روزنه rowzane خبری – تحلیلی
مندرج در ژورنال شماره ۹۱۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
مبارزه‌ای بی‌امان که حدود ۲ سال پیش با قتل مهسا امینی شروع شد و به اسم زن زندگی آزادی تمام مرزها را در نوردید هر روز در ابعاد تازه‌ای جان گرفته و در گوشه دیگری از جهان به جلوی صحنه میاید. انقلاب زن زندگی آزادی این بار در صحنه تئاتر ملی پراگ همراه با رقص و در لباس تازه‌ای بنام باله “شهرزاد” به نمایش درآمد و جلوه دیگری از شجاعت و مبارزات زنان در ایران را به نمایش گذاشت.
این تئاتر بر اساس داستان‌های هزار و یک شب توسط مائورو بیگونزتی، طراح و کارگردان سرشناس رقص از ایتالیا کارگرانی شده است. در این تئاتر مائورو با برجسته‌کردن شخصیت “شهرزاد افسانه هزار و یک شب” و با نماد بریدن موهایش، به مبارزات مردم ایران در سال ۱۴۰۱ و نقش تعیین‌کننده زنان در این مبارزات اشاره دارد. شهرزادی که به گفته بعضی‌ها می‌توان در خیابان‌های شهرهای ایران سراغش را گرفت.
بعد از خلوت‌شدن خیابان‌ها، بعضی‌ها تصور می‌کردند این جنبش هم مانند خیزش‌های قبلی رو به خاموشی خواهد نهاد، ولی تمام شواهد نشان می‌دهد که این انقلاب سر باز ایستادن ندارد و هر روز در شکلی تازه و با عمق بیشتر و سازمان‌یافته‌تری حضور خود را به نمایش می‌گذارد. حرکات اعتراضی از جنس عکس‌العمل زیبای آهو دریائی و جواب دندان‌شکنش به نمایندگان الله، کنسرت مجازی پرستو احمدی که تحسین میلیون‌ها نفر را برانگیخت، صحبت‌های جسورانه زن اهوازی در مقابل استاندار حقیر و هزاران نمونه دیگرِ ابتکارات فردی در ایران، جوایز متعدد به کارگردانان فیلم‌های مرتبط با این اعتراضات از جمله فیلم “دانه انجیر معابد” نامزد جایزه اسکار و گلدن‌گلوب و حالا تئاتر باله شهرزاد در پراگ گویای ابعاد جهانی این انقلاب و یادآور ادامه مبارزه بی امانی است که برای رسیدن به آزادی در رگ‌های مردم جاری است. بیان هنرمندانه این اشکال از مبارزات، همین‌طور اعتراضات خیابانی و هرروزه اقشار مختلف مردم نشانه امتداد اعتراضات سال‌های گذشته و کوتاه‌نیامدن تمامی انسان‌های آزادی‌خواه و برابری‌طلب در مقابل یک حکومت به‌شدت متحجر و افسارگسیخته ولی بی‌افق و متشتت است. مردم با حضورشان در خیابان‌ها و با شعارهای کوبنده‌شان نشان داده‌اند که ایستاده‌اند تا پایان. پایانی نه‌چندان دور.
