روزنه rowzane خبری – تحلیلی من به عنوان یکی از امضا کنندگان و معرفی کنندگان بیانیه کارزار بایکوت جهانی رژیم اسلامی ایران صحبت می کنم. اولین نکته ای که می خواهم بگویم این است که نفس وجود چنین رژیمی در این دوره از تاریخ توهین به کل بشریت است. جمهوری اسلامی مطلقا نماینده مردم ایران نیست، بلکه قاتل و سرکوبگر مردم است و باید در سراسر جهان منزوی شود. در بیانیه ای که ما امضاکنندگان آن هستیم، لیست گسترده ای از موارد ارتکاب جرایم توسط این رژیم را می بینید. در حقیقت، هر یک از این جنایات برای محکوم کردن و بایکوت این حکومت و محاکمه رهبران آن کافی است. من دراینجا می خواهم بر جنایات این رژیم علیه کارگران تأکید کنم.
جمهوری اسلامی از همان آغاز روی کار آمدنش با به راه انداختن نسل کشی مخالفان و مردم آزادیخواه و در پرتو قوانین اسلامی ضد زن و ضد بشری، پایه های حکومت جنایتکارانه خود را بنا نهاد. و اکنون بیش از ۴۰ سال است که در قدرت است و هر روز مرتکب جنایت می شود. در پرتو همه این جنایات، امروز در ایران یکی از هار ترین حکومت های سرمایه داری که اساس آن بر رانت خواری و چپاول و دزدی استوار است، دارد بر گرده مردم حاکمیت میکند. این رژیم زندگی و معیشت کل جامعه را به تباهی برده و هرروز فقر و فلاکت بیشتری را بر زندگی مردم تحمیل کرده است.
در این وضعیت فاجعه بار، هنگامی که کارگران به عدم پرداخت ماه ها حقوق خود اعتراض می کنند، جمهوری اسلامی آنها را به خاطر مبارزاتشان و بخاطر دفاع از حقوق خود با اتهاماتی چون “اخلال در نظم و امنیت ملی” دستگیر و زندانی می کند و مطابق مجازات های شنیع اسلامی آنها را به حبس های طولانی و شلاق محکوم میکند. از جمله آخرین نمونه اش شلاق زدن بر بدن داوود رفیعی، کارگر تولید پارس خودرو است. بخاطر اینکه او به اخراج خود و همکارانش اعتراض کرده بود. Free Them Now سعی کرد صدای او را جهانی کند و به عنوان یک ادله بارز برای بایکوت جمهوری اسلامی اعلام کیفرخواست کرد.
همچنین انواع شکنجه و آزار زندانیان را تهدید می کند. برای مثال اسماعیل بخشی، چهره شناخته شده کارگری در نیشکر هفت تپه در سال ٩٧ دستگیر شد و شکنجه های زیادی متحمل گردید. سپس او دو بار به جرم اعتراض به شکنجه در داخل زندان دستگیر شد. بخشی علیه شکنجه و زندان اعتراض کرد و این اعتراض به کارزار من هم شکنجه شدم تبدیل شد.
جمهوری اسلامی حکومتی است که به دلیل برگزاری روز جهانی کارگر کارگران را به شلاق محکوم می کند. این رژیمی است که صف معترض کارگران را به خاطر اعتراض به اخراجها در جایی چون خاتون آباد به گلوله بست. این رژیمی است که فرزاد کمانگر معلمی جوان و محبوب را با اتهاماتی بی اساس دستگیر و اعدام کرد. جمهوری اسلامی همیشه از قتل و مجازات اعدام برای سرکوب جامعه استفاده کرده است. این رژیم کارگران معترض بیکار را به ضرب گلوله کشته است و یک نمونه آن تیراندازی در تجمع معترضین جویندگان کار بیکار در آذر ٩٣ در شهرک شهرویی است که منجر به کشته شدن مرتضی فرج نیا ، یک جوان کارگر بیکار شد.
این رژیمی است که چندین قتل وحشیانه در زندانها مرتکب شده است. در میان آنها شاهرخ زمانی، فعال کارگری شناخته شده است که در زندان کشته شد. مورد دیگر مرگ محمد جراحی فعال کارگری سرشناس است که در حالی که از سرطان رنج می برد، او را از دارو و درمان محروم کردند، داروی اشتباه به او دادند و بلافاصله پس از آزادی درگذشت.
یک جنایت غیرقابل باور این رژیم که در سراسر جهان شناخته شده است شلیک موشک به هواپیمای مسافربری اوکراینی PS752 را در ژانویه ۲۰۲۰ و ساقط کردن آنست که باعث کشته شدن ۱۷۶ مسافر و خدمه آن گردید. این یک جنایت آشکار علیه بشریت است و دولت اسلامی باید پاسخگو باشد.
مردم ایران مطلقا رژیم اسلامی را نمی خواهند. در خیزش آبانماه ۹۸، با شعار “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” ، آنها خواست خود را به وضوح اعلام کردند. دولت برای عقب راندن معترضین از نهایت وحشیگری خود استفاده کرد و ۱۵۰۰ نفر را با شلیک مستقیم به جمعیت کشت و بیش از ۷۰۰۰ نفر را دستگیر کرد. کسانی که دستگیر شدند در زندان با شکنجه های بسیار غیر قابل تحملی روبرو هستند. بسیاری هنوز در زندان هستند.
این لیست بسیار طولانی است و ما در اینجا اعلام می کنیم که جمهوری اسلامی باید در جهان بایکوت و منزوی شود. رهبران این رژیم باید در یک دادگاه جهانی محاکمه شوند.
خواسته و هدف ما این است که این حکومت کشتار و سرکوب و ترور در زمینه های سیاسی، هنری، فرهنگی، ورزشی و غیره به طور کامل در سراسر جهان بایکوت شود. هرگونه تعامل و معامله دولت ها با این رژیم باید متوقف شود. این رژیم باید از کلیه نهادهای بین المللی اخراج شود. چنین حکومت جنایتکاری نباید جایی در دنیا داشته باشد. به غیر از بایکوت سیاسی و دیپلماتیک، ما همچنین فشار می آوریم که حساب رهبران و مقامات عالیه این دولت در شبکه های اجتماعی کاملاً بسته شود.
جمهوری اسلامی به طور فزاینده ای در جهان منزوی است. زمینه های انزوای جهانی آن فراهم تر از هر وقت است. از داخل ایران هم صدایش شنیده میشود و جنبش دادخواهی که چنین قدرتمند جلو آمده یک پای این کارزار میتواند باشد. اعلام این کارزار دراین کنفرانس یک شروع است. و ما می توانیم نظر جهانی را به این خواست جلب کنیم. من از همگان خصوصا از کارگران، بازنشستگان، معلمان، دانشجویان و همه بخش های جامعه در ایران میخواهم به این کارزار بپیوندند. بایکوت جهانی جمهوری سلامی قدم مهمی در به زیر کشیدن بساط این حکومت است. رژیم اسلامی باید در سراسر جهان بایکوت شود.
انترناسیونال 908
