روزنه rowzane خبری – تحلیلی
وب سایت حکومتی انصاف نیوز از راه اندازی گشت‌موتوری در دانشگاه صنعتی امیرکبیر برای “مقابله با بی حجابی و کنار هم نشستن دختران و پسران دانشجو” خبر داده است. مقاومت و مبارزه دانشجویان علیه دهها مصوبه و طرح های ضد زن و ضد آزادی در محیط دانشگاهها، در اثر مقاومت و مبارزه دانشجویان عملا شکست خورده است. این تقلا و تلاش حکومت نیز راه به جایی نخواهد برد. گزارش برگرفته از این سایت و نظرات برخی از دانشجویان ضمیمه است.روزنه
برخی دانشجویان، تذکر به لباس و پوشش دانشجویان تنها به درهای ورودی دانشگاه محدود نمی‌شود و ماموران حراست و انتظامات دانشگاه در اقدام بی‌سابقه‌ای با راه انداختن گشت ارشاد موتوری، در صحن دانشگاه و حتی محیط‌های کمتر شلوغ نیز نسبت به این موضوع حساسیت‌های متفاوتی با گذشته به‌خرج می‌دهند.
در ادامه این گزارش، برخی از موارد روزافزون گزارش‌های دانشجویان در مورد برخوردهای سخت‌گیرانه انتظامات دانشگاه امیرکبیر که توسط دانشجویان گزارش شده است، ذکر می‌شوند:
«حراست درب ورودی دانشگاه من را نگه داشت و گفت زیپ پالتو را باز کنم تا لباسی که زیر پالتو پوشیده‌ام را ببیند به این بهانه که در دانشگاه پالتو را درمیارم و آیا لباس زیر پالتو مناسب است یا خیر! از نظر حراست مانتویی که در زیر پالتو داشتم، کوتاه بود و به بهانه پوشش نامناسب، ابتدا از ورود من به دانشگاه ممانعت شد و مسئولین حراست بعد از جر و بحث بسیار با من، به دلیل هراس از اعتراض سایر دانشجویان، با ژست دلسوزانه از ممانعت خود دست کشیدند اما تاکید کردند که به هیچ وجه توی دانشگاه پالتوی خود را در نیارم.»
«مانتوی من بلند بود و هیچ مشکلی نداشت که حراست بخواهد من را به خاطر آن نگه دارد. موقع رد شدن از درب ورودی، حراست من را نگه داشت و گفت این مانتوی تو پایینش چاک دارد و موقع راه رفتن، پاهایت معلوم می‌شود و گفت اگر من بگذارم وارد دانشگاه بشوی نباید داخل محوطه تردد کنی و کارت که تمام شد باید از دانشگاه خارج بشی.»
«مورد دیگر یک دختر و پسر در محوطهٔ رو به روی کانون زبان دانشگاه کنار همدیگر نشسته بودند و حراست از آنها پرسیده بود شما چه نسبتی با هم دارید و برای چی اینجا نشستید! و اینجا نباید بشینید و برید صحن دانشگاه صحبت کنید»
«به علت کوتاهی موهای جلوی سرم، نمی‌توانستم موهایم را زیر مقنعه نگه دارم و موهای جلوی سرم بیرون بود. حراست من را نگه داشت و از ورودم ممانعت کرد. بهانه‌ش موی سر بود که مناسب دانشگاه نیست و باید پوشیده شود. بعد از اینکه صحبت کردم و گفتم که مدل موهای من داخل مقنعه قرار نمی‌گیره، گفت پس بذار من کمکت کنم و یکدفعه‌ای دستش رو داخل موهای من کرد و خودش موهای من رو داخل مقنعه کرد. این کار ناگهانی حراست به من شوک شدیدی وارد کرد و باعث شد چند دقیقه اصلاً متوجه اطرافم نباشم.»
«برای ورود به دانشگاه معمولاً کارت دانشجویی ما را نگاه می‌کنند. ایندفعه خانمی که در اتاق انتظامات نشسته بود گفت خانم‌ها بیان کارت دانشجویی‌شان را اینجا نشان بدهند. از من پرسید که جوراب پوشیدی؟ و من گفتم بله جوراب دارم. گفت جورابت کوتاه است. در صورتی که اگر کسی دقت می‌کرد نمی‌توانست ساق پای من را ببیند. بعد از آن به آستین من گیر داد که چرا کوتاه است! بعد از کلی حرف که پوشش شما اصلاً مناسب دانشگاه نیست و کارت دانشجویی من را گرفت و شماره دانشجویی من را یادداشت کرد و تذکر داد دوباره با این طرز پوشش وارد دانشگاه نشوم.»
