رژیم اسلامی عامل اصلی گسترش زن‌کشی – سیاوش آذری

مندرج در ژورنال شماره ۹۵۲(لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

“از ابتدای سال جاری خورشیدی تا ۱۲ بهمن‌ماه، دست‌کم ۱۳۳ زن به دلایل ناموسی یا غیره توسط اعضای خانوادهٔ خود کشته شده‌اند. یعنی به ازای هر دو روز، یک زن در ایران کشته می‌شود.” این در حالی است که بسیاری از موارد قتل زنان “اختلافات خانوادگی” توسل زنان به خودکشی “تصادف” یا “سانحه” گزارش می‌گردد. همچنین آمارهای رسمی منتشره توسط پزشکی قانونی حاکی از گسترش دامنه آزار و اذیت و خشونت خانگی علیه زنان است. بنا بر این آمار سالانه قریب به ۴۷ هزار زن برای معاینات پزشکی همسرآزاری به پزشکی قانونی مراجعه می‌نمایند، اما بر حسب برآوردها رقم واقعی صد برابر ارقام رسمی است. بااین‌وجود و علی‌رغم گسترش ابعاد زن آزاری و زن‌کشی در ایران لایحهٔ حمایت از زنان در برابر خشونت از سال ۹۲ تاکنون در مجلس خاک می‌خورد.

پدیده وحشتناک زن آزاری و زن‌کشی که خود ماحصل فرهنگ و باورهای مردسالارانه حاکم بر جامعه است، پدیده جدیدی نیست. اما نکته اینجاست که مانند تمامی پدیده‌ها و نابرابری‌های اجتماعی، مردسالاری و زن‌ستیزی و باورهای “سنتی” نیز در متن روابط اجتماعی موجود باز تولید می‌گردند و به‌عنوان پدیده‌های معاصر که مُهر مناسبات موجود را بر پیشانی دارند ظاهر می‌گردند. به این مناسبات عمومی باید مذهب را به عنوان آلت قتاله که در متن قانون جاری است اضافه کرد.

نکته دیگر اینکه خود مناسبات اجتماعی موجود نه پدیده‌هایی ایستا بلکه حاصل تقابل نیروهای اجتماعی مختلف و توازن قوای اجتماعی میان این نیروها است. در جامعه سرمایه‌داری تقابل میان نیروهای اجتماعی در شکل رودرروئی نیروهای سیاسی تحقق می‌یابد، بنابراین پدیده زن آزاری و زن‌کشی پدیده‌هایی کاملاً سیاسی هستند و پاسخ سیاسی می‌طلبند.

رژیم جمهوری اسلامی به‌عنوان شکل حقوقی روابط سرمایه‌داری دزدسالاری و فاسد و مذهبی حاکم بر ایران عامل اصلی گسترش زن آزاری، زن‌کشی و هر گونه تبعیض و اجحاف علیه زنان و به شهادت قوانین ضدبشری که بر جامعه تحمیل کرده مشوق اذیت و آزار و اجحاف بر علیه آنان است. اما می‌توان و باید این وضعیت را تغییر داد. این بر عهده جنبش‌های سیاسی و اجتماعی پیشرو است. هر چه جنبش‌های اجتماعی و نیروهای سیاسی برآمده از آنها قوی‌تر و منسجم‌تر عمل کنند سنت‌ها، باورها و قوانین ضدانسانی و تبعیض‌آمیز بیشتر به عقب رانده می‌شوند. انقلاب زن زندگی آزادی و دستاوردهای آن گواه این حقیقت هستند.