجه جمهوری اسلامی میگوید «مذاکره غیر مستقیم شدنی است و این مدل چندان محل ایراد نیست»!
جمهوری اسلامی مجبور است علیرغم موضعگیریهای خامنهای پای مذاکره با دولت ترامپ برود. اما در عین حال میداند که بدنبال شکستهایش در منطقه، اقتصاد زمینگیر شده و خطر خیزش مجدد مردم، در موقعیتی بحرانی و ضعیف مذاکره یعنی تسلیم به فشارهای دولت آمریکا و در نتیجه تشدید بحران سیاسی رژیم و تضعیف موقعیت آن در مقابل مردم جمهوری اسلامی در موقعیت باخت باخت گرفتار شده است و با، یا بی مذاکره راه فراری از بحران همه جانبهای که گریبان او را گرفته نخواهد داشت.
رابطه جمهوری اسلامی با آمریکا و غرب هر شکلی بخود بگیرد نه تخفیفی در وضعیت بحرانی جمهوری اسلامی ایجاد خواهد شد و نه بهبودی در زندگی مردم. اقتصاد جمهوری اسلامی ورشکستهتر از آن است که با تخفیف تحریمها بهبودی پیدا کند. در بهترین حالت تنشهای موجود میان جمهوری اسلامی و دول غربی بطور نسبی کاهش خواهد یافت اما بحران سیاسی و اقتصادی رژیم حل نخواهد شد و تورم و گرانی و شرایط زندگی توده مردم هر روز غیر قابل تحملتر خواهد گشت. وضعیت کنونی حاصل ۴۶ سال سیاست ارتجاعی حکومت بوده و تا این حکومت سر کار است تغییری نخواهد کرد. مردم با شعار “دشمن ما همینجاست، دروغ میگن آمریکاست” ریشه دردها و مصائب خود را میدانند.
خروج از این موقعیت تنها با پا گذاشتن مردم به میدان مبارزه امکانپذیر است و اینرا خود مردم میدانند. این به ذهنیت عمومی مردم تبدیل شده است که تا جمهوری اسلامی هست نه تنش با غرب از بین خواهد رفت و نه بحران اقتصادی و مصائب هر روزه و افزایشیابنده مردم کاهش خواهد یافت. هیچ راهی جز سرنگونی جمهوری اسلامی برای پایان دادن به این وضعیت قابل تصور نیست.
وضعیت شکننده و بحرانی جمهوری اسلامی برای مردم فرصتی ایجاد کرده است که با توازن قوایی بهتر حول خواستهای اساسی اقتصادی و سیاسی خود به میدان بیایند و تکلیف همه چیز را روشن کنند. تشکلهای کارگری، معلمان و دانشجویان، بازنشستگان و اقشار مختلف جامعه باید پرچم مقابله با سیاست اتمی و موشکی جمهوری اسلامی را بلند کنند و خواهان قطع کامل هزینههای اتمی و موشکی، قطع کامل هزینههای نیروهای نیابتی، ارگانهای سرکوب و ارگانهای مذهبی و تحقق فوری خواستهای رفاهی و آزادیخواهانه خود شوند.
جامعه در حالتی انفجاری قراردارد. آنچه در این شرابط میتواند مبارزات و اعتراضات مردم را علیه شرایط غیر قابل تحمل معیشتی یک گام بزرگ بجلو سوق دهد هماهنگی و اتحاد مبارزاتی فعالین و نهادهای مبارزاتی در همه جنبشهای اعتراضی است. در سطح جهانی نیز باید یکصدا و یکپارچه به همه دولتها و سازمانهای جهانی فشار آورد تا جمهوری اسلامی را بایکوت کنند و آنرا در سطح جهان منزوی کنند. نهایتا این مردم ایران هستند که خود و مردم منطقه و جهانیان را از شر جمهوری اسلامی رها خواهند کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۵ اسفند ۱۴۰۳، ۱۵ مارس ۲۰۲۵