کارگر کمونیست 796
این روزها که جمهوری اسلامی بر سرکوبها شدت داده و قلاده ها را از گردن درندگانش باز کرده و آنها را به جان خانواده های جانباختگان و بازداشت شدگان در جریان انقلاب انداخته است، بازنشستگان در هر هفته سه بار در خیلی از شهرها و مراکز استانها در اعتراض به اوضاع بد معیشتی خود تجمعات اعتراضی برپا می کنند.
سرکوبگریهای حکومت و فضای امنیتی شهرها نه تنها باعث مرعوب شدن جامعه، آنطور که حکومت می خواست نشده، بلکه روحیه مبارزه جوئی و تعرضی عمومی بالاتر رفته و جسارت در تجمعات بیشتر شده است. نمونه ای از این جسارت و بالا بودن روحیه مبارزاتی و تعرضی در تجمعات بازنشستگان در روز دوشنبه 7 شهریور به نمایش گذاشته شد. بازنشستگان استان کردستان در تجمع روز دوشنبه 7 شهریور خود که همزمان با تجمعات بازنشستگان در خیلی از شهرهای دیگر برپا شد، شعار: “رئیسی، قالیباف، این آخرین پیامه، جنبش بازنشسته آماده قیامه” سر دادند. سر دادن این شعار پاسخ شایسته و بجای بازنشستگان به فضای امنیتی ایجاد شده توسط نیروهای مزدور حکومتی در شهرها و یورشهای گسترده به خانوادهای جانباختگان و بازداشت شدگان در جریان انقلاب جاری است. در این هفته نیز در سه شنبه چهارده شهریور بازنشستگان کشوری در سنندج با شعار “درد ما درد شماست، مردم به ما ملحق شوید” کل جامعه را به اعتراض علیه فقر و بی تامینی فراخواندند.
این جامعه ای است که به خیال خام حکومت قرار بوده با ایجاد فضای امنیتی در شهرها و یورش به خانواده ها و فعالین و بازداشت شدگان انقلاب در آستانه سالروز شروع انقلاب مرعوب و خانه نشین شود و مردم اینگونه پاسخ جانیان و جنایتکاران را می دهند. تفسیر این شعارها در برابر حکومت این است: بازداشت می کنید؟ تهدید می کنید؟ سرکوب می کنید و معیشت از ما می گیرید؟ ما هم قیام می کنیم! انقلاب می کنیم و سرنگونتان می کنیم! شما نیروی سرکوب هراسان و لرزان دارید؟ ما جمعیت هشتاد میلیونی مصمم و تشنه سرنگونی شما هستیم! شما خواهر زینبهایی چون آمنه ذبیح پور این بازجو خبرنگار وحشت زده را دارید؟ ما سپیده قلیان های جسور و شجاع را داریم که قانون حجابتان را در امنیتی ترین مکان قدرتتان، در بیدادگاهتان و در آنجا که احکام سنگین زندان و اعدام به انقلابیان و معترضان داده میشود، را لگدمال می کند و از طرف هشتاد میلیون نفر بر خود و مزدورانتان تف می اندازد!
این جامعه و این فضا، میدان نبرد مردم برای رهایی است. دیگر با چه زبانی باید اعلام شود که جواب حاکمیت فقط ادامه انقلاب است؟ بازنشستگانی که خطاب به رئیسی و قالیباف شعار می دهند که قیام خواهند کرد، خیلی واضح و صریح ادامه انقلاب تا سرنگونی نظام را اعلام می کنند. به حکومت این پیام را می دهند که دیگر ماشین سرکوبش به گل نشسته و ابهت قدرتش در برابر عزم و اراده مردم توخالی از آب در آمده است. دیگر نمی تواند حریف مردم انقلابی و خواهان آزادی، رفاه و برابری شود. این حکومت نه راه پیش دارد، نه راه پس.
جمهوری اسلامی به آخر خط رسیده است. هر اقدام سرکوبگرانه به ضد خودش تبدیل می شود. هر تقلا و تلاشش برای مرعوب کردن جامعه، بهانه ای برای ایجاد همبستگی و اتحاد مردم می گردد. حکومت نمی تواند برای حفظ بقایش کاری کند و دیگر نمی داند چکار باید بکند. شبیه به افعی ای شده که کمرش شکسته و توان خزیدن ندارد و سر و گردنش را از شدت درد به اطراف می چرخاند و بر زمین می کوبد. به هر سو که می چرخد بر سرش کوبیده می شود. گیج است و درمانده.
اما شعار بازنشستگان یک رویه دیگر هم دارد، و آن هم رو به جامعه است. به جامعه فراخوان می دهد که به ما بپیوندید و کار حکومت را سریعتر تمام کنیم. به کارگران، معلمان، پرستاران، بیکاران، زنان، جوانان و مدافعان محیط زیست، به مالباختگان، اقلیتهای مذهبی و به رنگین کمانان و به هر انسان معترضی نسبت به هر جنبه ای از شرایط زندگیش تحت حاکمیت این حکومت جنایتکار فراخوان می دهند که با بازنشستگان معترض همراه شوند.
پس با بازنشستگان در تجمعات هر هفته ایشان همراه شویم. خواهان تحقق فوری مطالبات بازنشستگان و پایان یافتن فضای امنیتی، تهدید و ارعاب و آزادی بازداشت شدگان شویم. اعلام کنیم در25 شهریور سالروز قتل مهسا امینی به خیابان خواهیم آمد ، تجمع خواهیم کرد و یاد جانباحتگان را و سالروز شروع انقلابمان را گرامی خواهیم داشت. زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی