مندرج در ژورنال شماره ۹۳۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
اظهارنظر وزیر بهداشت جمهوری اسلامی در ۲۵ دیماه ۱۴۰۳ توجه رسانهها را به خود جلب کرده است. او میگوید: “ایران در اخلاق پزشکی در خاورمیانه اول است”. در این یادداشت میخواهیم نگاهی داشته باشیم به کارنامه رژیم در همین رابطه.
متأسفانه از همان ابتدای روی کار آمدن رژیم ما با حقایقی دردناک و البته بغایت مغایر با لفاظی و گزافه گویی وزیر بهداشت مواجه هستیم. از جمله، فهرست شامل بیش از صد معترض از پزشکان، دانشجویان پزشکی، دندانپزشکان و داروسازان که توسط رژیم اعدام و یا به روشهای مختلف به قتل رسیدهاند. در اینگونه قتلهای سازمانیافته در سالهای اخیر جا دارد از آیدا رستمی یاد کنیم. پزشک متعهدی که در جریان انقلاب زن زندگی آزادی مجروحان را درمان میکرده است. علت مرگش را ابتدا “تصادف رانندگی” و سپس به دلیل آثار شکنجه به “پرتشدن از پلعابر پیاده” تغییر دادند.
سازمان عفو بینالملل نیز در گزارش ۲۳ فروردین ۱۴۰۱ بر اساس اسناد و شواهد گردآوری شده اعلام کرد ۹۶ زندانی بر اثر “ممانعت عمدی” از دسترسی به مراقبتهای پزشکی جانشان را ازدستدادهاند. از جمله مواردی که در گزارش عفو بینالملل آمده “محرومیت از آزمایشهای تشخیصی، معاینات منظم و مراقبتهای پس از عمل” بوده که “موجب وخامت عوارض بیماریهای از پیش موجود زندانیان و تحمیل درد و رنج بیشتر به آنها شده و در نهایت به مرگ نابهنگام منتهی شده است.”
از دیگر موارد طنز تلخ و بزعم وزیر بهداشت “اخلاقی”، استفاده از آمبولانس با هدف لجستیک نیروهای امنیتی است. در مهر ماه ۱۴۰۱ هشتصد پزشک با انتشار توماری از سازمان نظام پزشکی خواستند که مانع از بکارگیری تجهیزات و خودروهای پزشکی با اهدافی غیر از سلامت و درمان شود.
تازهترین نمونه “اخلاق” نزد وزیر بهداشت شیوه برخوردش با معضل کمبود و گرانی دارو است که اعتراضات گسترده مردم را به دلیل عدم امکان دسترسی به دارو در پی داشته است. در حالیکه پزشکیان اعتراف میکند “ارزهایی که برای واردات دارو و یارانه میدهیم گم میشود”، وزیر بهداشت بجای رسیدگی سریع به این فساد آشکار در باره افزایش قیمت دارو میگوید: “افزایش قیمت دارو درست نیست، اصلاح قیمت شده است.” باید به این وزیر اخلاقمدار گفت: در اخلاقیات خودتان جایی برای خجالت بگذارید!