دولت ترکیه و تغییرات ژئوپولیتیکی! نسان نودینیان

حملات وحشیانه هوایی ارتش ترکیه از چند روز گذشته به مناطق مسکونی و کشتار مردم سویل با حملات پی در پی به ساختارهای مناطق مسکونی، نیروگاه های برق و آب رسانی، مدارس و بیمارستان ها، پالایشگاه و کارخانه ها ادامه دارد.

حملات دولت رجب طيب اردوغان و ارتش فاشیستی ترکیه قویا محکوم است.

دولت و ارتس ترکیه همواره سیاست سرکوب و حملات هوایی و زمینی علیه ساکنین کردنشین مناطق شمال و شرق سوریه(روژاوا) و مناطق اقلیم کردستان عراق(شنگال) را دنبال میکند. سیاستی که به مرور گسترده تر شده. حملات چند روز گذشته ادامه سرکوب مردم کردستان در ترکیه است.

این حملات عمدتا علیه احزاب به‌ویژه حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) و یگان‌های مدافع خلق (ی‌پ‌گ)، و کمپ مخمور، صورت گرفته‌اند.

در شمال عراق، ارتش و دولت ترکیه پایگاه‌هایی را تاسیس کرده و به حملات هوایی و عملیات‌های زمینی برای سرکوب نیروهای پ‌ک‌ک پرداخته است

در شمال سوریه، ارتش ترکیه عملیات‌هایی مانند عملیات “سپر فرات” (۲۰۱۶)، “شاخه زیتون” (۲۰۱۸)، و “چشمه صلح” (۲۰۱۹) را به راه انداخت که باعث ورود به مناطق کردنشین سوریه شد. این عملیات‌ها به دنبال ایجاد یک منطقه حائل در امتداد مرز ترکیه و سوریه بودند تا از حضور نیروهای ی‌پ‌گ و پ‌ک‌ک در این مناطق جلوگیری کنند.

حملات ارتش و دولت ترکیه عموماً باعث جابجایی جمعیت و بروز مشکلات انسانی در این مناطق شده‌اند. شهروندان ساکن ترکیه از سیاست های سرکوبگرانه ارتش و دولت ترکیه بشدت عصبانی و خشم و تنفر عمیقی از ارتش دولت اسلامی رجب طيب اردوغان را همه جا در تظاهرات و میتینگها ابراز می‌کنند. احزاب سیاسی و نهادهای بین‌المللی حملات ارتش و سیاست‌های سرکوبگرانه ارتش و دولت ترکیه را محکوم کرده‌اند.

این روزها در شرایطی که سیاست سرکوبگرانه و حملات وحشیانه ارتش و دولت ترکیه زندگی مردم در مناطق کردستان ترکبه، اقلیم کردستان عراق و سوریه را در مخاطره جدی قرار داده، از پارلمان ترکیه بحث یا گفتمان «پیام آشتی و صلح» صادر می‌شود.

روایت و تعابیر دیدار وکیل عبدالله اوجالان(نماینده پارلمان ترکیه و برادرزاده عبدالله اوجالان) متفاوت است. در این نوشته به این دلیل در باره سیر و پروسه روند مذاکرات و نتایج نهایی این روند را ادامه نخواهم داد.

اما تغییرات ژئوپلیتیکی ترکیه به ویژه با توجه به سیاست‌های داخلی و خارجی آن کشور، نقش مهمی در منطقه‌ی خاورمیانه خواهد داشت.

ترکیه از لحاظ موقعیت جغرافیایی در نقطه‌ای حساس بین اروپا و آسیا قرار گرفته و این موقعیت باعث شده تا در تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی مورد توجه باشد.

