در همبستگی با اعتراضات دانشجویان دانشگاه تهران – اصغر کریمی

مندرج در ژورنال شماره ۹۶۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

همین که دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به قتل امیرمحمد خالقی که در شامگاه ۲۴ بهمن توسط سارقان اتفاق افتاد، دست به اعتراضات تند و قدرتمندی زدند ارگان‌های مختلف حکومت، سرکوبگران همیشگی دانشجویان، عاملان جنایت ۱۸ تیر، حراستی‌ها و انتظامی‌ها و جاسوسان و مقامات و رئیس جمهور یکی پس از دیگری با دستپاچگی به میدان‌ آمدند و چاپلوسی‌ها، دروغ‌ها و وعده‌ها شروع شد. مدیر خوابگاه‌های دانشگاه تهران استعفا داد. سخنگوی قوه قضائیه گفت قاتلان را دستگیر کردیم و در حال بازجویی هستند، پلیس تهران گفت دروغ است دستگیر نشده‌اند. دادستان گفت در اسرع وقت مرتکب این بزه را دستگیر و به سزای اعمالش می‌رسانیم. وزیر علوم خواستار افزایش امنیت فیزیکی پیرامون دانشگاه‌ها و مجتمع‌های خوابگاه‌ها شد. دانشجویان گفتند چهارماه است کتبی و شفاهی در مورد ناامنی محیط اطراف خوابگاه هشدار می‌دهیم و اقدامی نکردید. دوربین‌هایتان در داخل دانشگاه برای جاسوسی از دانشجویان است نه ناامنی بیرون دانشگاه. معاون دانشجویی حکومتی گفت دو کیوسک پلیس در محل حادثه نصب خواهد شد!

وزیر علوم از طرف همه دستگاه‌هایی که در این ماجرا قصور داشتند عذرخواهی کرد و خواستار “افزایش امنیت فیزیکی پیرامون دانشگاه‌ها و مجتمع‌های خوابگاهی دانشجویی” شد. پزشکیان هم گفت از ورود نیروهای خودسر به دانشگاه تهران جلوگیری شود و نگذارید اعتراضات به بیرون دانشگاه کشیده شود و همزمان حراست و لباس شخصی‌ها را به جان دانشجویان انداختند. بینی یکی از دانشجویان را شکستند، دختری را کتک زدند و چهار دانشجو را دستگیر کردند.

مقام‌های حراست دانشگاه در اطلاعیه‌ای نوشتند “حادثه اطراف خوابگاه اتفاق افتاده و آنها مسئولیت داخل خوابگاه را دارند”. دختر دانشجویی با بی‌شرمانه خواندن این اطلاعیه گفت: در زمان “جنبش زن، زندگی، آزادی” آن موقع که نیروهای حراست دانشگاه در وسط خیابان شانزده آذر با دانشجویان برخورد می‌کردند، و دختران را روی زمین می‌کشیدند، آن موقع، حوالی دانشگاه تهران در حوزه استحفاظی شما بود؟”

مردم ریشه مشکلات، فقر و ناامنی در سراسر کشور را می‌دانند. مسئول اصلی قتل امیدمحمد خالقی را هم می‌شناسند و بار دیگر خشم و اعتراضات به مشت‌های گره کرده توده‌های مردم به جان آمده و شعار مرگ بر خامنه‌ای و نابود باد جمهوری اسلامی تبدیل می‌شود تا ریشه همه مصائب این کشور برای همیشه خشکانده شود. اما هم‌اکنون اعتراضات دانشجویان ادامه دارد. همه با هم، دانشجویان، کارگران و معلمان، دادخواهان و همه تشکل‌ها همبستگی سراسری با دانشجویان را سازمان دهیم.