روزنامه هم میهن با انتقاد از اظهارات و مواضع اخیر علمالهدی حول محور، نقش روحانیت در جامعه، حجاب و انتقاداتش به ظریف نوشته که او دنبال دوقطبی سازی در جامعه است.
این روزنامه نوشته: «علمالهدی از کدام سبد روحانیت صحبت میکند؟ سبد روحانیون اصلاحطلب یا اصولگرایان؟ شاید هم سبد روحانیونی که وارد سیاست نشدهاند، اما به نظر میرسد او تنها روحانیون تندرویی مانند خود را روحانی میداند و اشاره به آنها دارد. در این میان برخی معتقدند که علمالهدی و نحله فکری او مورد تایید بسیاری از روحانیون (اصلاحطلب، مستقل و حتی اصولگرا) نیست.»
محمدتقی فاضلمیبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم هم به «هم میهن» گفته: «آقای علمالهدی با این صحبتهایش با آبروی ایران، نظام و اسلام بازی میکند.»
او با اشاره به اینکه آنها مطالعه نمیکنند و چیزی برای گفتن ندارند، افزود: «این تقسیم افراد به خودی و غیرخودی، مسلمان و غیرمسلمان، سبد روحانیت و غیرروحانیت خلاف قرآن و اصول اعتقادی ما است؛ بنابراین باید جلوی این حرفها را گرفت. هر کسی میتواند اظهارنظر کند، اما وقتی این حرفها در خطبههای نمازجمعه مطرح میشود، مضرات برای کشور دارد. متاسفانه جلوی اینگونه اظهارنظرها گرفته نمیشود. آقای علمالهدی مدتی به فیلم و موسیقی و هنر گیر میداد و مدتی هم به بیحجابی گیر داد. وقتی حرفش موثر واقع نشد، حالا ادبیات دیگری را مطرح میکند و مردم را به افرادی که به روحانیت اعتقاد دارند و افرادی که به روحانیت اعتقاد ندارند. این تقسیمبندی بسیار بد است. تمام انسانها در جامعه با هم برابرند. ممکن است فردی آخوند را قبول نداشته باشد و فرد دیگری او را قبول داشته باشد. این تقسیمبندی اخلاقی، حقوقی یا شرعی است؟ درصد زیادی از جامعه امروز منتقد روحانیت هستند و روی خوشی به روحانیت ندارند. نمونه آن نمازجمعه آقایان است. چند درصد جوان در نمازجمعه مشهد شرکت میکند؟ بنابراین معتقدم باید به او تذکر دهند که خطبه نخواند. فردی که بدون مطالعه و ناآگاهانه سخن بگوید، اظهارنظرهایی میکند که با هیچ منطقی جور در نمیآید.»
روزنامه هممیهن در سرمقاله امروز خود نیز با انتقاد از مواضع اخیر علم الهدی نوشت: «روحانیت باید پناه مشکلات مردم باشد و الا در قدرت بودن و تریبون سیاسی یکسویه داشتن کمکی به حفظ رابطه آنان با مردم نمیکند که بخواهند مردم را به دو گروه درون و بیرون روحانیون تقسیم کنید.»
هممیهن هشدار داده که «اگر این گونه ادامه داده شود، درونی باقی نخواهد ماند، اگر تا حالا تمام نشده باشد. کافی است در خیابان راه بروید تا واکنش و نحوه رفتار مردم عادی را با خود ببینید. روحانیونی هم که در دستهبندی شما نمیگنجند و مسئولیتی ندارند مجبورند در مواجهه با مردم چوب رویکردها و رفتارهای شما را بخورند. شاید یکی از بهترین شیوهها برای سنجش میزان انحراف احتمالی آرمانها و وعدههای انقلاب اسلامی از اهداف اولیه خود این است که همین مسئله را از روحانیونی بپرسیم که در انقلاب حضور موثری داشتند.»
لینک از اینجا