رشد خودکشی در بین جوانان – سینا پدرام

مندرج در ژورنال شماره ۹۵۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

در نامه‌ای که توسط تشکل “طعم گیلاس” به وزارت بهداشت، آموزش و پرورش و کمیسیون بهداشت مجلس ارسال شده، به برخی مسائل نگران‌کننده در خصوص سلامت روانی جامعه، به‌ویژه در میان کودکان و نوجوانان اشاره شده است. این نامه به‌ویژه به دسترسی آسان به قرص برنج، افزایش موارد خودکشی دانش‌آموزان و نبود قوانین کافی برای مقابله با خشونت خانگی علیه دختران زیر ۱۸ سال هشدار داده است.

خودکشی در بین محصلین، دختران نوجوان، کارگران، پرستاران و کادر درمانی، دانشجویان و غیره دلایل گوناگونی دارند ولی فقر طبقاتی و ناامیدی به آینده از دلایل اصلی این افزایش به شمار می‌رود.

مهم‌ترین نکته این است که آمار دقیق خودکشی در ایران به‌ویژه در میان کودکان و نوجوانان به‌طور رسمی موجود نیست و رژیم اسلامی به شکل کاملاً آگاهانه از ثبت آمار خودکشی و دلایل آن در هر مورد خاص جلوگیری می‌کند. بااین‌حال، تحقیقی که توسط انجمن دفاع از حقوق کودک در سال ۱۳۹۹ منتشر شد، نشان داد که بیش از ۲۵۰ کودک در سال‌های ۹۰ تا ۹۹ دست به خودکشی زده‌اند. این آمار تنها به مواردی مربوط می‌شود که رسانه‌ای شده‌اند و آمار واقعی طبعاً بسیار بیشتر است. طبق این تحقیق، درصد بالایی از خودکشی‌ها در میان نوجوانان ۹ تا ۱۸ساله بوده و علل آن شامل مشکلات خانوادگی، آموزشی و اجتماعی است. ازدواج‌های اجباری، کودک – مادری و آپارتاید جنسی و جنسیتی، تبعیض بر علیه دگرباشان، فرهنگ مردسالارانه و مذهبی – سنتی را می‌توان بطور اخص به لیست دلایل رشد خودکشی در ایران افزود.

رژیم اسلامی در ایران نه‌تنها برای بهبود اوضاع کمکی نمی‌کند بلکه خود یکی از عوامل رشد خودکشی در بین جوانان و بخصوص دختران ایران محسوب شده و می‌شود.

باید به زندگی معنای دیگری داد. این شاید مهم‌ترین دریچه‌ای  باشد که به معضل خودکشی می‌توان از روزن آن نگاه کرد و تمام تلاش خود را برای این تغییر سازمان داد. مبارزه با معضل خودکشی ما را به عرصه‌های دیگر مبارزات اجتماعی می‌کشاند. مبارزه با خودکشی مبارزه زندگی و با مرگ است و به این اعتبار یک مبارزه اجتماعی و سیاسی است.