ساکنین و شهروندان کرد در ترکیه به ویژه در مناطق جنوب‌شرقی کشور ترکیه تراکم بالایی دارند. سیاست ترکیه در قبال کردها از زمان تأسیس جمهوری تا به امروز تغییرات مختلفی را به خود دیده است. در برخی دوران‌ها شاهد سرکوب و محدودیت‌های شدید فرهنگی و زبانی علیه کردها بوده‌ایم، و در برخی دیگر، مانند دوره‌های اولیه حکومت حزب عدالت و توسعه (AKP) گشایش‌هایی در زمینه‌ی فرهنگی و حقوقی به‌وجود آمد. اما در سال‌های اخیر، به ویژه با افزایش تنش‌ها با حزب کارگران کردستان (PKK) و با توجه به سیاست‌های امنیتی شدیدتر دولت اردوغان، این گشایش‌ها محدودتر شده و برخوردهای نظامی در مناطق کردنشین افزایش یافته است.

سیاست خارجی ترکیه در سال‌های اخیر به سمت تنش‌زدایی کمتر و بیشتر شدن مداخلات نظامی و راهبردهای امنیتی در منطقه حرکت کرده است. ترکیه در سوریه و عراق عملیات نظامی علیه کردها و نیروهای مرتبط با آن‌ها را گسترش داده، به ویژه با هدف تضعیف نفوذ «یگان‌های مدافع خلق» (YPG) که ترکیه آن‌ها را مرتبط با PKK می‌داند. این موضوع باعث ایجاد تنش با متحدین غربی، به ویژه ایالات متحده آمریکا، شده است، زیرا نیروهای کرد سوریه در مبارزه علیه داعش متحدان کلیدی برای آمریکا بودند.

تحولات ژئوپلیتیکی ترکیه باعث شده این کشور به بازیگری مستقل‌تر تبدیل شود و روابط خود را با کشورهای مختلف، از جمله روسیه، ایران و حتی چین، گسترش دهد. از سوی دیگر، ترکیه هم‌زمان سعی دارد روابط خود با ناتو و اتحادیه اروپا را حفظ کند(هر چند هنوز به عنوان عضو اتحادیه اروپا پذیرفته نشده)، اگرچه در موضوعات مختلفی با آن‌ها دچار تنش شده است. این تغییرات نشان‌دهنده‌ی تلاش ترکیه برای تبدیل شدن به یک قدرت منطقه‌ای مستقل است.

با توجه به سیاست‌های امنیتی شدیدتر، سرکوبگری و حملات نظامی چند سال گذشته، احتمال حل مسالمت‌آمیز مسئله‌ی کرد در آینده نزدیک ترکیه کمتر شده است. بنابراین، در حال حاضر انتظار می‌رود که مسئله‌ی کرد همچنان یکی از چالش‌های مهم داخلی ترکیه باشد و به عنوان بخشی از سیاست‌های ژئوپولیتیکی این کشور مطرح بماند.

موضع جمهوری اسلامی در قبال حملات ترکیه به مناطق کردنشین عراق و سوریه (روژاوا) پیچیده و محتاطانه است و به عوامل ژئوپلیتیکی، امنیتی و دیپلماتیک متعددی بستگی دارد.

جمهوری اسلامی همواره از تمامیت ارضی عراق و سوریه حمایت می‌کند و از هرگونه اقدام نظامی که باعث تضعیف حاکمیت این کشورها شود، ابراز نگرانی کرده است.

جمهوری اسلامی از افزایش نفوذ ترکیه در منطقه هر باره اظهار نگرانی کرده که حملات ترکیه به مناطق کردنشین عراق و سوریه، نفوذ دولت ترکیه را در این مناطق افزایش دهد. به ویژه که گسترش نفوذ ارتش و دولت ترکیه ممکن است تهدیدی برای منافع جمهوری اسلامی در سوریه و عراق باشد. همکاری های پ.ک.ک وYPG با سپاه قدس در مرزهای سوریه هم اکنون در جریان است. این موضوع باعث شده که جمهوری اسلامی به طور رسمی از دولت ترکیه بخواهد از گسترش حضور نظامی خود در کردستان عراق و سوریه خودداری کند. ستم ملی و مساله کرد در ایران موضعگیری جمهوری اسلامی را محتاطانه کرده است.

جمهوری تبهکار حکومت اسلامی رژیم به تمام معنی سرکوبگر است. با به قدرت رسیدن ضد انقلاب اسلامی از سال ۱۳۵۸ به بعد با میلیتاریسم، اعدام و لشکر کشی نظامی با خواست مردم کردستان و رفع ستم ملی ( حل مساله کرد) مقابله کرده است.