«سه تا از خوابگاه‌های دخترانه امیرکبیر روبروی در ورودی دانشگاه در خیابان رشت قرار دارند. هنگام ورود به دانشگاه، مأمور زن انتظامات به مانتوی من گیر داد که چرا کوتاه است در حالی که من یک هفته با همان مانتو وارد دانشگاه می‌شدم و قبلاً همان مأمور زن من را با آن مانتو دیده بود. بعد از من پرسید که خوابگاهی هستی؟ من اشتباه کردم و پاسخ درست دادم و گفتم بله، خوابگاهی هستم. گفت پس برگرد به خوابگاه و لباس مناسب بپوش، با این لباس اجازه نمی‌دهم وارد دانشگاه شوی. من به همین دلیل به کلاسم دیر رسیدم و غیبت خوردم و تمام روز به خاطر این مسئله که تا این حد احترام ما در این دانشگاه توسط افرادی که گویا واقعاً مشکل دارند، زیر پا گذاشته می‌شود، عصبی بودم.»
«در دانشگاه که صدای موتور می‌آید، همه ناگهان می‌ترسند که نکند الآن انتظامات به پوشش ما تذکر بدهد. یک بار یک انتظامات مرد به موی من که بیرون بود تذکر داد و گفت موهایت را بده زیر مقنعه و سپس کارت دانشجویی من را گرفت و شماره دانشجویی من را یادداشت کرد. من باورم نمی‌شود که دانشگاه این مدلی شده است زیرا قبل از کرونا اصلاً از این خبرها در دانشگاه نبود!»
«روز اولی که وارد دانشگاه شدم، از در رشت وارد شدم و کاری که در دانشگاه داشتم را انجام دادم و از دانشگاه خارج شدم. بار دوم که برای شرکت در کلاس وارد دانشگاه شدم، به من گفتند که کارت دانشجویی‌ات را نشان بده، بعد به من گفتند که حالت شما برای ورود به دانشگاه نامتعارف است و علت آن را رنگ موی من اعلام کردند. سپس قصد داشت کارت دانشجویی من را ضبط کند اما من کارت خود را گرفتم. دو روز بعد دوباره همان مأمور زن انتظامات به رنگ موی من تذکر داد.»
«من پنج روز با یک دست لباس وارد دانشگاه می‌شدم. در آن پنج روز تنها به رنگ مو و لاک من تذکر می‌دادند. این بار که در حال ورود به دانشگاه بودم، متوجه شدم که مأمور انتظامات دارد به جوراب من که رنگی بود نگاه می‌کند. سپس مأمور انتظامات از من خواست کارت دانشجویی به او نشان بدهم. گفتم من عجله دارم و کلاسم در حال برگزاری است، اما حراست از ورود من جلوگیری کرد. سپس به او گفتم که واقعاً به خاطر جوراب من دارید به من تذکر می‌دهید؟ مأمور انتظامات گفت نه، مانتویی که پوشیدی کوتاه است. گفتم من پنج روز است با این مانتو وارد دانشگاه می‌شوم، تازه متوجه شدید کوتاه است؟ مأمور مرد انتظامات که متوجه این مسئله شده بود آمد و گفت لباس ایشان که مشکلی ندارد، ولی وقتی کارت من را دید و متوجه شد ورودی جدید هستم، ناگهان رفتارش عوض شد. گفت که این چه مدل برخورد با انتظامات است و مگر شما قوانین دانشگاه را نمی‌دانید؟ اجازه نمی‌دهیم با این لباس وارد دانشگاه شوید! سپس مأمور انتظامات زن گفت باید به همه ورودی جدیدها یک لباس فرم می‌دادیم تا این مشکلات ایجاد نشود! در نهایت از ورود من به دانشگاه جلوگیری شد و مجبور شدم از در دیگری وارد شوم و کلاسم را نیز از دست دادم.»
موارد دیگری از چنین گزارش‌هایی توسط دانشجویان داده شده است. بخشی از دانشجویان به علت تذکرها و سخت‌گیری‌های انتظامات دانشگاه در حین ورود، با تأخیر در کلاس‌ها حاضر شده و یا به کلی کلاس خود را از دست می‌دهند. چنین مواردی در دوران مدیریت قبلی دانشگاه امیرکبیر بی‌سابقه بوده است و گویا مجموعه مدیریت جدید دانشگاه، قصد دارند تا استانداردهای پوششی که سلیقه‌ای خوانده می‌شود را به دانشجویان این دانشگاه تحمیل کنند.
