دست جانوران اسلامی از زندگی سگ‌ها کوتاه – رضا درویش

نشریه ژورنال شماره ۱۰۵۶ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

به گزارش “خبر آنلاین” در ۱۴ خرداد ۱۴۰۴ با اعلام دادستانی برخی استان‌ها “سگ گردانی” در معابر، پارک‌ها، اماکن عمومی و وسایل نقلیه ممنوع است. گفته می‌شود با استناد به مواد ۶۱۸ و ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی هر اقدامی که تهدید علیه آسایش و بهداشت عمومی تلقی شود جرم محسوب می‌شود. با جزئیات این خبر در شبکه‌های خبری داخلی تصویری ارائه می‌شود که گویا یک مشکل جدی‌تر از بی برقی، بی‌آبی، گرانی و بیکاری هست که گشت‌های پلیس شهری، پلیس‌راه و عوامل انتظامی “مأمور برخورد قانونی با افراد متخلف شدند” (منظور صاحبان سگ).

دادستان تبریز گفته این اقدام “در راستای احیای حقوق عامه و توجه به دغدغه مردم” است. باید به این “مدعی‌العموم” گفت: شما کی و کجا حقی برای مردم قائل شده‌اید که حالا دم از احیای آن می‌زنید؟ دغدغه مردم مواجهه با سگ‌های خانگی و بی‌آزار است یا نیروهای وحشی سرکوبگر رژیم؟ همچنین به دادستان استان گلستان که از “آسایش و بهداشت عمومی” دم می‌زند باید گفت: شما و دستگاه قضایی‌تان مخل آسایش و بهداشت روانی مردم هستید. دادستان کرمان هم گفته “یکی از شقوق مهم امنیت مردم است”. درحالی‌که همین رژیم مردم معترض را با اتهامات واهی به زندان انداخته و زیر سایه احکام اعدام حق زندگی برایشان قائل نیست.

رژیم با اینکه سعی می‌کند به دخالت پلیس وجهه مذهبی (نجس بودن سگ) بدهد، وجود مرکز تربیت سگ‌های پلیس “سپکا” به‌وضوح ریاکاری رژیم را دراین‌رابطه به‌خوبی نشان می‌دهد. ادعای “نجس بودن سگ” تنها بهانه‌ای است برای مقابله با فرهنگ امروزی مردم. وانگهی، اگر رژیم ریگی در کفش ندارد و خیلی به فکر بهداشت مردم است، باتوجه‌به اینکه گفته می‌شود ایران در ارتباط با هاری در رتبه سوم قرار دارد، بجای بسیج نیروی پلیس علیه سگ‌های خانگی که توسط صاحبانشان مراقبت می‌شوند چرا روی حل معضل سگ‌های ولگرد متمرکز نمی‌شود؟

زیر سایه اسلام سیاسی، سگ‌های خانگی مردم آماج حمله رژیم قرار گرفته‌اند. در این میانه آنچه مسلم است این است که جمهوری اسلامی ناتوان و درمانده از حل مشکلات فقط قادر است صف ناراضیان از خودش را فشرده‌تر سازد. به‌راستی که این رژیم گورکن خویش است.