زینب موسوی امپراتوری با زره طنز – کیوان جاوید

نشریه ژورنال شماره ۱۱۲۱– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

زینب موسوی ملقب به «امپراتوری کوزکو»، مورد لعن و نفرین قرار گرفته است. چرا که فردوسی و شاهنامه را از زاویه ضد زن بودنش مورد هجو و نقد قرار داده است.

در این هجمه به زینب موسوی خر سلطنت‌طلبان و آریایی پرست‌ها با جمهوری اسلامی هم جهت به‌پیش می‌تازند. قوهٔ قضائیه علیه این کمدین به اتهام «توهین به فردوسی» و «جریحه‌دار کردن عفت عمومی» اعلام‌جرم کرده است. در همین حال صفحهٔ اینستاگرام او نیز مسدود شده است.

آریایی‌های بی‌مغز و بی‌کله هم که هیچ نقدی و نظری درباره گذشته گهربار و باشکوه شاهان پرافتخار بر نمی‌تابند تقریباً حکم به سرنگونی «امپراتور کوزکو» بدست وارثان خودخوانده کوروش کبیر داده‌اند. اگر هنوز شاه شاهان (سایه خدا، محمدرضا شاه پهلوی) جاه و جلالش برقرار بود، کار از تهدید و توهین و آرزوی مرگ کردن می‌گذشت و ساواک و ثابتی مستقیم از میخ و درفش و شلاق بهره بهینه می‌کرد و کمدین را به مرثیه‌سرایی وامی‌داشت.

تأکید بر دو نکته اینجا اساسی است. اول نقد شاهنامه از منظر ضد زن بودن این «قرآن» ناسیونالیست‌ها است. در این باره کار کم شده است. شاهنامه یکی از مهم‌ترین آثار هنری علیه سلطه اسلام بر ایران است و از این نظر یک اثر بسیار مهم است. همین و بس. این اثر هنری اگر چندین و چند ویژگی قابل‌دفاع دارد، هم‌زمان چندین و چند گاف بزرگ نیز در آن قابل‌مشاهده است و زینب موسوی تلاش کرده یکی از این مضامین را به چالش بکشد در این حیطه مهم نقد باید در کنار این هنرمند ایستاد. 

نکته بسیار مهم دیگر آزادی بیان بی‌قیدوشرط است. نباید اجازه داد از هیچ مقدساتی علیه آزادی بیان استفاده شود. تضمین نقد هر آنچه که زمینی و آسمانی است یکی از مهم‌ترین اجزای وجودی آزادی به معنای عام و فراگیر آن است. وقتی در کنار آزادی اما و اگر می‌آید، یعنی زنجیری که به‌پای بشریت بسته می‌شود. زنجیر نیز همیشه تداعی‌کننده محدودیت است؛ نشانه‌ای از اینکه انسان در بند باورها و ایدئولوژی‌ها و طبقات ستمگر بماند و علیه بیدادگری خفه و ساکت باشد.

اینکه نقد «امپراتور کزوکو» چقدر عمیق یا سطحی، مستدل یا بی‌ربط به حقیقت است اینجا ثانویه است. اگر کسی نقد را قبول ندارد باید با زبان قلم جوابش را بدهد. تهدید و ارعاب را باید در نطفه خفه کرد.