جمهوری اسلامي و دولت ترکیه با سیاست مقابله و مخالفت با ” تجزیه طلبی ” دو حکومت فاشیستی سرکوبگر هستند که در مقابل خواست مردم ستمدیده به سیاست میلیتاریستی و سرکوبگرانه متوسل می‌شوند.

جمهوری اسلامي و دولت ترکیه هر دو با احزاب مسلح کرد مواجه‌اند و در این زمینه همکاری امنیتی و اطلاعاتی با آنها دارند.

جمهوری اسلامی با احزاب ناسیونالیستی و اسلامی در اقلیم کردستان عراق بیشترین همکاری نظامی و امنیتی را دارد.

حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق، حزب سوسیالیست کردستان عراق، و حزب گوران و تعدادی از احزاب و سازمانهای اسلامی، بیشترین و البته خونین ترین همکاری را با سپاه قدس و نیروهای تروریستی و امنیتی جمهوری اسلامي را دارند.

حزب دموکرات کردستان عراق همچنین با میت سازمان امنیتی ترکیه، ارتش و دولت ترکبه همکاری و هم پیمانی های متعددی دارند. پیشروی های ارتش و دولت ترکیه در کردستان عراق با توافقات این حزب و ارتش و دولت ترکیه انجام می‌شود.

در حداقل دو دهه گذشته صدها نفر از مخالفین دولت ترکیه و جمهوری اسلامی توسط نیروهای جنایتکار و تروریست نیروهای امنیتی و نظامی میت ترکیه و سپاه قدس جمهوری اسلامی ترور و سربه نیست شده اند.

همکاری های نظامی و امنیتی این احزاب و سازمانها با ارتش و دولت ترکیه و جمهوری اسلامي تاثیرات تعین کننده ای در سرکوب مبارزات مردم در کردستان عراق، ایران و ترکیه دارد.

طرح همه پرسی استقلال کردستان عراق سال ۲۰۱۷ مراجعه به رای مردم در کردستان عراق توسط سپاه قدس، حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق و نیروهای بسیج حشدالشعبی و دولت مرکزی عراق، حمایت های دولت ترکیه از سیاست سرکوب رفراندوم، شکست خورد.

نزدیکی و هم پیمانی (قرارداد و توافقات امنیتی) جمهوری اسلامی و دولت ترکیه با احزاب ناسیونالیست در اقلیم کردستان عراق در جهت ممانعت از فعالیتهای نظامی، تبلیغی احزاب اپوزیسیون مسلح کرد مستقر در کردستان عراق، از افزایش فعالیت‌های مسلحانه و حضور تبلیغی در داخل مرزها تاثیرات تعین کننده ای داشته است.

در خیزش مردمی زن زندگی آزادی و به ميدان آمدن انقلاب ژینا/مهسا امینی ما شاهد جواب انقلابی و همسرنوشتی مردم بخشهای مختلف جامعه بودیم.

کردستان کردستان چشم و چراغ ایران، کرد بلوچ آذری آزادی آزادی و…

پیامهای صلح و آشتی از پارلمان ترکیه و لبیک حزب پ.ک.ک مسئله کرد در ترکیه را حل نخواهد کرد. همچنانکه لبیک به خمینی جنایتکار توسط حزب دموکرات کردستان ایران گرهی از رفع ستم ملی که یکی از خواست های مردم کردستان بعد از انقلاب ١٣٥٧ بود را حل نکرد.

ما خواهان حل مساله کرد و رفع ستم ملی هستیم. . مراجعه به رای مستقیم مردم ماندن یا جدایی راه حل مسالمت آميز حل مساله کرد است.

مبارزه برای لغو آپارتاید جنسیتی، رفع ستم فرهنگی، ادب و زبان عرصه های جدی مبارزات فوری ما و طرح های مبارزاتی برای برداشتن ستم ملی بر مردم در کردستان است.

٢٩ اکتبر ٢٠٢٤

٨ آبان ١٤٠٣